• wychowanie fizyczne /fakultet kl. VIII A B (DZIEWCZĘTA)

        •  

          25.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Jak bezpiecznie i wesoło odpoczywać podczas wakacji.

           

          Wakacje to dla dzieci i młodzieży okres wypoczynku, zabawy, poznawania nowych ludzi. Bardzo ważne, aby ten czas wspominany był z radością po powrocie do szkoły. Wszyscy cieszymy się z możliwości korzystania z letniego wypoczynku tymczasem zapominamy
          o rozmaitych zagrożeniach czyhających w różnych miejscach i sytuacjach.

           

          BEZPIECZEŃSTWO NAD WODĄ

           

          Najczęstszymi przyczynami utonięć są:

           

          • brak umiejętności pływania

          • pływanie w stanie nietrzeźwym

          • niedocenianie niebezpieczeństwa w wodzie

          • pływanie w miejscach zabronionych

          • skoki "na główkę" do wody w nieznanym miejscu

          • pływanie obok statków, barek i łodzi motorowych, w pobliżu śluz i zapór wodnych

          • siadanie na rufie kajaku lub na burcie łodzi

          • nieumiejętność postępowania w przypadku wywrócenia się kajaku lub łodzi

          • lekkomyślna zabawa polegająca na wrzucaniu innych do wody oraz zanurzaniu osób pływających

          • pływanie w miejscach zarośniętych wodorostami

             

            Zasady bezpiecznej kąpieli:

             

          • pływaj tylko w miejscach strzeżonych, czyli tam gdzie jest ratownik WOPR. Bardzo lekkomyślne jest pływanie w miejscach, gdzie kąpiel jest zakazana. Informują o tym znaki i tablice. Nie wolno pływać na odcinkach szlaków żeglugowych oraz w pobliżu urządzeń
            i budowli wodnych. W przypadku wejścia do niestrzeżonych zbiorników każdorazowo należy sprawdzić głębokość i strukturę dna

          • przestrzegaj regulaminu kąpieliska, na którym przebywasz; stosuj się do uwag i zaleceń ratownika

          • nie pływaj w wodzie o temperaturze poniżej 14 stopni (optymalna temperatura 22-25 stopni)

          • nie pływaj w czasie burzy, mgły ( kiedy widoczność jest poniżej 50m), gdy wieje porywisty wiatr

          • nie skacz rozgrzany do wody; przed wejściem do wody ochlap nią klatkę piersiową, szyję
            i nogi unikniesz wstrząsu termicznego, którego nasz organizm bardzo nie lubi

          • nie pływaj w miejscach gdzie jest dużo wodorostów

          • nie skacz do wody w miejscach nieznanych; absolutnie zabronione są w takich miejscach skoki "na główkę"

          • nie baw się w przytapianie innych osób korzystających z wody, spychanie do wody
            z pomostów, z materacy; zabawy w wodzie powinny być dostosowane do Twoich umiejętności pływackich, wykluczające ryzyko i eskalację niebezpiecznych zachowań.

          • pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
            i nadmuchiwane koło

          • nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

          • kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
            w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

          • nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

          • nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

          • nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

          • intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść

          • pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
            i nadmuchiwane koło

          • nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

          • kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
            w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

          • nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

          • nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

          • nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

          • intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść obowiązkowo

          • nie wypływaj za daleko od brzegu po zapadnięciu zmroku - pływanie po zachodzie słońca jest niebezpieczne

          • jeśli nie chcesz się przeziębić to po skończonej kąpieli przebierz się w suche ubranie, nie przebywaj w mokrych rzeczach na wietrze - możesz doprowadzić do znacznego oziębienia organizmu

          • dbaj o czystość wody, w której pływamy

             

            BEZPIECZEŃSTWO NA SŁOŃCU

             

            Zasady bezpiecznego przebywania na słońcu:

          • zachowaj umiar w przebywaniu na słońcu

          • noś nakrycia głowy i okulary słoneczne

          • unikaj wysiłku w pełnym słońcu

          • chroń się w cieniu w godzinach południowych

          • jeśli musisz przebywać na słońcu, stosuj filtry ochronne

             

            Oparzenia słoneczne

          W razie znacznego bólu lub wystąpienia pęcherzy, trzeba zwrócić się do lekarza.
          Z naturalnych sposobów łagodzenia oparzeń słonecznych można polecić okłady z kefiru lub jogurtu. Nie wolno wychodzić na słońce, dopóki nie ustąpi zaczerwienienie i wrażliwość na ucisk.

           

          Udar słoneczny

          Pierwszym jego objawem jest zmęczenie, osłabienie, bladość skóry, silne pocenie, płytki
          i szybki oddech, bóle głowy, wysoka temperatura ciała, mdłości a nawet wymioty. W tym wypadku chory powinien być natychmiast przeniesiony w zacienione, przewiewne miejsce. Kładziemy go w pozycji półleżącej, kładziemy zimny kompres lub owijamy ciało zmoczonym w zimnej wodzie ręcznikiem. Podajemy (tylko osobie przytomnej) napoje, najlepiej wodę, sok owocowy lub pomidorowy. Osoba ta powinna być zbadana przez lekarza.

           

          BEZPIECZEŃSTWO NA ROWERZE

          Przyczyny wypadków

          Dzieci nie posiadają wyuczonej oceny odległości. Większość nie zdaje sobie sprawy, że samochód jadący z dozwoloną w terenie zabudowanym prędkością w ciągu sekundy zbliża się do nich o około 16,5 metra, czyli więcej niż mierzy pięciopiętrowy blok mieszkalny. Dziecko widząc samochód w pewnej, jak mu się zdaje, bezpiecznej odległości, przecenia swoje siły potrzebne do wprawienia w ruch stojącego przy jezdni roweru. Nim zdąży przejechać na drugą stronę jezdni lub skrzyżowania może znaleźć się na drodze jadącego samochodu.


          Zasady bezpiecznej jazdy na rowerze:

          • używaj sprawnego i w pełni wyposażonego roweru

          • w czasie jazdy używaj kasku

          • dokładnie rozejrzyj się zanim ruszysz

          • w miarę możliwości korzystaj z drogi dla rowerów

          • przestrzegaj przepisów drogowych

          • przed skrzyżowaniami, wyjazdami z podwórek i bocznych ulic trzymaj zawsze dłoń na hamulcu

          • nie wymuszaj pierwszeństwa przejazdu

          • sygnalizuj odpowiednio wcześnie wszystkie skręty

          • w czasie jazdy zawsze uważaj!

             

            BEZPIECZEŃSTWO W DOMU I NA PLACU ZABAW

             

            Zabawa w domu

            Mieszkanie jest wspaniałym miejscem do organizowania ciekawych, bezpiecznych zabaw. Pamiętaj jednak, że są rzeczy, których musisz się bezwzględnie wystrzegać w swoich zabawach.

             

          • gaz - możesz się nim zatruć lub spowodować wybuch,

          • prąd elektryczny - może Cię porazić,

          • woda - możesz zalać mieszkanie,

          • ostre przedmioty - grożą zranieniem,

          • lekarstwa - możesz się nimi zatruć.

             

            Ktoś puka do drzwi

            Zawsze, gdy usłyszysz dzwonek lub pukanie do drzwi sprawdź: kto to? Wyjrzyj przez okno lub spójrz przez wizjer w drzwiach. Jeżeli jest to osoba, której nie znasz: Nie Otwieraj Drzwi!!! Nie wierz obcemu, że jest urzędnikiem, panem z gazowni, listonoszem, hydraulikiem. Jeżeli masz w domu telefon - wykorzystaj go - zadzwoń do rodziców lub na Policję. Jeżeli nie masz w domu telefonu, a coś Ci zagraża - zaalarmuj sąsiadów!

             

            Na placu zabaw

             

            Place zabaw, podwórka to znakomite miejsca na zorganizowanie zabawy. Miejsce to powinno być położone z daleka od jezdni, ruin, wykopów. Bawiąc się na podwórku nie rozmawiaj
            z obcymi i nie pozwól, aby wypytywali się o mieszkanie i Twoich rodziców. W razie potrzeby zaalarmuj dorosłych.

             

            WAŻNE TELEFONY

             

            112 - telefon alarmowy służb ratowniczych
            997 - telefon alarmowy Policji
            998 - telefon alarmowy Straży Pożarnej
            999 - telefon alarmowy Pogotowia Ratunkowego
             

             

            Wyjeżdżając, PAMIĘTAJ pozostaw informację, gdzie i z kim będziesz spędzać czas. Zostaw wszystkie możliwe numery telefonów (swoje, przyjaciół). Może umów się na określone hasło, które wypowiedziane przez Ciebie będzie oznaczało, że potrzebujesz natychmiastowej pomocy. To nie przesada - to podstawowe zasady bezpieczeństwa!

          24.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Jak bezpiecznie i wesoło odpoczywać podczas wakacji.

           

          Wakacje to dla dzieci i młodzieży okres wypoczynku, zabawy, poznawania nowych ludzi. Bardzo ważne, aby ten czas wspominany był z radością po powrocie do szkoły. Wszyscy cieszymy się z możliwości korzystania z letniego wypoczynku tymczasem zapominamy
          o rozmaitych zagrożeniach czyhających w różnych miejscach i sytuacjach.

           

          BEZPIECZEŃSTWO NAD WODĄ

           

          Najczęstszymi przyczynami utonięć są:

           

          • brak umiejętności pływania

          • pływanie w stanie nietrzeźwym

          • niedocenianie niebezpieczeństwa w wodzie

          • pływanie w miejscach zabronionych

          • skoki "na główkę" do wody w nieznanym miejscu

          • pływanie obok statków, barek i łodzi motorowych, w pobliżu śluz i zapór wodnych

          • siadanie na rufie kajaku lub na burcie łodzi

          • nieumiejętność postępowania w przypadku wywrócenia się kajaku lub łodzi

          • lekkomyślna zabawa polegająca na wrzucaniu innych do wody oraz zanurzaniu osób pływających

          • pływanie w miejscach zarośniętych wodorostami

             

            Zasady bezpiecznej kąpieli:

             

          • pływaj tylko w miejscach strzeżonych, czyli tam gdzie jest ratownik WOPR. Bardzo lekkomyślne jest pływanie w miejscach, gdzie kąpiel jest zakazana. Informują o tym znaki i tablice. Nie wolno pływać na odcinkach szlaków żeglugowych oraz w pobliżu urządzeń
            i budowli wodnych. W przypadku wejścia do niestrzeżonych zbiorników każdorazowo należy sprawdzić głębokość i strukturę dna

          • przestrzegaj regulaminu kąpieliska, na którym przebywasz; stosuj się do uwag i zaleceń ratownika

          • nie pływaj w wodzie o temperaturze poniżej 14 stopni (optymalna temperatura 22-25 stopni)

          • nie pływaj w czasie burzy, mgły ( kiedy widoczność jest poniżej 50m), gdy wieje porywisty wiatr

          • nie skacz rozgrzany do wody; przed wejściem do wody ochlap nią klatkę piersiową, szyję
            i nogi unikniesz wstrząsu termicznego, którego nasz organizm bardzo nie lubi

          • nie pływaj w miejscach gdzie jest dużo wodorostów

          • nie skacz do wody w miejscach nieznanych; absolutnie zabronione są w takich miejscach skoki "na główkę"

          • nie baw się w przytapianie innych osób korzystających z wody, spychanie do wody
            z pomostów, z materacy; zabawy w wodzie powinny być dostosowane do Twoich umiejętności pływackich, wykluczające ryzyko i eskalację niebezpiecznych zachowań.

          • pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
            i nadmuchiwane koło

          • nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

          • kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
            w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

          • nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

          • nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

          • nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

          • intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść

          • pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
            i nadmuchiwane koło

          • nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

          • kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
            w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

          • nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

          • nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

          • nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

          • intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść obowiązkowo

          • nie wypływaj za daleko od brzegu po zapadnięciu zmroku - pływanie po zachodzie słońca jest niebezpieczne

          • jeśli nie chcesz się przeziębić to po skończonej kąpieli przebierz się w suche ubranie, nie przebywaj w mokrych rzeczach na wietrze - możesz doprowadzić do znacznego oziębienia organizmu

          • dbaj o czystość wody, w której pływamy

             

            BEZPIECZEŃSTWO NA SŁOŃCU

             

            Zasady bezpiecznego przebywania na słońcu:

          • zachowaj umiar w przebywaniu na słońcu

          • noś nakrycia głowy i okulary słoneczne

          • unikaj wysiłku w pełnym słońcu

          • chroń się w cieniu w godzinach południowych

          • jeśli musisz przebywać na słońcu, stosuj filtry ochronne

             

            Oparzenia słoneczne

          W razie znacznego bólu lub wystąpienia pęcherzy, trzeba zwrócić się do lekarza.
          Z naturalnych sposobów łagodzenia oparzeń słonecznych można polecić okłady z kefiru lub jogurtu. Nie wolno wychodzić na słońce, dopóki nie ustąpi zaczerwienienie i wrażliwość na ucisk.

           

          Udar słoneczny

          Pierwszym jego objawem jest zmęczenie, osłabienie, bladość skóry, silne pocenie, płytki
          i szybki oddech, bóle głowy, wysoka temperatura ciała, mdłości a nawet wymioty. W tym wypadku chory powinien być natychmiast przeniesiony w zacienione, przewiewne miejsce. Kładziemy go w pozycji półleżącej, kładziemy zimny kompres lub owijamy ciało zmoczonym w zimnej wodzie ręcznikiem. Podajemy (tylko osobie przytomnej) napoje, najlepiej wodę, sok owocowy lub pomidorowy. Osoba ta powinna być zbadana przez lekarza.

           

          BEZPIECZEŃSTWO NA ROWERZE

          Przyczyny wypadków

          Dzieci nie posiadają wyuczonej oceny odległości. Większość nie zdaje sobie sprawy, że samochód jadący z dozwoloną w terenie zabudowanym prędkością w ciągu sekundy zbliża się do nich o około 16,5 metra, czyli więcej niż mierzy pięciopiętrowy blok mieszkalny. Dziecko widząc samochód w pewnej, jak mu się zdaje, bezpiecznej odległości, przecenia swoje siły potrzebne do wprawienia w ruch stojącego przy jezdni roweru. Nim zdąży przejechać na drugą stronę jezdni lub skrzyżowania może znaleźć się na drodze jadącego samochodu.


          Zasady bezpiecznej jazdy na rowerze:

          • używaj sprawnego i w pełni wyposażonego roweru

          • w czasie jazdy używaj kasku

          • dokładnie rozejrzyj się zanim ruszysz

          • w miarę możliwości korzystaj z drogi dla rowerów

          • przestrzegaj przepisów drogowych

          • przed skrzyżowaniami, wyjazdami z podwórek i bocznych ulic trzymaj zawsze dłoń na hamulcu

          • nie wymuszaj pierwszeństwa przejazdu

          • sygnalizuj odpowiednio wcześnie wszystkie skręty

          • w czasie jazdy zawsze uważaj!

             

            BEZPIECZEŃSTWO W DOMU I NA PLACU ZABAW

             

            Zabawa w domu

            Mieszkanie jest wspaniałym miejscem do organizowania ciekawych, bezpiecznych zabaw. Pamiętaj jednak, że są rzeczy, których musisz się bezwzględnie wystrzegać w swoich zabawach.

             

          • gaz - możesz się nim zatruć lub spowodować wybuch,

          • prąd elektryczny - może Cię porazić,

          • woda - możesz zalać mieszkanie,

          • ostre przedmioty - grożą zranieniem,

          • lekarstwa - możesz się nimi zatruć.

             

            Ktoś puka do drzwi

            Zawsze, gdy usłyszysz dzwonek lub pukanie do drzwi sprawdź: kto to? Wyjrzyj przez okno lub spójrz przez wizjer w drzwiach. Jeżeli jest to osoba, której nie znasz: Nie Otwieraj Drzwi!!! Nie wierz obcemu, że jest urzędnikiem, panem z gazowni, listonoszem, hydraulikiem. Jeżeli masz w domu telefon - wykorzystaj go - zadzwoń do rodziców lub na Policję. Jeżeli nie masz w domu telefonu, a coś Ci zagraża - zaalarmuj sąsiadów!

             

            Na placu zabaw

             

            Place zabaw, podwórka to znakomite miejsca na zorganizowanie zabawy. Miejsce to powinno być położone z daleka od jezdni, ruin, wykopów. Bawiąc się na podwórku nie rozmawiaj
            z obcymi i nie pozwól, aby wypytywali się o mieszkanie i Twoich rodziców. W razie potrzeby zaalarmuj dorosłych.

             

            WAŻNE TELEFONY

             

            112 - telefon alarmowy służb ratowniczych
            997 - telefon alarmowy Policji
            998 - telefon alarmowy Straży Pożarnej
            999 - telefon alarmowy Pogotowia Ratunkowego
             

             

            Wyjeżdżając, PAMIĘTAJ pozostaw informację, gdzie i z kim będziesz spędzać czas. Zostaw wszystkie możliwe numery telefonów (swoje, przyjaciół). Może umów się na określone hasło, które wypowiedziane przez Ciebie będzie oznaczało, że potrzebujesz natychmiastowej pomocy. To nie przesada - to podstawowe zasady bezpieczeństwa!

           

           

          23.06.2020r

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat:  Wykonujemy rzuty do kosza z dwutaktu.

          Rozgrzewka:

          W truchcie krążenie RR w przód i w tył, wymachy RR przed sobą, na sygnał gwizdka wyskok w górę, odmachy RR w bok, przeplatanka, rozgrzewka dłoni, palców, bieg z wysokim unoszeniem kolan Przekładanie piłki wokół bioder w L i P stronę, w rozkroku skłony tułowia w przód z odchyleniem w tył, kozłowanie piłki w miejscu ze zmianą ręki, toczenie piłki pomiędzy nogami „ósemki” , podrzut piłki w górę i chwyt oburącz.

          Dwutakt

          Dwutakt – sposób wykończenia akcji w koszykówce, której celem jest zdobycie punktów. Polega na zrobieniu dwóch ostatnich kroków przed oddaniem rzutu w specyficzny sposób - w trakcie pierwszego (długiego) łapie się piłkę w ręce, a w trakcie drugiego (o połowę krótszego) już się nie kozłuje. Po drugim kroku następuje wybicie i oddanie rzutu spod kosza.

          Prawidłowy dwutakt powinien zaczynać się:

          • z prawej strony kosza: od prawej nogi, a wybicie z lewej, rzut oddany prawą ręką.
          • z lewej strony kosza: od lewej nogi, a wybicie z prawej, rzut oddany lewą ręką.

          Dwutakt jest możliwy do zrobienia po zaprzestaniu kozłowania lub po otrzymaniu podania.

          a

          Koszykarz wykonujący dwutakt.

          Plik:Safata Van Rossom.webm

          Akcja zakończona dwutaktem

          Wykonaj ćwiczenia z filmiku:

          Technika rzutu

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Ćwiczenia rozwijające siłe mięśni rąk i nóg.

           

          Rozgrzewka:

          1. Swobodny bieg, trucht w miejscu – 1 min.

          2. Krążenia ramion oburącz – 10 x przód, 10 x tył

          3. Krążenia bioder – 10 x w lewą stronę, 10 x w prawą stronę

          4. Bieg w miejscu ze skipem C – 20 sekund

          5. Bieg w miejscu ze skipem A – 20 sekund

          6. Pajacyki – 15 powtórzeń

          Po rozgrzewce proszę przejść pod poniższy adres i wykonać ćwiczenia właściwe.

          https://www.youtube.com/watch?v=J7Evuks9Fos

          Po wykonanych ćwiczeniach 1 minuta marszu w celu schłodzenia organizmu. Jeżeli któreś ćwiczenie jest niejasne lub nie wiecie jak je wykonać, to proszę o kontakt na maila lub messangera.

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem i wykonałeś ćwiczenia.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

           Traktowane będzie jako obecność na lekcji i jej zaliczniesmiley

          22.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Zabawy koordynacyjne nóg.

          Proste ćwiczenia koordynacyjne na nogi. Przemieszczanie się drobnymi krokami do przodu i do tyłu. Zawsze warto pracować nad koordynacją. Życzę miłych wrażeń. Powodzenia! Kliknij! Ćwiczymy!

          https://ewf.h1.pl/student/?token=s8G9SVGfJpQMTBD5UEQJCjc4gBPtt52LsONNbcnfBrOqXNRGuK

           

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

           Traktowane będzie jako obecność na lekcji i jej zaliczniesmiley

           

          15.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Pokonujemy zwinnościowy tor przeszkód.

           

          Na początku lekcji wykonajcie obowiązkową rozgrzewkę:
          30 sekund trucht w miejscu
          30 sekund przysiad wyskok
          30 sekund trucht z wysoko podniesionymi kolanami x 4serie
          30 sekund dynamiczny pajacyk x 3 serie

          Ćwiczenia wykonaj na świeżym powietrzu ( najlepiej na swoim podwórku lub jak pogoda nie dopisze w domu)

          Po wykonaniu ćwiczeń : 

          Proszę uważnie obejrzeć film i opisać ćwiczenia jakie występują na torze przeszkód: 

          https://www.youtube.com/watch?v=nmAQnrc8qoQ

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

           Traktowane będzie jako obecność na lekcji i jej zaliczniesmiley

           

          10.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          emat: Definicja i przyczyny występowania kolki wysiłkowej.

           Jako, że widzę coraz większą liczbę moich uczniów aktywnie spędzających czas (rolki, rower, piłka, a nawet bieganie) podsyłam dziś kilka porad na temat, który wszyscy znają ale nie zawsze potrafią sobie z nim poradzić.

          KOLKA!

          Każdy z nas miał, każdy wie, że nie jest to przyjemne uczucie ale nie każdy wie jak sobie z nią radzić.

          Najczęściej za przyczyny kolki wysiłkowej uznaje się:

          • nieprawidłową dietę (tłustą, ciężką),
          • brak odpowiednio długiej (od 1 h do 3h) przerwy między posiłkiem a wysiłkiem,
          • przyczyny związane z urazami (mechaniczne uszkodzenie błony śluzowej, jelit),
          • wzdęcia, skurcze ścian brzucha, napięcie mięśni brzucha,
          • stany chorobowe – owrzodzenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy,
          • stres,
          • płytki, nieprawidłowy oddech,
          • niedostosowanie organizmu do przeprowadzanego wysiłku,
          • przerost mięśni przewodu pokarmowego, anomalie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, wrodzone lub pooperacyjne zrosty w jamie brzusznej.

          Aby jej się pozbyć albo chociaż ograniczyć należy:

          1. Zwolnić.
          2. Uciskać palcami bolesne miejsce.
          3. Rytmicznie wciągać i wyciągać brzuch (mimo odczuwanego przy tym bólu, szybko powinien przejść).
          4. Jeśli ból nie przechodzi, należy przejść do spokojnego marszu albo się zatrzymać.
          5. Nie wolno siadać ani kucać. Jeśli ból jest “nie do wytrzymania”, należy się pochylić, tak aby głowa była blisko kolan. Następnie należy powoli i równomiernie oddychać.
          6. Można się zatrzymać, wyciągnąć ręce do góry i nabrać powietrza. Następnie należy je powoli wypuszczać, zginając się w stronę bolesnego miejsca.

          Znając już przyczyny i sposoby radzenia sobie z tą mało komfortową sytuacją proponuję aby uczniowie spróbowali dziś przebiec dystans około 800 – 1000m i w przypadku kolki zastosować którąś z powyższych metod. Zadanie należy wykonać pod opieką osoby dorosłej, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i aktualnych możliwości zdrowotnych organizmu.

          09.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: Pomiar i omówienie tętna.

           Co to jest tętno spoczynkowe

          Tętno spoczynkowe to puls mierzony po odpoczynku nie krótszym niż 10 minut. Najbardziej wiarygodny wynik tętna spoczynkowego otrzymasz zaraz po przebudzeniu. Tętno informuje o częstotliwości bicia serca. Mierzy sie je licząc wyczuwalne uderzenia serca w ciągu minuty. Tętno spoczynkowe, u zdrowego człowieka waha się w granicach od 60 do 80 uderzeń na minutę. Pomiaru można dokonać z żyły powierzchniowej, znajdującej się na szyi czy przedramieniu. Tętno jest zależne od grubości ścian tętniczych, od wieku badanego oraz od jego trybu życia.

           

          Tętno spoczynkowe można mierzyć kilkoma sposobami, po pierwsze można je wyczuć z głównych tętnic, znajdujących się na nadgarstku, szyi czy udzie. Po drugie do mierzenia tętna spoczynkowego służą specjalne urządzenia - pulsoksymetry. Trzecim sposób mierzenia tętna spoczynkowego, to badanie ciśnieniomierzem elektrycznym, dzięki niemu dowiemy się także, ile wynosi nasze ciśnienie krwi.

           Jak mierzyć tętno spoczynkowe

          Aby dokładnie określić, ile wynosi nasze tętno spoczynkowe, należy wiedzieć jak precyzyjnie wykonać pomiar. Do jednej z głównych tętnic przykładamy koniec palca wskazującego i środkowego i mocniej przyciskamy punkt, w taki sposób, aby poczuć puls.

          Pomiar tętna spoczynkowego to liczba drgań tętnicy, jaka wyjdzie nam podczas minutowego pomiaru – uciskania tętnicy. Najlepsze do pomiaru są profesjonalne przyrządy, dlatego dobrze jest się w taki zaopatrzyć. Są niedrogie, a zawsze dowiemy się, czy nasze ciśnienie i puls nie są za wysokie albo za niskie.

          Po zapoznaniu się z informacjami powyżej proszę o obejrzenie filmu edukacyjnego:

          https://ewf.h1.pl/student/?token=khXaHZ9dUkzO5kh3jEb5B6p8IsOUpw57iqVE8EDnbuDzVsF5rs

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

          Brak odpowiedzi będzie traktowany jako nieobecność na lekcji wychowania fizycznego!!!!

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Jesteś tym, co jesz. O klasyfikacji diet i racjonalnym sposobie odżywiania.

          Drogi Uczniu

          1. Zapoznaj się z poniższą prezentacją:

          https://view.genial.ly/5ed003379be45e112004b2ec/presentation-jestes-tym-co-jesz-o-klasyfikacji-diet

          Następnie wykonaj zadania z ponizszego pliku

          Jestes_tym__co_jesz._O_klasyfikacji_diet_i_racjonalnym_sposobie_odzywiania.pdf

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

          Brak odpowiedzi będzie traktowany jako nieobecność na lekcji wychowania fizycznego!!!!

          Pozdrawiamsmiley

          08.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Definicja i przyczyny występowania kolki wysiłkowej.

           Jako, że widzę coraz większą liczbę moich uczniów aktywnie spędzających czas (rolki, rower, piłka, a nawet bieganie) podsyłam dziś kilka porad na temat, który wszyscy znają ale nie zawsze potrafią sobie z nim poradzić.

          KOLKA!

          Każdy z nas miał, każdy wie, że nie jest to przyjemne uczucie ale nie każdy wie jak sobie z nią radzić.

          Najczęściej za przyczyny kolki wysiłkowej uznaje się:

          • nieprawidłową dietę (tłustą, ciężką),
          • brak odpowiednio długiej (od 1 h do 3h) przerwy między posiłkiem a wysiłkiem,
          • przyczyny związane z urazami (mechaniczne uszkodzenie błony śluzowej, jelit),
          • wzdęcia, skurcze ścian brzucha, napięcie mięśni brzucha,
          • stany chorobowe – owrzodzenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy,
          • stres,
          • płytki, nieprawidłowy oddech,
          • niedostosowanie organizmu do przeprowadzanego wysiłku,
          • przerost mięśni przewodu pokarmowego, anomalie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, wrodzone lub pooperacyjne zrosty w jamie brzusznej.

          Aby jej się pozbyć albo chociaż ograniczyć należy:

          1. Zwolnić.
          2. Uciskać palcami bolesne miejsce.
          3. Rytmicznie wciągać i wyciągać brzuch (mimo odczuwanego przy tym bólu, szybko powinien przejść).
          4. Jeśli ból nie przechodzi, należy przejść do spokojnego marszu albo się zatrzymać.
          5. Nie wolno siadać ani kucać. Jeśli ból jest “nie do wytrzymania”, należy się pochylić, tak aby głowa była blisko kolan. Następnie należy powoli i równomiernie oddychać.
          6. Można się zatrzymać, wyciągnąć ręce do góry i nabrać powietrza. Następnie należy je powoli wypuszczać, zginając się w stronę bolesnego miejsca.

          Znając już przyczyny i sposoby radzenia sobie z tą mało komfortową sytuacją proponuję aby uczniowie spróbowali dziś przebiec dystans około 800 – 1000m i w przypadku kolki zastosować którąś z powyższych metod. Zadanie należy wykonać pod opieką osoby dorosłej, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i aktualnych możliwości zdrowotnych organizmu.

          Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

          np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

          Brak odpowiedzi będzie traktowany jako nieobecność na lekcji wychowania fizycznego!!!!

          04.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: PR- Nauka podań i chwytów w dwójkach ze zmianą pasów działania, zmiany bez piłki, rzut na bramkę.

          Mistrzostwa świata w piłce ręcznej 2019: Pogrom Francuzów! Zabawna ...

          Rozgrzewka:

          -bieg przodem + kozłowanie PR

           -bieg przodem + kozłowanie LR

          -bieg tyłem + kozłowanie PR

          -bieg tyłem + kozłowanie LR 

          - kozłowanie oburącz PR, LR

          -przeplatanka + chwyt piłki przy kl. p

          -skip A + chwyt piłki przed sobą

          -skip C + chwyt piłki z tyłu

           

          Doskonalenie podań i chwytów w dwójkach.

           Podania i chwyty w dwójkach:

           - półgórne (PR, LR) - kozłem (PR, LR)

          - oburącz nad głową z ustawienia tyłem,

           - oburącz w rozkroku między nogami z ustawienia tyłem,

          - kozłem w marszu,

          - w biegu po 3 krokach.

          TRENING PIŁKI RĘCZNEJ

          Rzut po przeskoku

          Rzut w biegu

          Rzut z odchyleniem

          Rzut z wyskoku

          Proszę o wysłanie maila do końca dnia w którym mamy lekcje!!!

          ( Brak odpowiedzi to nieobecność na lekcji wf)

          03.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Wzmacniamy górne i dolne partie mięśni.

           

          1. Możesz grać i bawić się na podwórku, jeśli tylko rodzic i pogoda na to pozwoli.

          2. Trening w domu: BAW SIĘ I ĆWICZ

          02.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: Ćwiczenia doskonalące technikę kozłowania piłki prawą i lewą ręką.

          Poniżej przedstawiam ćwiczenia, gry i zabawy ruchowe, które wykorzystałem podczas swoich lekcji wychowania fizycznego z zakresu piłki koszykowej.

          Ćwiczenia pomocnicze

          • w siadzie, w klęku obunóż, w leżeniu – uderzenie piłki opuszkami palców prawej i lewej ręki z coraz większą częstotliwością, tak aby piłka odbiła się od podłoża.
          • kozłowanie w siadzie, w klęku obunóż, w leżeniu (na sygnał zmiana pozycji)
          • w siadzie skrzyżnym kozłowanie piłki wokół tułowia
          • w klęku jednonóż – kozłowanie wokół nogi podporowej w prawo i w lewo, prawą i lewą ręką
          • w przysiadzie lub rozkroku – kozłowanie na przemian prawą i lewą ręką, ze zwiększającą się częstotliwością dotknięć piłki
          • stojąc wykonujemy bardzo wysoki kozioł na przemian lewą i prawą ręką. Zwiększamy tempo kozłowania obniżając wysokość kozła
          • stojąc podskoki obu i jednonóż z równoczesnym kozłowaniem
          • kozłowanie w miejscu. Dwa kozły wysokie, trzy kozły niskie.

          Ćwiczenia właściwe

          1. Kozłowanie pomiędzy nogami w marszu

          2. Kozłowanie dwiema piłkami w miejscu

          3. Kozłowanie dwiema piłkami poruszając się w dowolnym kierunku

          4. Kozłowanie w marszu, w biegu, przodem, tyłem do kierunku biegu

          5. Zabawa “Dyrygent”

          Kozłowanie ze zmianą kierunku biegu, zgodnie z poleceniami nauczyciela

          kozłowanie w lustrzanym odbiciu

          6. Kozłowanie piłki do kół. Pierwszy z ćwiczących kozłuje piłkę do wyznaczonych kół. Kolejny ćwiczący kozłuje piłki z powrotem na linię startu. Możemy wprowadzić element rywalizacji, musimy zwrócić uwagę, aby piłki były położone w kołach, a nie rzucone.

          konspekt lekcji wychowania fizycznego - nauka kozłowania piłki

          7. Ćwiczący ustawieni w szeregu na linii końcowej boiska. Kozłowanie w marszu lub wolnym biegu ze zmianą kierunku biegu.

          8. Uczniowie ustawieni na liniach końcowych boiska. Jeden z piłką, kozłuje na wprost obserwując partnera na przeciwko. Po uniesieniu ręki przez ćwiczącego bez piłki kozłujący zatrzymuje się lub kozłuje w biegu.

          9. Kozłowanie piłki slalomem

          kozlowanie-slalom

          10. Na boisku ustawiamy stojaki lub pachołki. Uczniowie poruszają się kozłując piłkę w biegu. Przy przeszkodach nie przerywając kozłowania przewracają stojaki lub ustawiają je ponownie.

          11. Wyścig sztafet

          12. Zabawa “Być jak cień”

          Uczniowie poruszają się dwójkami. Pierwszy bez piłki dowolnie porusza się po boisku, wykonując starty i zatrzymania, zmiany tempa i kierunku biegu, drugi kozłując piłkę naśladują jego ruchy.

          Koszykówka (lub) piłka koszykowa – dyscyplina sportu drużynowego (sport olimpijski), w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie próbując zdobyć jak największą liczbę punktów wrzucając piłkę do kosza drużyny przeciwnej

           Za datę powstania koszykówki uznaje się 21 grudnia 1891 roku, a za jej twórcę – Jamesa Naismitha.

          Na ziemiach polskich pierwszy mecz koszykówki został rozegrany przez kobiety. Miało to miejsce 29 czerwca 1909 roku we Lwowie – w zawodach odbywających się na trawiastym boisku z koszami bez tablic, zagrało sześć zespołów gimnazjalnych

           Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, koszykówka stała się sportem powszechnie nauczanym w szkołach podstawowych i średnich

          Przepisy gry w koszykówkę dotarły na tereny Polski po raz pierwszy w roku 1908. Maria Germanówna została wydelegowana przez Lwowskie Towarzystwo Zabaw Ruchowych do Wielkiej Brytanii, skąd przywiozła i rozpowszechniła zasady gry w koszykówkę kobiet.

          Największe osiągnięcia w historii polskiej koszykówki to:

          • mistrzostwo Europy kobiet (1999)[1],
          • wicemistrzostwo Europy kobiet (1980, 1981)[1],
          • wicemistrzostwo Europy mężczyzn (1963)[1].

           

          Drogi Uczniu smiley

          Przygotuj do ćwiczeń

          • strój sportowy 
          • piłke jaką masz w domu 

           

          Link do wybranych przepisów gry w koszykówkę i ćwiczenia z piłką

          https://padlet.com/moniarycyk/wuda0e8d6ihqmtz2?fbclid=IwAR0qBK6yWezC9bwl0GadbKacquCmTmawxLlJGYPr2gGrmeVjRi7B5ENrfrs

           

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Zmagania lekkoatletyczne - poznajemy konkurencje.

           

          Lekkoatletyka jest dyscypliną zaliczaną do najstarszych. Pamiętasz choćby o tym z lekcji historii, gdzie już w Starożytności organizowano różnego rodzaju zawody sportowe, w tym Igrzyska Olimpijskie.Dyscyplina ta składa się głównie z naturalnych ruchów, tzn. biegi, skoki, rzuty, które przodowały w wyżej wymienionych dziejach. Nie było tam przecież gier zespołowych, które wymyślono dużo później.

          Kształtuje mnóstwo cech motorycznych, które są niezbędne choćby we wspomnianych przeze mnie grach zespołowych.Bez niej, nie byłoby tylu dyscyplin, które mamy w dzisiejszych czasach.To od niej wszystko się zaczęło.Zatem miano „królowa sportu” jest jak najbardziej zgodne z prawdą.

           

          Konkurencje lekkoatletyczne

           

           

          Kobiety

          Mężczyźni
          1. Biegi krótkie:
          • 60 m
          • 100 m
          • 200 m
          • 400 m
          1. Biegi krótkie:
          • 100 m
          • 200 m
          • 400 m

           
          1. Biegi średnie:
          • 800 m
          • 1000 m
          • 1500 m

           Biegi średnie:

          • 800 m
          • 1000 m
          • 1500 m
          1. Biegi długie:
          • 3000 m
          • 5000 m
          • 10000 m
          • Maraton
          1. Biegi długie:
          • 3000 m
          • 5000 m
          • 10000 m
          • 20000 m
          • 25000 m
          • 30000 m
          • Maraton
          1. Biegi przez płotki:
          • 100 m
          • 400 m

           Biegi przez płotki:

          • 110 m
          • 200 m
          • 400 m
          1. Biegi sztafetowe:
          • 4×100 m
          • 4×400 m
          1. Biegi sztafetowe:
          • 4×100 m
          • 4×400 m
          1. Skoki:
          • W dal
          • Wzwyż
          • Trójskok
          • O tyczce
          1. Skoki:
          • W dal
          • Wzwyż
          • Trójskok
          • O tyczce
          1. Rzuty:
          • Pchnięcie kulą
          • Rzut dyskiem
          • Rzut oszczepem
          • Rzut młotem
          1. Rzuty:
          • Pchnięcie kulą
          • Rzut dyskiem
          • Rzut oszczepem
          • Rzut młotem
          1. Wieloboje:
          • 7 – bój:

          I dzień – 100 m bieg przez płotki, skok wzwyż, pchnięcie kulą, bieg na 200 m

          II dzień – skok w dal, rzut oszczepem, bieg na 800 m

           Wieloboje:

          • 5 bój: skok w dal, rzut oszczepem, 200m,rzut dyskiem,1500 m
          • 10 bój:

          I dzień – 100 m, skok w dal, pchnięcie kulą, skok wzwyż, 400 m

          II dzień – 110 m przez płotki, rzut dyskiem, skok o tyczce, rzut oszczepem, 1500 m
          1. Chody:
          • 3000 m
          • 5000 m
          • 10000 m
          1. Chody:
          • 5000 m
          • 20000 m
          • 50000 m

           

          10. Biegi na przełaj:

          Dystanse nie krótsze niż 2 km i nie dłuższe niż 6 km

          10. Biegi na przełaj

           

           

          01.06.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Rola rozgrzewkiw sporcie.

          Bardzo proszę o zapoznanie się z poniższym artykułem w celu przypomnienia sobie oraz usystematyzowania wiadomości dotyczących rozgrzewki.

           

          Rozgrzewka - zalety - etapy. 

           

          Drogi Uczniu następnie odpowiedz sobie na poniższe pytania:

           

          1.Czy chętnie wykonywałeś rozgrzewkę podczas zajęć wf?

          2.Czy rozgrzewkę powinno się wykonywać przed treningiem lub grą zespołową?

          3.Dlaczego rozgrzewka jest tak ważna dla każdego sportowca? Jaka jest jej rola?

           

          Na koniec lekcji przeprowadź dowolną rozgrzewkę ogólnorozwojową

          4 minutową ( przypomnij sobie rozgrzewkę jaką  przeprowadzałaś przed każda lekcją wf i ćwicz)

          smiley

           

          28.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Prowadzenie piłki w trójkach.

          Rozgrzewka:

          – bieg przodem do środka, przybicie piątki z partnerem, powrót tyłem

          – bieg przodem + krążenie PR, przybicie piątki LR, powrót trucht

          – j.w ale zmiana rąk

          – bieg tyłem, przybicie piątki na głowami tyłem do siebie, powrót bieg przodem

          – podskoki naprzemienne, na środku przysiad + wyskok w górę i przybicie piątki,

             powrót skip C

          – krok odstawno-dostawny, przybicie piątki jedną dłonią, powrót przeplatanka

          – j.w ale zmiana boku

          – podskoki na PN, przybicie piątki stopą, trucht

          – podskoki na LN, przybicie piątki stopą, trucht

          – w dwójkach, jedna osoba za drugą, osoba z tyłu trzyma kolegę za ręce i stwarza opór dla
             jego skipu A (zmiana)

          – j.w, ale dwójki stoją do siebie przodem i jeden z ćwiczących wykonuje bieg do przodu,   
             drugi zaś trzyma ręce na jego barkach i stwarza opór (zmiana)

          – taczka

           

          Prowadzenie po linii prostej

          Prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy


          Stosowanie: Chcąc prowadzić piłkę jak najszybciej w kierunku zamierzonego celu, ćwiczący będzie starał się przemieszczać drogą najbardziej zbliżoną do linii prostej. Do takiego sposobu należy prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy. Wykorzystuje się je najczęściej w bliskiej odległości od przeciwnika, zachowując precyzję kontaktu z piłką, zwolnienie tempa, przy atakowaniu pozycyjnym.

          Technika
          Ustawienie stopy prowadzącej piłkę takie same, jak przy uderzeniu wewnętrzną częścią stopy. Zetknięcia stopy z piłką, w zależności od szybkości prowadzenia, przypominają przesuwanie jej po podłożu (w wolnym tempie) lub lekkie uderzenia (przy szybkim tempie). Piłka cały czas ma być kontrolowana (nie powinna zbyt daleko oddalać się od stopy). Wzrok: piłka – przeciwnik – partner (widzenie centralne, obwodowe). Piłkę można prowadzić albo w kontakcie po każdym kroku lub co dwa, trzy kroki (w zależności od miejsca przeciwnika).

          Błędy:
          – zbyt silne uderzenia piłki;
          – wzrok skierowany wyłącznie na piłce.

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie piłki prostym podbiciem
          Stosowanie:           Jest to najczęściej stosowany i naturalny sposób prowadzenia piłki po linii prostej, chętnie wykorzystywany przez zawodników o małych stopach, szybkich, szczególnie środkiem boiska.

          Technika Stopa nogi prowadzącej, mimo lekkiego usztywnienia, musi zachować konieczną ruchliwość w stawie skokowym. Kolano „nakrywa” piłkę, tułów pochylony w przód, wzrok naprzemiennie raz spoczywa na piłce, raz kontroluje sytuację na boisku. W zależności od odległości od przeciwnika piłkę należy prowadzić blisko stopy lub lekko uderzać ją i prowadzić szybciej.

          Nauczanie:
          – dowolne prowadzenie piłki prostym podbiciem;
          – prowadzenie z przyśpieszeniem, zwalnianiem tempa;
          – prowadzenie zmieniając na zmianę nogę prowadzącą (prawa, lewa);
          – prowadzenie ze wzrokiem skierowanym na boisko (widzenie obwodowe).

          Błędy:
          – uderzenia piłki zamiast toczenia;
          – wzrok skierowany tylko na piłkę (widzenie centralne);
          – skręcanie stopy do wewnątrz lub na zewnątrz;
          – prowadzenie piłki bez pochylenia tułowia.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie po linii łamanej

          Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem

          Stosowanie: Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem jest charakterystyczne dla zmiany kierunku poruszania się zawodnika. Daje szerokie możliwości utrzymania się przy piłce w bok od przeciwnika i mijania go przy atakowaniu przodem. Jest najczęściej stosowaną formą w stylu slalomowym, pozwalającym niekiedy na minięcie więcej niż jednego przeciwnika.

          Technika
          W przeciwieństwie do innych sposobów, prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem wymaga stałego kontaktu obu nóg z piłką (z nogi na nogę). W chwili prowadzenia obie nogi ugięte w kolanach, stopy zwrócone do wewnątrz przetaczają dynamicznie i szybko piłkę po linii łamanej, tułów zdecydowanie pochylony w przód, przygotowany do zmian środka ciężkości przy przetaczaniu piłki z nogi na nogę.

          Nauczanie:
          – prowadzenie piłki do przodu, co kilka kroków zmiana kierunku w prawo, w lewo przetaczając ją wewnętrznym podbiciem;
          – prowadzenie piłki na wprost z przetaczaniem piłki z nogi na nogę.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem
          Stosowanie: Chociaż prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem zaliczono do grupy przemieszczanie się z piłką po linii prostej, to jednak jest ono bardziej uniwersalnie aniżeli dwa omówione wyżej i może być wykorzystane właściwie we wszystkich kierunkach. Podobnie, jak przy uderzeniach piłki, z prowadzenia zewnętrznym podbiciem korzystają zawodnicy o długich stopach.

          Technika
          Stopa nogi prowadzącej mocno skręcona do wewnątrz, kolano skierowane w kierunku nogi podporowej. Tak ustawiona stopa popycha piłkę do przodu. Nauczanie. Ponieważ prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem nie należy do trudnych, po pokazie i objaśnieniach można przystąpić od razu do właściwej formy ruchu.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

          Prowadzenie po linii krzywej
          Stosowanie: Prowadzenie piłki po linii krzywej jest najbardziej uniwersalnym sposobem występującym w grze, a więc i w nauczaniu techniki prowadzenia piłki po łuku, po kole, po drodze łączącej wszystkie kierunki. O ile w prowadzeniu piłki po linii prostej i łamanej występują wyraźnie i zauważalne kontakty piłki z określoną częścią stopy, to prowadzenie po linii krzywej wykonywane jest na przemian kilkoma sposobami kontaktu stopy z piłką, m.in. wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym i zewnętrznym podbiciem, np. w charakterystycznym prowadzeniu piłki "ósemką". Praktycznie prowadzenie to wykonywane jest we fragmentach gry, gdy zachodzi potrzeba zmiany kierunku do przodu, w bok, do tyłu. Charakterystyczne jest tutaj występowanie częstych, szybkich kontaktów stopy z piłką (zmiana kierunku prowadzenia).

          Technika
          Wynika tu z konieczności zmian sposobu prowadzenia ze względu na kierunek oraz z sytuacji, gdzie znajduje się przeciwnik (noga dalsza). Ponieważ przy tym rodzaju prowadzenia piłki nie ma charakterystycznych kierunków, jak np. przy prowadzeniu piłki prostym podbiciem (po linii prostej) czy wewnętrznym podbiciem (po linii łamanej), stosowane są zmiennie sposoby jej prowadzenia raz wewnętrznym, raz zewnętrznym podbiciem, a innym razem wewnętrzną częścią stopy.

          Błędy:
          – zbyt mało dynamiczna praca nóg przy zmianach kierunku;
          – byt mały skręt stopy przy kontakcie z piłką;
          – zbyt słabe wykorzystanie zmian środka ciężkości tułowia w momencie zmiany kierunku
              ruchu z piłką.

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          27.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Zabawa ruchowa w domu lub na świeżym powietrzu.

                Na dzisiejszej lekcji mam dla Ciebie przygotowaną następującą formę aktywności fizycznej smiley

          Chce sprawdzić Twoją pamięć ruchową, oraz szybkość zmian ćwiczeń na komendę (numerki)

          Oderwij się od komputerów, przebierz w wygodny strój do ćwiczeń , przygotu wodę do picia i heeeja!

          Poćwicz z siostrąsmiley

           

          1. Wykonaj rozgrzewkę przedstawioną na filmie

          2.Część główna lekcji to ćwiczenia na rozwijące pamieć.

          Kliknij na link zdalnej lekcji wf i ćwiczsmiley

          https://youtu.be/lVO5InZ-gcI

          Pozdrawiamyes

           

          26.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: Doskonalimy rzut piłką na bramkę z wyskoku.

          Zazpoznaj się z prawidłową techniką rzutu z wyskoku klikając na poniższy link.

          film pierwszy rzut z wyskoku : Rzut z wyskoku

          film drugi zwód pojedyńczy :Zwód pojedyńczy

          film trzeci rzut z odchyleniem : Rzut z odchyleniem

          A na koniec przedstawiam film z meczu piłki ręcznej.

          Mecz piłki ręcznej

           

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Mylimy przeciwnika stosując zwody ciałem i z piłką.

          Po co stosować zwody?

          Przede wszystkim po to, by uzyskać jak najbardziej dogodną pozycję do oddania rzutu na bramkę. Po to, by wykonać podanie. Po to, by wyjść na pozycję, która jest wolna i uzyskać piłkę.

          Krótko mówiąc, po to właśnie są zwody.

          A na czym polega zwód?

           

          -Wykonaj jeden lub też kilka ruchów, które imitują jakąś czynność np. podanie, rzut, bieg, następnie zaś wykonaj właściwe działanie.

           

          Po prostu zwód – ma zawodzić…czyli nieco „oszukiwać” przeciwnika. Udajemy, że chcemy coś zrobić innego, niż tak naprawdę chcemy, a przeciwnik ma się na to nabrać.

           

           

          Drodzy Uczniowie

          Chciałbym Wam przypomnieć , że każdy zwód ma na celu zmylenie i zgubienie przeciwnika dlatego przy wykonaniu każdego z nich ważny jest element zaskoczenia oraz poprawna technika i odpowiednia szybkość wykonania.

          Jak dzielą się zwody?

          Zwód może być manewrem piłką, ale może być też ruchem ciała – bez piłki. I to jest właśnie ich podstawowy podział. Zwody bez piłki wykorzystuje się do uwolnienia od obrońcy i zdobycia dogodnej pozycji na boisku, co ma umożliwić koledze z drużyny zagranie.

          Zwody z piłką zaś mają dać szansę na minięcie obrońcy. Rozróżniamy trzy rodzaje:

          • zwody w przyjęciu piłki;
          • zwody w prowadzeniu piłki;
          • zwody przy strzale.

           

          Jak uczyć się zwodów?

          Nie ma uniwersalnej metody nauki. Tu popłacają cierpliwość i systematyczna praca. Katowanie dzień po dniu tych samych ruchów przyniesie w końcu efekt. A skąd czerpać inspirację? Można oglądając mecze wzorować się na najlepszych piłkarzach świata, ale lepszy efekt uzyskacie

          Do trenowania zwodów nie trzeba niczego poza piłką. Przeciwnika imitować może wszystko. Wystarczy kilka metrów przestrzeni i już można brać się do pracy. Trening nie musi być wykonywany na stadionie, wystarczy dowolny kawałek trawnika czy klepiska.

          Ważne jest, by uczyć się wielu zwodów. Piłkarz, który ma opanowany tylko jeden zwód, szybko zostanie „rozpracowany” przez rywali i jego zagrania stracą na skuteczności. Im szerszy wachlarz umiejętności, tym lepiej.

          Kliknij na link i zapoznaj się z kilkoma zwodami w piłce nożnej smiley

          https://youtu.be/mKAe-vEdJhY

           

          Możesz trenować przedstawione zwody

          Zademonstrujesz mi po powrocie do szkołyyes

           

          ZADANIE DOMOWE - KRZYŻÓWKA SPORTOWA

          ROZWIĄŻ I PROSZĘ O ZDJĘCIE lub jeśli ktoś nie ma możliwości wydrukowania uzupełnionej krzyżówki, proszę o własnoręczne narysowanie i rozwiązanie krzyżówki na kartce i zdjęcie.

          POZDRAWIAMlaugh

           

           

          25.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Prowadzenie piłki w trójkach.

          Rozgrzewka:

          – bieg przodem do środka, przybicie piątki z partnerem, powrót tyłem

          – bieg przodem + krążenie PR, przybicie piątki LR, powrót trucht

          – j.w ale zmiana rąk

          – bieg tyłem, przybicie piątki na głowami tyłem do siebie, powrót bieg przodem

          – podskoki naprzemienne, na środku przysiad + wyskok w górę i przybicie piątki,

             powrót skip C

          – krok odstawno-dostawny, przybicie piątki jedną dłonią, powrót przeplatanka

          – j.w ale zmiana boku

          – podskoki na PN, przybicie piątki stopą, trucht

          – podskoki na LN, przybicie piątki stopą, trucht

          – w dwójkach, jedna osoba za drugą, osoba z tyłu trzyma kolegę za ręce i stwarza opór dla
             jego skipu A (zmiana)

          – j.w, ale dwójki stoją do siebie przodem i jeden z ćwiczących wykonuje bieg do przodu,   
             drugi zaś trzyma ręce na jego barkach i stwarza opór (zmiana)

          – taczka

           

          Prowadzenie po linii prostej

          Prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy


          Stosowanie: Chcąc prowadzić piłkę jak najszybciej w kierunku zamierzonego celu, ćwiczący będzie starał się przemieszczać drogą najbardziej zbliżoną do linii prostej. Do takiego sposobu należy prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy. Wykorzystuje się je najczęściej w bliskiej odległości od przeciwnika, zachowując precyzję kontaktu z piłką, zwolnienie tempa, przy atakowaniu pozycyjnym.

          Technika
          Ustawienie stopy prowadzącej piłkę takie same, jak przy uderzeniu wewnętrzną częścią stopy. Zetknięcia stopy z piłką, w zależności od szybkości prowadzenia, przypominają przesuwanie jej po podłożu (w wolnym tempie) lub lekkie uderzenia (przy szybkim tempie). Piłka cały czas ma być kontrolowana (nie powinna zbyt daleko oddalać się od stopy). Wzrok: piłka – przeciwnik – partner (widzenie centralne, obwodowe). Piłkę można prowadzić albo w kontakcie po każdym kroku lub co dwa, trzy kroki (w zależności od miejsca przeciwnika).

          Błędy:
          – zbyt silne uderzenia piłki;
          – wzrok skierowany wyłącznie na piłce.

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie piłki prostym podbiciem
          Stosowanie:           Jest to najczęściej stosowany i naturalny sposób prowadzenia piłki po linii prostej, chętnie wykorzystywany przez zawodników o małych stopach, szybkich, szczególnie środkiem boiska.

          Technika Stopa nogi prowadzącej, mimo lekkiego usztywnienia, musi zachować konieczną ruchliwość w stawie skokowym. Kolano „nakrywa” piłkę, tułów pochylony w przód, wzrok naprzemiennie raz spoczywa na piłce, raz kontroluje sytuację na boisku. W zależności od odległości od przeciwnika piłkę należy prowadzić blisko stopy lub lekko uderzać ją i prowadzić szybciej.

          Nauczanie:
          – dowolne prowadzenie piłki prostym podbiciem;
          – prowadzenie z przyśpieszeniem, zwalnianiem tempa;
          – prowadzenie zmieniając na zmianę nogę prowadzącą (prawa, lewa);
          – prowadzenie ze wzrokiem skierowanym na boisko (widzenie obwodowe).

          Błędy:
          – uderzenia piłki zamiast toczenia;
          – wzrok skierowany tylko na piłkę (widzenie centralne);
          – skręcanie stopy do wewnątrz lub na zewnątrz;
          – prowadzenie piłki bez pochylenia tułowia.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie po linii łamanej

          Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem

          Stosowanie: Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem jest charakterystyczne dla zmiany kierunku poruszania się zawodnika. Daje szerokie możliwości utrzymania się przy piłce w bok od przeciwnika i mijania go przy atakowaniu przodem. Jest najczęściej stosowaną formą w stylu slalomowym, pozwalającym niekiedy na minięcie więcej niż jednego przeciwnika.

          Technika
          W przeciwieństwie do innych sposobów, prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem wymaga stałego kontaktu obu nóg z piłką (z nogi na nogę). W chwili prowadzenia obie nogi ugięte w kolanach, stopy zwrócone do wewnątrz przetaczają dynamicznie i szybko piłkę po linii łamanej, tułów zdecydowanie pochylony w przód, przygotowany do zmian środka ciężkości przy przetaczaniu piłki z nogi na nogę.

          Nauczanie:
          – prowadzenie piłki do przodu, co kilka kroków zmiana kierunku w prawo, w lewo przetaczając ją wewnętrznym podbiciem;
          – prowadzenie piłki na wprost z przetaczaniem piłki z nogi na nogę.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem
          Stosowanie: Chociaż prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem zaliczono do grupy przemieszczanie się z piłką po linii prostej, to jednak jest ono bardziej uniwersalnie aniżeli dwa omówione wyżej i może być wykorzystane właściwie we wszystkich kierunkach. Podobnie, jak przy uderzeniach piłki, z prowadzenia zewnętrznym podbiciem korzystają zawodnicy o długich stopach.

          Technika
          Stopa nogi prowadzącej mocno skręcona do wewnątrz, kolano skierowane w kierunku nogi podporowej. Tak ustawiona stopa popycha piłkę do przodu. Nauczanie. Ponieważ prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem nie należy do trudnych, po pokazie i objaśnieniach można przystąpić od razu do właściwej formy ruchu.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

          Prowadzenie po linii krzywej
          Stosowanie: Prowadzenie piłki po linii krzywej jest najbardziej uniwersalnym sposobem występującym w grze, a więc i w nauczaniu techniki prowadzenia piłki po łuku, po kole, po drodze łączącej wszystkie kierunki. O ile w prowadzeniu piłki po linii prostej i łamanej występują wyraźnie i zauważalne kontakty piłki z określoną częścią stopy, to prowadzenie po linii krzywej wykonywane jest na przemian kilkoma sposobami kontaktu stopy z piłką, m.in. wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym i zewnętrznym podbiciem, np. w charakterystycznym prowadzeniu piłki "ósemką". Praktycznie prowadzenie to wykonywane jest we fragmentach gry, gdy zachodzi potrzeba zmiany kierunku do przodu, w bok, do tyłu. Charakterystyczne jest tutaj występowanie częstych, szybkich kontaktów stopy z piłką (zmiana kierunku prowadzenia).

          Technika
          Wynika tu z konieczności zmian sposobu prowadzenia ze względu na kierunek oraz z sytuacji, gdzie znajduje się przeciwnik (noga dalsza). Ponieważ przy tym rodzaju prowadzenia piłki nie ma charakterystycznych kierunków, jak np. przy prowadzeniu piłki prostym podbiciem (po linii prostej) czy wewnętrznym podbiciem (po linii łamanej), stosowane są zmiennie sposoby jej prowadzenia raz wewnętrznym, raz zewnętrznym podbiciem, a innym razem wewnętrzną częścią stopy.

          Błędy:
          – zbyt mało dynamiczna praca nóg przy zmianach kierunku;
          – byt mały skręt stopy przy kontakcie z piłką;
          – zbyt słabe wykorzystanie zmian środka ciężkości tułowia w momencie zmiany kierunku
              ruchu z piłką.

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          21.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Tor sprawdzający umiejętność prowadzenia piłki nogą.

          Jak często na treningach zdarza Wam się organizować różnorodne tory przeszkód? Czy taka forma zajęć jest w ogóle potrzebna? Poniżej w punktach wymieniam zalety stosowania tego rodzaju ćwiczeń. Pragnę zaznaczyć, że piłka jest nieodłącznym elementem podczas pokonywania przeszkód.

          Szybkość i dokładność

          Doskonalenie poznanych elementów piłkarskiego rzemiosła

          Podczas budowania naszego toru możemy wyznaczyć w nim pole zadań (bazę), w której uczniowie mają do wykonania określone zadanie techniczne (uderzenia wewnętrzna do wewnętrznej, naskoki na piłkę z dotknięciem jej podeszwami itp.). Jeżeli natomiast zależy nam na doskonaleniu uderzeń wewnętrzną częścią stopy to możemy umieścić w torze ławki przewrócone bokiem.

          Bramki!!!

          W zasadzie im więcej tym lepiej. Strzelanie goli daje uczniom wiele frajdy, dlatego umieszczenie 2, 3 lub nawet 4 bramek jest świetnym rozwiązaniem. W końcu aby móc oddać strzał należy najpierw poprawnie pokonać ustawione przed bramką przeszkody.  Przecież na możliwość oddania strzału trzeba sobie zasłużyć ;). Oczywiście doskonalimy tutaj również element uderzeń na bramkę.

          Mam nadzieję, że zachęciłam Ciebie do stosowania torów przeszkód podczas treningów. Jeżeli masz jakiś ciekawe pomysły, gotowe tory, ciekawe przeszkody lub uwagi związane z tego typu ćwiczeniami, to proszę dodaj swoją propozycję.

          Poniżej sprawdzony tor przeszkód, który z powodzeniem można stosować do pracy z piłką:

          Obejrzyj poniższe filmiki i wykonaj ćwiczenia: 

          Piłkarski tor przeszkód

          Trening

          20.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Alfabet sportowy.

           

           Tematem dzisiejszej lekcji jest Sportowy Alfabet. Proszę, abyście wybrali i wykonali  ćwiczenia odpowiadające pierwszej literze: imienia, nazwiska, miejscowości w której mieszkacie oraz pierwszej literze imienia i nazwiska wychowawcysmiley

          Przykład:

          Dziecko: Jan Kowalski

          Miejscowość:  Borkowo

          Wychowawca: Ewa Miłek

          Wybieramy więc litery : J, K, B, E, M i wykonujemy zadanie.

          A – atleta – weź do ręki butelkę wody (prawa i lewa) i zrób z nią 20 przysiadów

          B – brzuszki x 20

          C – cukier – do końca dnia powstrzymaj się od spożywania słodyczy

          D – dwie minuty biegu

          E – ekran telefonu – do końca dnia nie używaj telefonu do celów innych niż nauka

          F – faza spoczynku - wyjdź na dwór i pospaceruj głeboko oddychając przez 3 minuty

          G – gwiazda - https://www.youtube.com/watch?v=1ISoQz5wPMg

          H – hop hop hop – dziesięć podskoków na prawej i lewej nodze

          I – intensywny wysiłek – przez dwie minuty biegaj jak najszybciej wokół własnego domu

          J – jazda na rowerze minimum 15 minut

          K – krążenie bioder – 30 sekund

          L – leżenie na brzuchu z unoszeniem kończyn - https://www.youtube.com/watch?v=H5NmwM4B2nQ

          Ł – łapanie piłki lub innego przyboru– w ramach aktywności wyjdz na dwór i wykonaj chwyt piłki wyrzuconej do góry 20 razy

          M –mięśnie nóg – czyli przysiady x 20 lub spięcia łydek 30 razy

          N – nawadnianie – wypij szklankę wody

          O – odbijaj piłkę od podłoża przez minutę prawą i lewą reką na przemian

          P – pajacyki x 30

          R – rzut – rzuć piłkę nad głowę i postaraj się ją złapać – 10 razy

          S –  siła - podnieś około kilogramowy przedmiot dziesięć razy prawą i lewą ręką

          T – trucht w miejscu z klaskaniem pod kolanami – 45 sekund

          U – uginanie ramion leżąc – czyli pompki x 20

          W – wyskok – podskocz najwyżej jak potrafisz x 10

          Z –zjedz owoc lub warzywo

          Ż – żwawy bieg wokół własnego domu przez 2 minuty

          Proszę o wykonanie dwóch serii ćwiczeń.

          yes 

           

          19.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b ( 8 lekcja )

          Temat: Doskonalimy rzuty i chwyt kółka ringo.

           

          Ćwiczenia rozgrzewające wszystkie partie mięśni


          Biegi do stojaków, krążenia ramion w przód i w tył, krok odstawno-dostawny, przekładanka skip a, skip b, marsz w przysiadzie, podskoki w przysiadzie.
          Indywidualne ćwiczenia na matach – ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha (nożyce poprzeczne, skłony tułowia z leżenia tyłem, odchylenia tułowia w tył z leżenia przodem)


          RZUT KÓŁKA RINGO

          W czasie rzutu przynajmniej jedna stopa lub jej część musi dotykać podłoża Oderwanie obu stóp w czasie rzutu powoduje utratę punktu .
          Rzut może być wykonany w miejscu albo w czasie dozwolonych kroków hamowania, jeśli w momencie biegu 1 stopa dotyka podłoża.
          Technika rzutu jest dowolna , jednakże rzut rozpoczęty musi być kontynuowany w tym samym kierunku . Zatrzymanie ruchu albo zmiana kierunku rzutu w czasie jego wykonywania ( „zwód”) powoduje utratę punktu

          CHWYT KÓŁKA RINGO

          Kółko może być chwytane tylko jedną , dowolną dłonią i tą samą dłonią musi być odrzucone.
          Kółko upadające przy pierwszym chwycie z dłoni wolno chwytać drugi raz tą samą dłonią , natomiast partner ma prawo chwytać takie kółko dowolną dłonią jako rozpoczynający chwytanie. Dwaj partnerzy mogą chwytać kółko jednocześnie. Jednakże odrzucić je może tylko jeden z nich.
          Kółko musi być schwytane choćby jednym palcem. Wypadnięcie kółka poza wszystkie palce na dłoń lub przedramię powoduje utratę punktu.

          Część główna

          1. Podania kółka w parach prawą i lewą ręką – chwyt oburącz wykonywane w miejscu.
          2. Podania kółka w parach prawą i lewą ręką – chwyt jednorącz wykonywane w miejscu.
          3. Podania kółka w parach prawą i lewą ręką – chwyt oburącz wykonywane w marszu.
          4. Podania kółka w parach prawą i lewą ręką – chwyt jednorącz wykonywane w marszu.
          5. Podania kółka w rzędach – po podaniu uczeń udaje się na koniec swojego rzędu.
          6. Podania kółka w rzędach – po podaniu uczeń udaje się na koniec przeciwnego rzędu
          7. Podania kółka przez siatkę.
          8. Rzuty kółkiem do celu – leżącej na podłodze maty.
          9. Gra w parach na punkty.


          Obejrzyj materiał aby zapoznać się i utrwalić zasady gry


          Ringo


          Polskie Ringo

          • Masz już ringo? Zagramy? Jak niesad możesz użyć przedmiotu przypominającego ringo i zagrać z rodzeństwem i rodzicem.

           

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b ( 7 lekcja )

          Temat: Przyjmujemy piłkę podeszwą i udem.

          Technika jest najważniejsza 

          Technika jest podstawowym narzędziem taktyki gry w piłkę nożną. Bo we współczesnym futbolu, gdzie nieustannie zawężamy i skracamy pole gry, gdzie podajemy i strzelamy pod presją pressingu wywieranego przez rywali, gdzie gramy na różnych nawierzchniach i w różnych butach – bez techniki ani rusz! 

           

          Przyjęcia piłki
          Opanowanie piłki będącej w ruchu i kontrola nad nią w zależności od położenia w stosunku do zawodnika oraz siły, z jaką styka się z powierzchnią ciała piłkarza, stanowią dość poważny problem. Przyjęcia piłki wykonywane wzorowo pozwalają na zwalnianie siły jej uderzenia amortyzując szkodliwe tego skutki, sprzyjają unikaniu i poprawianiu błędów oraz trafności decyzji w wyborze lepszego rozwiązania w ćwiczeniu, a co ważniejsze, w grze. Zasadniczo piłki przyjmowane są nogami i głową.

           

          Przyjęcia piłki podeszwą

          Ten sposób przyjmowania piłki zalicza się do najczęściej stosowanych w czasie gry. Nie zalicza się również do najtrudniejszych, szczególnie piłek toczących się po podłożu. Stosowane jest przeważnie wtedy, gdy przeciwnik jest stosunkowo mało aktywny, pozostaje w pewnym oddaleniu, a piłka znajduje się na wprost przyjmującego.
          chodzi przede wszystkim o zatrzymanie piłki i opanowanie w taki sposób, aby mogła być szybko wprowadzona w kolejną fazę ruchu, np.: prowadzenie – podanie – strzał.

          Przyjęcie piłki: piłki górne

           

          Przyjęcie piłki nadlatującej z góry jest znacznie bardziej skomplikowane niż przyjecie futbolówki poruszającej się po ziemi. Często jednak znajdujemy się w sytuacji, w której musimy przyjąć górną piłkę, na tyle dobrze by bez problemu kontynuować akcję.


          Kiedy piłka nadlatuje w twoim kierunku, powinieneś wykonać kilka czynności. Zależnie od tego jak się ustawisz i jak wysoko leci piłka, możesz przyjąć ją stopą, udem lub klatką piersiową. Niezależnie od tego jak przyjmiesz piłkę, pamiętaj o stosowaniu techniki gaszenia piłki, aby wytraciła ona prędkość lotu.

          Przyjęcie udem:

          Wysuń ugiętą w kolanie nogę na spotkanie lecącej piłki. Ramiona rozłóż lekko w bok, w celu utrzymania równowagi. Przy zetknięciu się piłki z udem, opuść nogę tak, aby piłka upadła na ziemię przed tobą.

          Pamiętaj aby dokładnie obserwować lot piłki, aby móc właściwie ocenić jej miejsce upadku.

          Jeśli poprawnie zgasisz piłkę, nie powinieneś poczuć ukłucia w udo przy zetknięciu z piłką.


          Na koniec

          proszę o wykonanie poniższych ćwiczeń :

           

          Ćwiczenia przyjęcia piłki


          Zawodnicy ustawieni w dwójkach w odległości 5-8m. Zadaniem ćwiczących jest podanie między pachołkami.

          Punkty karne przyznawane są za każdorazowe trafienie w pachołek.  W zależności od jakości podań

           – zwiększamy/zmniejszamy odległość między pachołkami. 

          Ćwiczenie wykonaj przez 6 minut.

          Skoncentruj się na dokładnym przyjęciu piłki i podaniu do partnera.yes

           

           

           

          18.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b ( 7 lekcja )

          Temat: Doskonalenie ataku szybkiego. Gra bramkarza.

           

          Rozgrzewka:

          - obustronne krążenia RR przód, tył

          - naprzemianstronne krążenia RR przód, tył

          - wymachy pionowe i poziome RR

          - podskoki naprzemianstronne

          - bieg odstawano – dostawny

           - bieg tyłem

          - skip A, B, C

          W marszu:

           - co trzeci krok przysiad, wyskok w górę, ramiona w górę

           - co trzeci krok wymach nogi w przód

           

          Atak szybki. Nie ma czasu na atak pozycyjny, nie ma czasu na ustawienie akcji.

          Trzeba wykorzystać szansę i próbować zaskoczyć przeciwnika!

           

          SPOSOBY ROZGRYWANIA ATAKU SZYBKIEGO
          W PIŁCE RĘCZNEJ.

          Pomimo wielu zmian zachodzących w piłce ręcznej atak szybki w dalszym ciągu jest najprostszym sposobem zdobycia bramki. Stale rosnące umiejętności techniczne i taktyczne graczy, szybkość i intensywność gry nastawione na zdobycie piłki ustawienia defensywne, spowodowały, że ilość bramek zdobytych z ataku szybkiego przez najlepsze drużyny świata ciągle wzrasta. Zdając sobie sprawę z ogromnego wpływu na rezultat meczu jaki mogą mieć bramki zdobyte z kontrataku trenerzy wypracowali globalne koncepcje szybkiego ataku, określając rolę zawodników oraz ich drogę poruszania. Równocześnie, lepiej zorganizowany powrót do obrony często uniemożliwia wyprowadzenie ataku szybkiego.
          Dlatego, chcąc najlepiej wykorzystać czas potrzebny przeciwnikowi do zorganizowania obrony po stracie piłki, powstały różne sposoby organizowania ataku szybkiego w zależności od systemu obrony stosowanego przez przeciwnika. Podstawowe zasady działania to:
          • ruch(bieg) wszystkich zawodników;
          • uzyskanie przewagi liczebnej;
          • wybór najprostszego możliwego rozwiązania;
          • szybka wymiana podań;
          • wyjście na pozycję umożliwiającą otrzymanie piłki;
          • kozłowanie piłki w tylko w sytuacjach uzasadnionych taktycznie;
          • w sytuacjach 1x1 w pobliżu bramki konieczna próba wykorzystania wolnej przestrzeni i minięcia 1x1;
          • zachowanie zróżnicowanego ustawienia na długości i szerokości boiska często spotykany błąd – szybko biegnący 3-4 gracze jednej linii);
          Analiza aktualnych tendencji wykazuje, że generalnie atak szybki wyprowadzany jest regularnie tylko w wypadkach;
          • przechwycenia piłki przez wysuniętych obrońców;

          • gdy bramkarz szybko wchodzi w posiadanie piłki (np. niecelne podanie do obrotowego, rzut z drugiej linii w środek bramki);
          Czas od momentu rzutu do wyprowadzenia podania przez bramkarza waha się od 2 do 4 sekund.
          Należy stwierdzić, że w nowoczesnej piłce ręcznej kontratak powinien być inicjowany systematycznie. Decyzja o jego kontynuowaniu lub zatrzymaniu podejmowana jest w sytuacji gdy piłka znajduje się w sektorze pomiędzy linia środkowa a linia 12m od bramki przeciwnika. Ta część boiska jest nazywana przez niektórych specjalistów piłki ręcznej „strefą taktycznego wyboru”.
          Systematyczność wyprowadzania ataku szybkiego powoduje:
          • natychmiastowa, wzmożona aktywność wszystkich zawodników po wejściu w posiadanie piłki;
          • wykorzystanie słabej organizacji obrony i przeprowadzenie ataku szybkiego bezpośredniego;
          • uniemożliwienie zmiany ( atakujący - obrońca);
          • umiejętność szybkiej oceny sytuacji;
          • wyczucie czasu i przestrzeni;

          Krótka charakterystyka najbardziej znanych rodzajów ataku szybkiego :
          Atak szybki bezpośredni - długie podanie do wybiegającego na pozycje skrzydłowego po przeciwnej stronie rzutu.
          Atak szybki jugosłowiański-podanie do zawodnika grającego na pozycji drugiego obrońcy (wychodzącego do rzucającego), który wykorzystuje wysuniętą pozycję i startuje natychmiast do kontrataku.
          Atak szybki polski-natychmiastowe podanie do jednego z dwóch zawodników grających na pozycjach 2 lub 3 obrońcy po przeciwnej stronie rzutu, którzy natychmiast kontynuują akcje podając do jednego z wolnych partnerów.

           

          Teraz zachęcam do obejrzenia filmików :

          Szybkie wznowienie gry

          SZKOLENIE BRAMKARZY - 1.

          SZKOŁA BRAMKARZY - 2.

          PODSTAWY TECHNIKI GRY BRAMKARZA W PIŁCE RĘCZNEJ.

          RZUT PO PRZESKOKU NA BRAMKĘ.

          14.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b ( 7 lekcja )

          Temat: Utrwalenie idoskonalenie poznanych elementów w grze.

          Rozgrzewka:

          1.Trucht.

          2.Głęboki siad kuczny na jednej N, druga wyprostowana w przód.

          3.Odmachy NN prostych w kolanach. RR w bok.

          4.Siad płotkarski – skłony tułowia do N wyprostowanej.

          5.Skłony głowy w klęku podpartym.

          6.Z siadu prostego – skłon tułowia w przód.

          7.Wypad jedną N w bok – pogłębione wypady.

          8.Leżenie przodem RR w bok, dotknięcie prawym kolanem łokcia prawego i odwrotnie.

          9.Z leżenia tyłem siad, skłon w przód z chwytem za kostki.

          10.W siadzie rozkrocznym unoszenie NN prostych w górę.

          11.W podporze przejście przodem do leżenia i wznos N do góry.

          12.Podskoki w miejscu, następnie po bokach prostokąta w lewo i w prawo.

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

          Małe gry w piłkę nożną to podstawowy środek treningowy na każdym etapie szkolenia.

           -gra 3x3, 4x4. Napastnicy starają się zdobyć punkt poprzez strzał na bramkę przeciwnika (drybling lub
            podanie). Jeśli obrońcy odbiorą piłkę napastnikom, mogą strzelić na jedną z przeciwnych bramkę.           Wszystkie   
            małe gry łączy jedno – duża intensywność na małej przestrzeni. Patrząc z szerszej perspektywy na mecz, można
            zauważyć że gra toczy się w danych obszarach boiska (nie na całym placu gry). D          zieci przeżywają pozytywne
            emocje związane z gra w piłkę nożną.          Trójka atakujących zawodników ma za zadanie przeprowadzić i
            zatrzymać piłkę na linii przeciwnika.

          - w małej grze występują wszystkie podstawowe sytuacje i elementy techniczno-taktyczne dużej gry

          - 4 na 4 możemy wykorzystać w każdej kategorii wiekowej

          - późniejsze przełożenie poznanych umiejętności techniczno-taktycznych na grę 11 na 11 przychodzi młodym
            graczom stosunkowo łatwo.

          Małe gry w piłkę nożną – zalety:

          - częsty kontakt z piłką

          - duży udział w grze

          - wiele uderzeń do bramki

          - przejrzysta gra

          - krótka droga do bramki

          - doskonalimy elementy techniczne/taktyczne w zależności od celu treningu

          - kształtujemy podstawowe cechy motoryczne

          - kształtujemy czas reakcji (małe przestrzeń - bliskość rywala - szybkie decyzje)

          - łatwe w organizacji, nie potrzeba specjalistycznego sprzętu.

          Gra 3x3

           

           

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

          MAŁE GRY TAKTYCZNE - 3 X 3

          Dzięki małej grze dzieci mają częsty kontakt z piłką, duży udział w grze, wykonują wiele strzałów do bramki. Gra jest przejrzysta, emocjonująca (krótka droga do bramki). W grze 4 na 4 występują wszystkie techniczno-taktyczne elementy dużej gry.Czwórka atakujących zawodników ma za zadanie przeprowadzić i zatrzymać piłkę na linii przeciwnika.

          Gra 4x4

          Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

           

           

          13.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Zabawy bieżne, rzutne i skoczne.

          Zabawa bieżna:

          Zabawa bieżna:

          Lawinowy wyścig

          Uczniowie podzieli na dwa rzędy. Na gwizdek pierwsze osoby z rzędu biegną do pachołka, obiegają go, w drodze powrotnej łapią drugą osobę z rzędu za rękę, biegną ponownie do pachołka i kolejna osobą dołącza do biegnącej dwójki. 

          Możesz wykonać to ćwiczenie z siostrą.

          gry i zabawy ruchowe biezne

          Zabawy rzutne: 

          Ćwiczenia indywidualne:
          - ramion: podrzuty woreczkiem oburącz, jednorącz, podrzut i klaśnięcia, podrzuty z przysiadami, podrzuty z obrotem, podrzuty z siadem płaskim itp.
          - nóg: woreczek kładziemy na stopie i podrzut, woreczek chwytamy stopami-podskok i chwytamy w ręce z przodu, to samo tylko wyrzucamy z tyłu
          -szyi: woreczek kładziemy na głowie-patrzymy w prawo i w lewo, podskoki z woreczkiem, wyskok i złapać woreczek, „jaskółka” z woreczkiem na głowie
          -tułowia w pł. st.: woreczek trzymamy za plecami-podrzut i chwytamy z przodu, woreczek trzymamy na wysokości pasa-opuszczamy i łapiemy zanim spadnie na ziemię

          Zabawy skoczne: 

          -skocznościowe: podskoki, przeskoki obunóż, jednonóż, przodem, tyłem, bokiem

          Skacz jak najdalej

          Uczniowie podzieleni na dwa rzędy. Obręcze gimnastyczne położone są w szeregu na ziemi. Na gwizdek, pierwszy uczeń z każdej drużyny wchodzi do pierwszej obręczy, podnosi ją na wysokości bioder i wskakuje ze złączonymi stopami w następne obręcze, po czym układa swoje na początku linii obręczy. Następnie wraca na koniec rzędu. Kolejny uczeń wykonuje takie samo zadanie. Zwycięża drużyna, która jako pierwsza umożliwi obręczom przemierzenie wcześniej ustalonej odległości.

          Możesz wykonać ćwiczenia z siostrą

          gry i zabawy ruchowe z obreczami gimnastycznymi

          12.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat:  Wykonujemy rzuty do koksza z dwutaktu.

          Rozgrzewka:

          W truchcie krążenie RR w przód i w tył, wymachy RR przed sobą, na sygnał gwizdka wyskok w górę, odmachy RR w bok, przeplatanka, rozgrzewka dłoni, palców, bieg z wysokim unoszeniem kolan Przekładanie piłki wokół bioder w L i P stronę, w rozkroku skłony tułowia w przód z odchyleniem w tył, kozłowanie piłki w miejscu ze zmianą ręki, toczenie piłki pomiędzy nogami „ósemki” , podrzut piłki w górę i chwyt oburącz.

          Dwutakt

          Dwutakt – sposób wykończenia akcji w koszykówce, której celem jest zdobycie punktów. Polega na zrobieniu dwóch ostatnich kroków przed oddaniem rzutu w specyficzny sposób - w trakcie pierwszego (długiego) łapie się piłkę w ręce, a w trakcie drugiego (o połowę krótszego) już się nie kozłuje. Po drugim kroku następuje wybicie i oddanie rzutu spod kosza.

          Prawidłowy dwutakt powinien zaczynać się:

          • z prawej strony kosza: od prawej nogi, a wybicie z lewej, rzut oddany prawą ręką.
          • z lewej strony kosza: od lewej nogi, a wybicie z prawej, rzut oddany lewą ręką.

          Dwutakt jest możliwy do zrobienia po zaprzestaniu kozłowania lub po otrzymaniu podania.

          a

          Koszykarz wykonujący dwutakt.

          Plik:Safata Van Rossom.webm

          Akcja zakończona dwutaktem

          Wykonaj ćwiczenia z filmiku:

          Technika rzutu

           

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat:  Ustawiamy się w obronie i w ataku. Gra szkolna.

          ZASADY ATAKU POZYCYJNEGO 5:0
          1. Piłka poprzez dokładne podania winna być w ciągłym ruchu.
          2. Wszyscy atakujący winni być w ciągłym ruchu (każda zmiana pozycji poprzedzona zwodem „kierunku”) dekoncentrując tym formacje obronne przeciwnika, ciągle rotować miejscami przy wykonaniu ruchów przeciwstawnych, np. jeżeli jeden ścina pod kosz, drugi powinien zrobić coś innego – atakować linię rzutów za trzy punkty, czy też wykonywać tzw. „małe ósemki” przez skrzydłowych pod koszem.
          3. Zawodnik winien otrzymać piłkę tylko wtedy, gdy jest w ruchu i po oddaniu jej partnerowi kontynuować ruch.
          4. Zawsze starać się oddać rzut na kosz po wytworzeniu odpowiedniej ku temu pozycji.
          5. Rzut należy oddawać tak, aby była zorganizowana zbiórka w ataku (trzy punkty widzenia – dwa rogi boiska i kosz).
          6. Po rzucie drużyna atakująca winna walczyć o piłkę na tablicy i wyrabiać u swoich zawodników "ciąg na tablicę", zabezpieczając jednocześnie „własne tyły” (w asekuracji przed kontratakiem).
          7. Zawodnik oddający rzut bez przygotowania zbiórki w ataku powinien zebrać piłkę osobiście (jest odpowiedzialny za ewentualną jej stratę).
          8. Wszyscy atakujący powinni grać przodem do kosza i w momencie posiadania piłki przyjmować pozycję „potrójnego zagrożenia”.
          9. Odległości pomiędzy zawodnikami należy zachowywać około 4 – 5 m.
          10. Zawodnik ataku musi tak prowadzić grę, aby obrońca „odkrył” jedną ze stron boiska dla partnera wbiegającego do podania.
          11. Stosować indywidualne umiejętności gry z piłką: rzut, podanie, chwyt, grę 1x1 – penetracja (umiejętność oceny strony silnej i słabej mijanego obrońcy).
          12. Stosować indywidualne umiejętności gry bez piłki: wyjście, odejście, ścięcie, obiegnięcie, zasłona, zastawienie.
          13. Stosować zmiany tempa i rytmu gry w ataku.
          14. Prowadzić grę w ofensywie z determinacją w celu realizacji planu taktycznego, bazując na indywidualnych cechach poszczególnych zawodników takich jak: dobra motoryka, podejmowanie szybkich decyzji, agresywność w grze, widzenie przestrzenne, umiejętność improwizacji, rozdzielność uwagi i koncentracja, umiejętność zachowania precyzji w sytuacji stresu, waleczność, orientacja w czasie i przestrzeni, umiejętność oceny predyspozycji własnych i przeciwnika, intuicja.
          15. Kształtować u zawodników pozytywne wartości np.:
          - nie kierowanie się pobudkami koleżeńskimi;
          - ustalenie celu nadrzędnego;
          - identyfikacja z zespołem;
          - emocjonalnie pozytywny stosunek do członków zespołu.
          16.Umiejętność czytania przez zawodników ataku stylu gry przeciwnika w
          defensywie.
          17.Eksponować rolę zagrywającego, który winien właściwie komunikować się z zespołem w ofensywie (opanowanie sposobów sygnalizacji i porozumiewania się co do określonych posunięć)
          18.Ustalic partnera, którego należy pozostawić w sytuacji 1x1 w ataku.
          19.Zaskakiwać defensywę zmianami ustawienia i wariantem gry – planem działania.
          20.Śledzić styl sędziowania.
          21.stale śledzić czas, wynik spotkania oraz ilości przewinień osobistych, popełnianych przez przeciwnika.

           

          Pozycja obronna

          Za najpoprawniejszą postawę obrońcy uznaje się ustawienie przodem do przeciwnika, a tyłem do kosza. Nogi powinny być ugięte w kolanach, natomiast plecy wyprostowane. Ręce powinny znajdować się w górze, tak by sędzia mógł je widzieć. W obronie zawodnik porusza się krokiem „odstawno-dostawnym”, pamiętając, że najpierw odstawia nogę, a dopiero potem dostawia do niej drugą. Jedną stopę może obrócić palcami w kierunku w którym się porusza. Wtedy ta noga nazywana jest „nogą kierunkową”. Ta sama ręka, co "noga kierunkowa" może być opuszczona nieco niżej – nazywana jest "ręką kierunkową". Przyjęcie takiej postawy umożliwia znacznie szybsze ruchy w obronie i umożliwia szybsze reakcje na ruchy przeciwnika, utrudniając mu przedarcie się przez obronę.

          Pole obrony

          Pole obrony – to w koszykówce nazwa obszaru połowy boiska drużyny broniącej ograniczonego liniami autu i linią połowy boiska, wraz z koszem.

          Obrona "każdy swego"

          Obrona każdy swego (ang. Man-to-man defense) – jeden z typów obrony w koszykówce, który polega na kryciu tylko jednego zawodnika. Każdy gracz będący w obronie musi pilnować (kryć, bronić) tylko jednego, cały czas tego samego, zawodnika drużyny przeciwnej. Każda drużyna dobiera indywidualnie krycie swoich zawodników, dlatego możliwe jest, że zawodnik jednej drużyny kryje innego zawodnika drużyny przeciwnej, niż ten przez którego on sam jest kryty. Zawodnik może odejść od krycia swojego wyznaczonego przeciwnika, którego ma bronić, w sytuacji gdy następuje tzw. „przekazanie”, lub pomoc w obronie.

          Krycie presingiem i od połowy boiska

          Linia połowy boiska

          Obrona "każdy swego" może zostać zastosowana w dwóch formach:

          • presingu
          • obrony od połowy boiska.

          Obrona od połowy boiska – polega na kryciu tylko tych zawodników drużyny przeciwnej, którzy w danym momencie znajdują się na połowie drużyny broniącej – ta połowa boiska nazywana jest polem obrony. Umożliwia to przeciwnikowi swobodne wyprowadzenie piłki za linię połowy boiska, przez co nie popełnią błędu 8 sekund. Ten rodzaj obrony daje początkowo większą swobodę przeciwnikowi, ale pozwala się skupić na dokładniejszym kryciu zawodników pod koszem, a także jest to rodzaj obrony powodującej mniejsze zmęczenie broniących, co daje im siłę na dłuższą i skuteczniejszą obronę.

          Krycie otwarte i zamknięte

          W obronie "każdy swego" można wyróżnić dwie postawy w obronie:

          • krycie "otwarte"
          • krycie "zamknięte".

          Stwierdzenie, że obrona "każdy swego" polega na kryciu tylko jednego zawodnika, jest dużym uproszczeniem, gdyż w zależności od sytuacji można przekazać krycie lub kryć nawet dwóch zawodników jednocześnie.
          Krycie zamknięte – jest to takie ustawienie w obronie, iż obrońca stoi przodem do przeciwnika, a tyłem do kosza, kryjąc go dokładnie. W kryciu zamkniętym zawodnik odpowiada tylko za jednego przeciwnika, a pozycja jaką zajmuje utrudnia mu dobre postrzeganie sytuacji na boisku.
          Krycie otwarte – polega na takim kryciu, że obrońca nie stoi bezpośrednio przy zawodniku, lecz przodem w kierunku linii środkowej boiska, z nogami głęboko ugiętymi w kolanach i rękami szeroko rozłożonymi na boki. Umożliwia to szybki doskok do przeciwnika, a także dokładną obserwację sytuacji na boisku. Nie jest wtedy odpowiedzialny tylko za krycie swojego przeciwnika, lecz również za przejmowanie obrony osób zbliżających się do niego.

          Pomoc w obronie

          Na czerwono zaznaczona jest wyimaginowana "linia pomocy" wyznaczająca "stronę piłki" ("mocną") i "stronę pomocy" ("słaba")

          Zawodnik czerwony 33 stoi na linii pomocy w pozycji otwartej, przez co nie kryje zawodnika białego 54

          Pomoc w obronie – to w koszykówce pojęcie oznaczające specyficzny rodzaj przekazywania krycia, opierający się na płynnym przechodzeniu z pozycji otwartej do zamkniętej (i na odwrót), w zależności od położenia piłki względem wyimaginowanej linii pomocy (patrz: zdjęcie obok).

          Linia pomocy dzieli boisko na dwie części:

          • "stronę piłki" (inaczej: "stronę mocną") – na niej znajduje się przeciwnik z piłką
          • "stronę pomocy" (inaczej: "stronę słabą") – na niej są przeciwnicy bez piłki.

          Obrońcy znajdujący się na stronie mocnej odcinają przeciwników bez piłek, stojąc bardzo blisko nich w pozycji zamkniętej, a zawodnik z piłką jest dokładnie kryty. W tym samym czasie obrońcy znajdujący się na stronie słabej odchodzą od przeciwników, których kryją, przyjmując pozycję otwartą stojąc na linii pomocy i dokładnie obserwując zarówno zawodnika, którego mieli kryć i pozostałych zawodników. Jeżeli któryś z zawodników ze strony mocnej wyminie swojego obrońcę, to zawodnik stojący na linii pomocy może go natychmiast przejąć.
          Gdy piłka zostanie przeniesiona na drugą stronę, strony piłki i pomocy zamieniają się miejscami, a zawodnicy z linii pomocy doskakują do swoich przeciwników kryjąc ich w pozycji zamkniętej, a obrońcy dotychczas "odcinający" przeciwników, otwierają swoją pozycję i stają na linii pomocy.

          "Odcinanie"

          Odcinanie – to specyficzny rodzaj krycia zamkniętego, polegający na takim kryciu przeciwnika bez piłki, aby nie mógł jej otrzymać. Należy stać przodem do zawodnika, a tyłem do kosza. Przed przeciwnika należy wyciągnąć jedną rękę, odwracając dłoń wewnętrzną stroną na zewnątrz, a także stanąć stabilnie przed nim jedną nogą. W ten sposób najlepiej rzucający zawodnicy nie mogą otrzymać piłki i stają się bezużyteczni na boisku.

          Jeżeli przeciwnik chciałby podać piłkę do "odciętego" zawodnika, obrońca ma dwie możliwości:

          • wybić piłkę wystawioną ręką
          • przełożyć drugą nogę przed zawodnika i złapać lecącą piłkę

          Przekazywanie krycia

          Przekazywanie krycia – jest to zmiana przeciwników, których się broni. Przekazanie zachodzi zazwyczaj, gdy jeden z obrońców zostaje minięty przez atakującego i nie ma szans, by go dogonić. Wtedy najbliższy zawodnik rozpoczyna kryć tego atakującego, a przeciwnik, którego krył dotychczas, zostaje natychmiast przejęty przez miniętego obrońcę.

          Przykład zastawienia podczas rzutów wolnych

          Zastawianie

          Zastawianie – jest takim ustawieniem zawodnika obrony, które uniemożliwia poruszanie się zawodnika ataku w kierunku w którym chce się przemieszczać. Występuje zazwyczaj w momencie gdy inny zawodnik drużyny wykonuje rzut do kosza z gry, lub ostatni rzut wolny "z grą". Zazwyczaj jest to ustawienie tyłem do zawodnika ataku i wystawienie rąk za siebie w celu lekkiego przytrzymania przeciwnika nie wykraczając poza przepisy.

          Obrona strefowa

          Obrona strefowa (ang. zone defense) – sposób obrony w koszykówce kiedy każdy z zawodników drużyny będącej w obronie odpowiada za pewną wcześniej wyznaczoną przez trenera lub kapitana drużyny strefę, czyli miejsce na boisku. Obrona strefowa nie oznacza mniejszego wysiłku, lub mniejszej odpowiedzialności za krycie przeciwnika. Obrona strefowa wymaga większej kondycji fizycznej niż przy obronie "każdy swego", gdyż wszyscy zawodnicy muszą bardzo szybko powrócić do obrony natychmiast po zakończonej akcji ofensywnej.

          Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje "obrony strefowej":

          • obrona strefowa na połowie boiska
          • obrona strefowa na całym boisku (tzw. zona press)

          Obrona strefowa na połowie boiska

          Obrona strefowa na połowie boiska – jest podstawowym rodzajem obrony strefowej. Zawodnicy obrony ustawiają się na wcześniej wyznaczonych miejscach, które znajdują się tylko na połowie, którą atakuje przeciwnik. Odpowiednikiem tej obrony w obronie "każdy swego" jest obrona od połowy boiska.

           

          Wykonaj ćwiczenia : 

          Ćwiczenia do ataku i obrony

           

          11.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat:  Zwinnościowy tor przeszkód.

           

          ROZGRZEWKA:                                                                                       

          W truchcie chodzenie na palcach

          j.w na piętach , na przemiennie na palcach na piętach, krążenie PR w przód

          j.w LR w przód, krążenia naprzemienne RR, wyżuty RR do przodu

          skiping A, skiping C, krok odstawno-dostawny, zmiana kierunku biegu

          Ćwiczenia w miejscu:

          krążenie głowy, krążenie tułowia, skłon do przodu wyprost i do tył, skłony w bok, skrętoskłon, rozgrzanie stawów kolanowych i skokowych, siad prosty skłon do kolan, siad rozkroczny skłon do PN do środka do LN, na plecach i „rowerek”, leżenie przewrotne „świeca”, leżenie przerzutne, leżenie przodem skłon do tył „lornetka”

          Obejrzyj filmik:

          Zwinnosciowy tor przeszkód

          Wykonaj tor przeszkód 

          Sprawność fizyczna - WOJSKO-POLSKIE.PL

          Tor przeszkód

          1.       slalom między pachołkami

          2.       przejście po ławeczce piłka za głową

          3.       10 brzuszków koło drabinki

          4.       prowadzwnie piłki po prostej

          5.       strzał do bramki

          6.       zatrzymanie piłki

          7.       piłka między kostkami w podskokach do danego miejsca

          8.       slalom między pachołkami

          9.       meta

          Przykład toru przeszkód.

          Untitled

           

           

          07.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIIa,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: PR- Nauka podań i chwytów ze zmianą pasów działania.

           

          Rozgrzewka:

          -bieg przodem + kozłowanie PR

           -bieg przodem + kozłowanie LR

          -bieg tyłem + kozłowanie PR

          -bieg tyłem + kozłowanie LR 

          - kozłowanie oburącz PR, LR

          -przeplatanka + chwyt piłki przy kl. p

          -skip A + chwyt piłki przed sobą

          -skip C + chwyt piłki z tyłu

           

          Doskonalenie podań i chwytów w dwójkach.

           Podania i chwyty w dwójkach:

           - półgórne (PR, LR) - kozłem (PR, LR)

          - oburącz nad głową z ustawienia tyłem,

           - oburącz w rozkroku między nogami z ustawienia tyłem,

          - kozłem w marszu,

          - w biegu po 3 krokach.

          TRENING PIŁKI RĘCZNEJ

           

          06.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Zestaw ćwiczeń kształtujących poprawną sylwetkę

           

          Witam

          Proszę o wykonanie zestawu ćwiczeń 

          Możesz wykonać trening z siostrą lub sama.

          Pamiętaj ,, Sport to zdrowie"

          Kliknij na link poniżej i ćwiczyes

          Wykonaj Ćwiczenia

          Pozdrawiam 

           

           

          05.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: Ustawiamy się w obronie i ataku.

          Rozgrzewka:

          Ćwiczenia kształtujące z piłkami - ustawienie grupy w rozsypce:

          - przenosy piłki z jednej ręki do drugiej ze zmianą kierunku: wokół bioder, „ ósemką”

          wokół kolan, wokół stóp (tocząc po parkiecie),

          - skłony i skręty tułowia z wykorzystaniem piłki: w rozkroku skłony na zmianę z piłką

          i bez piłki, skręty w opadzie przodem z dotknięciem piłki na zmianę l. i p. ręką,

          szybka zmiana rąk na piłce z wysokim unoszeniem łokcia ręki odwodzonej,

          - ćwiczenia skocznościowe z wykorzystaniem piłek: ćwiczący opiera jedną stopę na

          piłce i szybkimi podskokami zmienia nogę, identyczne ćwiczenie ale z ustawienia

          bokiem, przeskoki obunóż przez piłkę leżącą na podłodze,

          - ćwiczenia z piłkami w siadzie i leżeniu: w siadzie rozkrocznym toczenie piłki wokół

          nóg i za plecami, w siadzie prostym piłka pomiędzy stopami, przejście do leżenia

          przewrotnego i powrót do skłonu w przód, w podporze tyłem przenosy piłki nad i pod

          uniesionym tułowiem, w leżeniu przodem przetoczenia piłki pod uniesioną w skłonie

          w tył klatką piersiową, w leżeniu przodem piłka trzymana w wyciągniętych w przód

          rękach, kołyska przodem.

           

          Technika odbić piłki sposobem oburącz górnym i dolnym:

          - odbicia sposobem oburącz górnym i dolnym w marszu,

          - podrzut piłki w górę, złapanie piłki w koszyczek,

          - odbicia piłki z akcentowaniem pracy nóg,

          - odbicia piłki sposobem górnym i dolnym: indywidualnie, w parach,

          - odbicia piłki w siadzie skrzyżnym w dwójkach naprzeciw siebie,

          - odbicia piłki sposobem górnym i dolnym o ścianę

          Taktyka i technika ataku

           

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Ustawiamy się w obronie i ataku.

          Rozgrzewka:

          • trucht – (2 minuty)
          • bieg tyłem (1 metr)
          • krok dostawny(0,5 metra)
          • krążenie ramion ( 10 razy)
          • skip A  ( 10 razy)
          • skip c  ( 10  razy)
          • podskoki obunóż ( 10 )
          • podskoki jednonóż ( 10 )

           

           Uczeń w grze doskonali prowadzenie piłki kijem i zatrzymywanie piłki stopą.

           

          UNIHOKEJ NA ORLIKU - ZASADY GRY

          ĆWICZENIA - UNIHOKEJ

           

          Przeczytaj poniższe informacje.

           


          UPROSZCZONE PRZEPISY GRY

               Unihokej rozgrywany jest w formie meczu między dwoma drużynami i polega na zdobyciu większej liczby bramek niż drużyna przeciwna. Gra powinna być prowadzona
          w sali o otwartej i równej nawierzchni .

           SPRZĘT I BOISKO

          Kije


               Kij wykonany jest z plastiku, zakończony korkiem. Dolna część kija (łopatka, blenda) nie może posiadać żadnych umocnień, powinna być w takim stanie technicznym, aby nie zagrażała bezpieczeństwu zawodników. Dla dzieci zalecana jest gra kijem o prostej łopatce.

           Bramki


               Wymiary bramek: 45 x 60 cm, 60 x 90 cm, 105 x 140 cm.

           Piłka


               Biła plastikowa o średnicy 72 mm (kształcie kuli) posiada 26 otworków o średnicy 10 mm.
              Jej ciężar nie może przekroczyć 23 g.

           Boisko


               Powinno mieć wymiary 40 x 20 m i być ograniczone bandą o wysokości 50 cm z zaokrąglonymi narożnikami. Najmniejsze dozwolone wymiary wynoszą 16 x 8 m (dla trzech zawodników) największe 44 x 22 m. Oznakowanie boiska powinno wykonane być liniami o szerokości 4 – 5 cm w dobrze widocznym kolorze. Pole bramkowe wyznacza prostokąt 3 x 1,5 m i oddalone jest od linii końcowej w odległości 1,5 m.

           Strefa wymiany


               Jest to miejsce, gdzie można dokonywać zmiany zawodników i gdzie znajdują się ławki drużyn. Zaznacza się ją na bandzie, na dłuższych bokach boiska w odległości 5m od linii środkowej boiska. Długość strefy wymiany powinna wynosić 10 m.

           ZAWODNICY

          Skład zespołu


               W meczu biorą udział dwie drużyny, każda składa się z 5, 4 lub 3 zawodników (w zależności od wielkości boiska) i 2 – 4 zawodników rezerwowych. Drużyny mogą być jednorodne lub mieszane.
          W drużynie mieszanej 5 – osobowych występuje 3 chłopców i 2 dziewczynki.
           

          Wymiana zawodników


               Wymiany zawodników można dokonywać w dowolnej chwili i nieograniczoną liczbę razy podczas meczu. Wszystkie wymiany muszą się odbywać we właściwej strefie wymiany. Zawodnik opuszczający boisko powinien przekraczać bandę, zanim jego zmiennik wejdzie na boisko.

          SĘDZIOWIE


               Mecz jest prowadzony przez dwóch sędziów równouprawnionych Sędziowie używają określonych przepisami sygnałów i znaków. Mają prawo przerwać mecz, jeżeli zaistnieje ryzyko, że nie może być doprowadzony do końca w ramach określonych przepisami gry.

          CZAS GRY


               W rozgrywkach szkolnych czas gry może wynosić od 2 x 5 minut do 3 x 20 minut gry
          z przerwą, która zależy od czasu gry i może wynosić od 1 do 10 minut. Czas gry ustala organizator
          i podaje wcześniej informacje zainteresowanym zespołom. W zależności od czasu gry ostatnia minuta
          (3 minuty) meczu, zatrzymywana jest na każdy gwizdek sędziego.

           

                                              

           

          04.05.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: PN- Prowadzenie piłki w parach prawą i lewą nogą.

          Rozgrzewka 5 minut : Prowadzenie piłki NP i L z naprzemianstronnym krążeniem RR w przód i tył.

          Ćwiczenia w parach: Stojąc tyłem do siebie: podania piłki górą nad głową do partnera - odbiór dołem między nogami po skłonie Pw jak wyżej: podanie piłki przez skręt T w bok

          Pw jak wyżej: skłony boczne – piłka nad ćwiczącymi

          Pw jak wyżej: Przysiady z piłką między ćwiczącymi na odcinku lędżwiowym

          Pw :stojąc przodem ćwiczący trzymają piłkę oburącz i wykonują obroty w prawo i lewo W siadzie prostym : skłony w przód i podanie piłki do partnera(brzuszki) Ćwiczący w odległości 3,4 m piłka m. kostkami NN podskokiem podanie do partnera

           

          Doskonalenie techniki piłki nożnej : W parach: doskonalenie podań i przyjęć piłki w miejscu

          Jw. Podania bez przyjęcia Odległość w parach 6-8m W parach: 1 rzuca piłkę do boku , 2- odgrywa ją wewnętrzną cześcia stopy NP i L

          Jw., odegranie prostym podbiciem. W parach:1- rzuca na klatkę piersiową, 2 –przyjęcie i odegranie prostym podbiciem,

          Jw., ale odegranie czołem Żonglerka w parach głową w formie rywalizacji- która para dłużej?

          Wyścigi rzędów: przyjęciem i podaniem piłki, bez przyjęcia .

          Wyścigi rzędów : z prowadzeniem piłki slalomem m. pachołkami.

          Obejrzyj filmiki pomocnicze: 

          Prowadzenie pilki 1

          Prowadzenie piłki 2

          Prowadzenie piłki 3

          30.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Doskonalenie podań i chwytów w dwójkach i trójkach. Rzut na bramkę z wyskoku.

           

          Rozgrzewka:

          - wyrzut piłki w górę + klaśnięcia w dłonie

          - krążenie tułowia + chwyt piłki

          - krążenie piłki wokół bioder

          - przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, piłka na podłodze

          - 10 przysiadów + chwyt piłki przed sobą

          - siad prosty- skłon

          - siad rozkroczny – skłony do PN, do LN i do środka

          - 5 x leżenie przewrotne

          - rozciąganie łydki i uda

          - rozgrzanie stawów skokowych, nadgarstkowych

           

          Obejrzyj filmik i wykonaj ćwiczenia:

           

          Rzut z wyskoku

          Dzisiaj bierzemy się za kolejny element dotyczący piłki ręcznej. Mianowicie przeanalizujemy wspólnie RZUTY. Nie muszę nikomu udowadniać, jak ważna jest nauka, a następnie doskonalenie rzutów.

          Nie ma rzutów, nie ma bramek. Nie ma bramek, nie ma zwycięstw.
          O to w tej grze chodzi – żeby wykonać rzut na bramkę- najlepiej rzecz jasna celny .

           

          Gdy wykonujesz rzut na bramkę, angażujesz niemal wszystkie mięśnie – nóg, rąk, bioder, brzucha, pleców.

          Rzuty są praktycznie odpowiednikami podań, z tym że są zwykle silniejsze i podparte większą i mocniejszą pracą rąk i tułowia. To czas i droga działania ręki na trzymaną piłkę decyduje najbardziej o sile wykonywanego rzutu. Siła rzutu będzie wtedy większa, gdy w określonym czasie, ręka wraz z piłką pokona dłuższą drogę, co oznacza, że piłka po prostu osiągnie dużo większą prędkość.

          Rzuty w piłce ręcznej:


          – rzut w miejscu,
          – rzut z przeskokiem,
          – rzut z odchyleniem

          - rzut z padem
          – rzuty sytuacyjne.

          Nazwy wyżej wymienionych rzutów pochodzą od sposobu jakim porusza się zawodnik po boisku, jak również od tego jak układa swoje ciało w stosunku do podłoża.

          Rzut w miejscu:

          W tym przypadku można wyróżnić:

          a) rzuty z gry,
          b) rzuty karne,
          c) rzuty wolne.

          W rzutach z miejsca kończyny górne i dolne wykonują pracę tzw. różnoimienną. Oznacza to, że wykonując rzut, ustawiasz nogę przeciwną (w wykroku) do rzucającej ręki. Odrywasz nogę dopiero wtedy, gdy przenosisz piłkę do przodu, natomiast po wypuszczeniu piłki, postaw nogę z przodu, tak zachowasz równowagę.

          Rzut z przeskokiem:

          Taki rzut wykonują przede wszystkim rozgrywający. Zwykle Ci zawodnicy rzucają w ten sposób przeprowadzając atak pozycyjny. Technika, odpowiednie ułożenie ciała, koordynacja ramion oraz nóg, sprawia, że ten rzut zaliczamy do najsilniejszych.

           Rzut z odchyleniem

          Odchylenie następuje w stronę przeciwną do rzucającej ręki. Odstaw LN w bok i wykonaj ekspresowy skłon tułowia w lewą stronę. Dla utrudnienia danej interwencji obrońcy, ręka z piłką poprowadzona jest nad głową. Zazwyczaj wygląda to tak, że rzucając kierujesz piłkę w przeciwną stronę do kierunku odchylenia.

          RZUT Z PADEM

          Zastosowanie:
          – podczas gry,
          – przy wykonywaniu rzutów karnych.

          Kto wykonuje rzut z padem?:
          - przede wszystkim skrzydłowi i obrotowi.

          Obrotowy:
          Rzuca w stronę bramki:
          a) z ustawienia przodem,
          b) tyłem,
          c) prawym bokiem,
          d) lewym bokiem.

           RZUTY SYTUACYJNE

          Jak najlepiej określić te rzuty?. Po prostu, dana sytuacja na boisku, zmusza zawodnika do określonej próby rzutu. Wydaje mi się, że zawodnik właśnie wtedy może pokazać, na co go stać i czy jest sprytny, zwinny, pomysłowy, kreatywny i myślący.

          Do rzutów sytuacyjnych należą:

          – rzut w biegu,
          – rzut w tył jednorącz,
          – oburącz między nogami,
          – dobitka,
          – przerzut,
          – z obrotem.

          Jak dobrze strzelać bramki w piłce ręcznej?

           

          Wielu z nas zadaje sobie pytanie... Jak trafić bramkę? Otóż to jest bardzo proste.

          1. KONCENTRACJA

          Koncentracja. Bardzo ważny element oddawania celnych bramek. Nie możesz myśleć o niczym innym.
          Tylko myśleć co zrobić, jak trafić bramkę.

          2. OPANOWANIE

          Bo otrzymaniu piłki z podania staraj się chwycić, jak ci się uda opanować piłkę, biegnij na bramkę, broń swojej piłki, gdy zbliżasz się do swojego celu, SPOKOJNIE oddaj strzał, najlepiej na bramkę.

          3. AGRESJA, ODBIÓR PIŁKI

          Żeby odbierać piłkę należy grać agresywnie, trzeba atakować, po odbiorze graj BEZPIECZNIE nie daj odebrać sobie piłki, podawajcie sobie piłki(najlepiej ze środka na skrzydła i na odwrót) przesuwajcie się POMAŁU do bramki i oddajcie mylący strzał

          -Kto strzeli? - Zastanawia się bramkarz. Będzie strzał ze skrzydła czy ze środka? Oto jest pytanie!

          4. SPRYT

          Tak jak w piłce nożnej, piłkarze się kiwają. Tak samo jest w przypadku piłki ręcznej! Jeśli twoi koledzy są w tyle, a obrońcy są gotowi do obrony, wykorzystaj swój wrodzony spryt. Przeniknij do umysłu przeciwnika, pomyśl, co byś zrobił gdybyś to ty miałbyś pomóc bramkarzowi. Odrobina sprytu i sukces gotowy.

          5. CELNOŚĆ

          Celność jest prawie najważniejsza. Co ci z tego że zrobisz to co wyżej, skoro nie trafisz na bramkę? Trenuj rzucanie jeśli masz taką możliwość. Musisz nauczyć swoją rękę rzucać tam, gdzie tego chcesz. Nawet gdy jest tylu obrońców, a nie pomoże to co przed chwilą napisałem, wystarczy celność. Nawet z połowy boiska można trafić jeśli się umie i jeśli się CHCE!

          6. SIŁA

          Siła również jest ważna, gdy WYCELUJESZ w bramkę to dobrze, ale musisz też trafić mocno, bo przecież jak rzucisz lekko, bramkarz tą piłkę złapie. Jeśli masz ciężarki, trenuj kilka razy dziennie, nawet gdy czujesz że nie możesz już dłużej trenować. Pomagaj rodzicom nosić ciężkie rzeczy, a zobaczysz, że ci się uda.

          7. BRAMKARZ

          Przed tobą może być niski i wysoki bramkarz. Gdy jest niski, jest łatwiej. Wysoki też nie sprawia większego problemu. Dostosuj się do powyższych odpowiedzi, a zobaczysz, że uda Ci się go pokonać.

           

          ZAPAMIĘTAJ!!

           

          1. Czy podczas zawodów szkolnych, czas gry może być skracany przez nauczycieli wf, w zależności od ilości zespołów ?

           

          Teraz zachęcam do obejrzenia filmików :

          SZKOLENIE BRAMKARZY - 1.

          SZKOŁA BRAMKARZY - 2.

          RZUT W BIEGU.

          PODSTAWY TECHNIKI GRY BRAMKARZA W PIŁCE RĘCZNEJ.

          RZUT PO PRZESKOKU NA BRAMKĘ.

          29.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Nauczanie Indywidualne Klasa VIIIa ( 4 lekcja )

          Temat: Kształtujemy wybrane zdolności motoryczne – przygotowanie do próby gibkości - Test Zuchory.

          Wykonaj  rozgrzewkę :

          A) lekki trucht w miejscu 2minuty

          B) skip A w miejscu 3x20 sekund

          C) skip C 3x 20 sekund

          D) pajacyki 2x20 sekund

          E) Przysiad podskok 20 powtórzeń

          Następnie wykonaj rozciąganie zgodnie z własnymi możliwościami 
          Poniżej link do ćwiczeń:
          Zestaw ćwiczeń rozciągających
          Później przećwicz kilka razy próbę gibkości wg Testu Zuchory.

          NIC NA SIŁĘ !!!!!!!

          Pozycja Wyjściowa:

          Stań w pozycji na baczność, nie zginając nóg w kolanach wykonaj ruchem ciągłym powolny skłon w przód.

          1pkt – chwyć oburącz za kostki
          2 pkt – palcami obu rąk dotknij palców stóp
          3 pkt – palcami obu rąk dotknij podłoża
          4 pkt – wszystkimi palcami obu rąk dotknij podłoża
          5 pkt – dotknij dłońmi podłoża
          6 pkt – dotknij głową kolan

          img15gib

           

          Uzyskany wynik  próby gibkości przeslij mi na maila, smsem lub na messangerayes

           imię nazwisko -  liczba punktów 

          Pozdrawiamwink

           

           

          28.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: PS- Wystawiamy piłkę partnerowi i próbujemy dokonać zbicia piłki.

          Rozgrzewka:

          Poruszają się krokiem dostawnym po obwodzie koła, na jednej połowie sali rozpoczynając lewą nogą, a na drugiej prawą.

          Stają wzdłuż sali w rozkroku – skręty tułowia w lewo i w prawo.

          Skłony oburącz do lewej i prawej nogi.

          Skaczą na skakance na – na lewej i prawej nodze oraz obunóż.

          Stojąc parami podają i chwytają piłkę lekarską znad głowy.

          Stojąc parami wzdłuż sali podają do siebie piłkę siatkową kozłem.

          Stojąc w parach wzdłuż sali odbijają piłkę oburącz w wysokiej postawie siatkarskiej, w siadzie i w leżeniu.

          Odbijają piłki nad sobą a potem do partnera tyłem.

          Odbijają piłki oburącz górne przodem i tyłem w trójkach ze zmianą zawodnika w środku.

          Odbijają piłki w dwójkach przez siatkę.

          Odbijają piłki przez siatkę w rzędach ze zmianą pozycji (osoba, która odbiła piłkę biegnie na koniec rzędu).

           Wykonaj Ćwiczenia:

           

          Wystawiają  piłki oburącz górne w przód i wykonują przebicie atakujące starając się aby piłka spadła w wyznaczone materacem miejsce na połowie przeciwnika.

          Wystawiają piłki oburącz górne w tył i wykonują przebicie atakujące starając się aby piłka upadła w wyznaczone miejsce na połowie przeciwnika.

          Zbijają piłki wystawiane oburącz górne w przód z lewego i prawego ataku.

          Zbijają piłki wystawiane oburącz górne w tył z lewego i prawego ataku. 

          Zbijają piłki ze środka.

          Zbijają piłki starając się, aby upadły w wyznaczone materacem miejsca na połowie przeciwnika.

          Stosują ćwiczone elementy w grze szkolnej.

           

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: PS- Kierujemy piłkę w określony punkt na pole przeciwnika.

           

          Taktyka indywidualna w zagrywce
          Zagrywka jest pierwszym elementem gry służącym do zdobywania punktów. Z tego wynika wniosek, że:
          1) Należy zagrać tak, aby zdobyć punkt.
          2) Zagrywka powinna spowodować utrudnienie w wyprowadzeniu przeciwnikowi ataku w I tempo.
          3) Zapewnić skuteczniejszą grę blokiem swojej drużyny.

          Podczas gry istnieją sytuacje, w których pod żadnym względem nie wolno popełnić błędu przy zagrywaniu. Należą do nich:
          1) Zagrywka rozpoczynająca mecz oraz każdą partię, gdyż powodzenie w pierwszej akcji sprzyja zwiększeniu poczucia pewności siebie.
          2) Zagrywka po popełnieniu błędu przez poprzednio zagrywającego partnera - należy unikać nakładania się popełnianych błędów.
          3) Zagrywka wykonywana przez zawodnika wprowadzonego do gry -podobnie jak w pkt. 1 sprzyja uzyskaniu większej pewności siebie.
          4) Zagrywka po przerwie własnej lub przeciwnika - jedną z podstawowych przyczyn korzystania z przerwy dla odpoczynku jest chęć wybicia przeciwnika z tzw. uderzenia.
          5) Ostatnia zagrywka w meczu lub partii gry - korzystne jest szybkie zakończenie gry.
          6) Zagrywka w końcówce partii przy równowadze punktowej, gdyż strata zagrywki powoduje uzyskanie przewagi punktowej i psychicznej przez przeciwnika.

          Zawodnik powinien kierować piłkę na stronę przeciwnika kierując się następującymi zasadami:
          1) Kieruj zagrywkę w wolne pole.
          2) Kieruj zagrywkę w końcową strefę boiska (wprowadza stan niepewności co do celności zagrywki).
          3) Kieruj zagrywkę w rogi boiska (na styku linii bocznych i końcowej).
          4) Kieruj zagrywkę tuż za siatkę.
          5) Kieruj zagrywkę w rozgrywającego (uniemożliwisz mu rozegranie piłki).
          6) Zagrywaj w najsłabiej przyjmującego przeciwnika.
          7) Zagrywaj w zawodnika, który w poprzedniej akcji popełnił błąd (jest w stresie i popełni następny błąd).
          8) Zagrywaj w zawodnika wprowadzonego na boisko po zmianie (jest nierozgrzany, brakuje mu pewności siebie).
          9) Zagrywaj w zawodnika pierwszego tempa ataku (utrudnisz wprowadzenie ataku w pierwszym tempie).
          10) Zagrywaj w zawodnika linii ataku.
          11) Zagrywaj pomiędzy dwóch przyjmujących (będą mieli problem, który ma przyjąć zagrywkę).
          12) Zmuś przyjmującego do wykonania przemieszczenia (najlepiej w bok, do linii bocznej) przed przyjęciem zagrywki (utrudni mu to dokładne przyjęcie).

           

           

          27.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: PN- podania piłki w parach.

           

          Wykonaj rozgrzewkę z piłką 10 min.

          Regularne ćwiczenie podań i przyjęć piłki zdecydowanie podnosi jakość rozgrywania ataku Twojego zespołu. W tym ćwiczeniu zawodnicy mają pracować nad podstawowymi podaniami. Kluczem do poprawnego wykonania ćwiczenia jest moment przyjęcia piłki. Zawodnik otrzymujący piłkę ma jednym kontaktem ustawić ją sobie przy odpowiedniej stronie ciała.

          Ćwiczenia:

          Zawodnicy ćwiczą w parach. W parze są ustawieni od siebie nie mniej niż 5 metrów. W połowie odległości między nimi ustawiona jest 1 metrowa bramka z grzybków treningowych.

           

          Przyjęcie piłki

           

          • Zawodnik porusza się z piłką (opanowuje ją) w linii.
          • Amortyzuje piłkę przy przyjęciu, aby nie odskoczyła za daleko.

           

          Wykonanie podania

          • Ciało nad piłką, noga postawna obok piłki.
          • Piłkę uderza wewnętrzna część stopy – podanie tzw. pasem.
          • Stopa uderza w środek piłki.
          • Właściwa siła i kierunek podania.

           

           

          Rysunek 1.

          Pierwszy zawodnik podaje piłkę między grzybkami do partnera.

           

           

           

          Rysunek 2.

          Otrzymujący piłkę gracz przyjmuje ją jednocześnie wyprowadzając do podania.

           

           

           

           

          Rysunek 3.

          Podobnie jak poprzednio, zawodnik rozpoczynający ćwiczenie również przyjmuje piłkę w ten sposób, aby ustawić ją sobie do podania.

           

          Założenia

           

          • Zawodnik przyjmuje piłkę zewnętrzną częścią stopy i podaje ją wewnętrzną stroną tej samej stopy.
          • Podnosząc trudność ćwiczenia zachęcaj zawodników do używania tylko słabszej nogi.
          • Kolejną modyfikacją jest przyjęcie piłki jedną nogą, a zagranie drugą (oba dotknięcia wewnętrznymi częściami stopy).
          • W razie potrzeby zwiększ dystans.

           

           

          23.04.2020r.

           

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Doskonalimy techniki podań i chwytów, dokładność podania, wyjście do podania.

          Rozgrzewka z piłką 

           

          Wykonywanie elementów podanych przez n-ela takich jak:

          -bieg przodem + kozłowanie PR

          -bieg przodem + kozłowanie LR

          -bieg tyłem + kozłowanie PR

          -bieg tyłem + kozłowanie LR

          -krok odstano-dostawny + kozłowanie oburącz

          -przeplatanka + chwyt piłki przy kl.p

          -skip A + chwyt piłki przed sobą

          -skip C + chwyt piłki z tyłu

          Wykonaj Ćwiczenia:

          - wyrzut piłki w górę + klaśnięcia w dłonie

          - krążenie tułowia + chwyt piłki

          - krążenie piłki wokół bioder

          - przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, piłka na podłodze

          - 10 przysiadów + chwyt piłki przed sobą

          - siad prosty- skłon

          - siad rozkroczny – skłony do PN, do LN i do środka

          - 5 x leżenie przewrotne

          - rozciąganie łydki i uda

          - rozgrzanie stawów skokowych, nadgarstkowych

           Podania i chwyty naprzeciwko ściany

          - półgórne (PR, LR)

          - kozłem (PR, LR)

          - oburącz nad głową z ustawienia tyłem,

          - oburącz w rozkroku między nogami z ustawienia tyłem,

          - kozłem w marszu,

          - w biegu po 3 krokach

          Technika chwytów

          Technika Podań

          Technika podań i rzutów

           

           

          22.04.2020r.

          Nauczanie Indywidualne Klasa VIII a

          Temat: Wykonywanie podstawowych elementów piłki ręcznej.

           

          Wykonaj rozgrzewkę z piłką ok 7 minut

          Następnie wykonaj ćwiczenia zawarte w linkach:

          Chwyty piłki

          Podania

          Rzut z wyskoku

          21.04.2020r.

           

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 8 lekcja )

          Temat: Wzmacniamy swoje zdrowie chodząc z kijkami po okolicy.

           

          Nordic walking, czyli ogólnodostępna aktywność prozdrowotna, która angażuje do 90% mięśni całego ciała. Nazywany maszerowaniem z kijkami różni się od zwykłego spaceru tym, iż wzmacnia umięśnienie górnej części ciała. Od nazwy handlowej tyczek datuje się nazwę tej formy ruchu. Nordic walking może być uprawiany przez cały rok, w dowolnym terenie, oczywiście w kontakcie z naturą. Wydaje się, że jest łatwy, ale zaczynając swoją przygodę z nim trzeba poznać tajniki prawidłowego chodzenia z tyczkami aby nie obciążać organizmu.

          Podczas marszu należy utrzymać wyprostowaną postawę, proste plecy, łokcie wciągnięty brzuch. Spacer, to kroki normalnej długości, zaczynamy od pięty i odbijamy się od dużego palca. Proste kijki, posiadające wyprofilowaną rączkę, zakończoną "rękawiczką" ułatwiają przeniesienie ciężaru ciała na tyczki. Kijki przenosimy zgodnie z ruchem ramion, pod kątem około 60 stopni.

          10 powodów dla których warto chodzić z kijkami:
          1. Zapobiega otyłości.
          Otyłość, to epidemia XXI wieku, cierpi na nią od 30% do 80% ludności. Jesteśmy przyzwyczajeni do biernego spędzania czasu, przejęliśmy złe nawyki żywieniowe. Marsze z kijkami przyspieszają przemianę materii, pozwalają spalić tkankę  tłuszczową i utrzymać prawidłową masę ciała. Nadwaga zwiększa ryzyko wystąpienia takich chorób jak: cukrzyca, rak, czy nadciśnienie tętnicze.
          Jedna godzina marszu z kijkami pozwala spalić około 400 kcal, zwykły spacer tylko 280 kcal.

          2. Wspomaga kręgosłup.
          Sprawdza się u osób, u których występuje przeciążenie stawów (ciężar ciała równomiernie rozkłada się na: staw biodrowy, kolanowy i skokowy.
          Niezbędnymi warunkami do lepszego funkcjonowania naszego organizmu są: odpowiednia technika marszu oraz prawidłowa praca kijkami.

          3. Zapobiega osteoporozie.
          Jak wiadomo nie od dziś, największym wrogiem tego schorzenia jest ruch. Maszerując dotleniamy wszystkie tkanki, wzmacniamy mięśnie, a kości zwiększają masę i są odporne na uszkodzenia.

          4. Daje wsparcie naszemu sercu.
          Podczas chodzenia krew krąży szybciej, a komórki są prawidłowo odżywione, tętno spoczynkowe obniża się więc serce mniej pracuje i przepompowuje mniejszą ilość krwi.

          5. Odpowiednia aktywność dla seniorów.
          Nordic walking jest idealną formą ruchu dla osób w wieku od 8 do 88 lat. Łatwo można się nauczyć odpowiedniej techniki, nie wymaga dużej sprawności, a kijki ułatwiają stabilność.

          6. Pozwala poprawić samopoczucie.
          Podczas aktywności fizycznej produkowane są endorfiny, tzw. hormon szczęścia, stąd odczuwamy zadowolenie, czujemy się spełnieni.

          7. Uaktywnia nasze mięśnie.
          Podczas prawidłowo wykonywanego technicznie marszu pobudzamy 90% naszych mięśni, tj. kończyn dolnych, górnych, ramion, barków, tułowia czy brzucha. Dla porównania podczas pływania pracuje 65% mięśni, a podczas joggingu 60%.

          8. Pozwala aktywnie spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi.
          Łatwo zmieniamy nawyki wywierające ujemny wpływ na nasze zdrowie. Możemy poprawić jakość życia, biernie spędzony czas możemy zamienić na aktywny wypoczynek wśród bliskich nam osób.

          9. Wróg stresu.
          Codzienny pośpiech, stres, niepokój o wszystko, pracę, zdrowie, warunki życia rodziny, itd. sprawiają, że jesteśmy permanentnie zmęczeni, mamy problemy z koncentracją, zasypianiem. Nordic walking nie rozwiąże wszystkich naszych problemów, ale pozwoli zrelaksować się, a tym samym poprawić jakość naszego życia.

          10. Spacer z kijkami nie stawia barier.
          Podczas spacerowania to my wybieramy miejsce i czas, które często są narzucane odgórnie, np. podczas zorganizowanych zajeść fitness. Nordic walking nie wymaga od nas katorżniczych treningów czy drogiego sprzętu. Ta forma sportu jest łatwa do nauczenia, a koszt zakupu odpowiedniego obuwia i kijków nie powinien zrujnować naszego budżetu. Istnieją sporty wymagające większych nakładów finansowych i sprawności fizycznej.

          Technika chodzenia nordic walking pozwala rozwiązać problem osób borykających się z zachowaniem równowagi.

           

           

          Zmodyfikowane ruchy, tj. kijki skierowane do tyłu ustawić ukośnie za plecami, rozluźnić i opuścić ramiona, nie chwytać kijków, otworzyć ręce, aby kijki mogły trzymać się blisko ciała i kołysać do przodu. Wykonać krok, dotknąć ziemi przeciwległym kijkiem, a przeciwległą ręką wykonać obrót do przodu, do wysokości talii. Należy pamiętać, aby kijki cały czas były zwrócone do tyłu. Odpychając kijek, jak najdalej do tyłu rękę trzymamy wyprostowaną, aby stworzyć linię ciągłą.

          Ważne wskazówki dotyczące marszu:
          1. Rozluźnienie rąk i trzymanie kijków z tyłu.
          2. Odpowiedni sposób stawiania stopy na podłożu (pięta, śródstopie, na końcu palce).
          3. Wygodne buty (przeznaczone do chodu i biegania) i profesjonalne kijki.

           

           

          Wychowanie Fizyczne Klasa VIII a,b Dz ( 7 lekcja )

          Temat: Przeprowadzamy test sprawności fizycznej K. Zuchory.

          Wykonaj rozgrzewkę:
          Rozgrzewka
          Następnie do próby mięśni brzucha uczeń przygotowuje się poprzez wykonanie ćwiczeń, które znajdziecie wchodząc na stronę – link poniżej: Ćwiczenia na mięśnie brzucha

          Wykonajcie ćwiczenia wzmacniające mięsień prosty brzucha:

          A)unoszenie klatki piersiowej – 10 razy
          B)unoszenie bioder – 10 razy
          C)deska przodem – licz do 10
          Całość powtórz 2 razy.

          Na koniec zajęć połóżcie się na plecach , wykonajcie nożyce poziome/poprzeczne tak długo jak Wam się uda.

          img22brzuch rysunek do ćwiczenia

          Uzyskany wynik wyślijcie smsem na mój numer telefonu: Imie Nazwisko- ile sekund robiliście nożyce poziome/poprzeczne.

           

           

           

          20.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne - Klasa VIII a (7 lekcja)

          Temat: PN- Prowadzenie piłki z omijaniem przeciwnika.

          Prowadzenie piłki stanowi odpowiednie przejście do nauczania trudniejszej formy (kompleksowej)-dryblingu. W swoich treningach zwracam dużą uwagę na prawidłowe prowadzenie piłki.

          Uwierzcie mi, ale czym później zaczniecie nauczać dryblingu, tym dziecko coraz trudniej będzie przyswajać nowe umiejętności.

          Z czego składa się drybling?

          • prowadzenie piłki

          • gra ciałem

          • zwodów

            Jednym z podstawowych warunków efektywnego dryblingu jest prowadzenie piłki, koniecznie nogą dalszą od przeciwnika.

            Jakie są najczęstsze błędy?

            Prowadzenie piłki nogą bliższą przeciwnika, odpychanie ręką (zamiast barkiem), zbyt długi kontakt z piłką.

            Przykład perfekcyjnego dryblingu

            -prowadzenie piłki prawą i lewą nogą na zmianę

            -prowadzenie piłki nogą dalszą od przeciwnika przy jego biernym zachowaniu

            -prowadzenie piłki nogą dalszą w połączeniu ze zmianą tempa (przeciwnik aktywny)

            -prowadzenie piłki z równoczesną walką z przeciwnikiem “bark w bark”

            -prowadzenie piłki, zwód przed każdą chorągiewką (doskonalenie zwodów)

            Wykonaj rozgrzewkę z piłką 10 minut

            Następnie wykonaj ćwiczenia zawarte w linkach:

          •  

          Ćwiczenia wspomagające prowadzenie piłki

           

          Jak efektywnie prowadzić piłkę?

           

          16.04.2020r.

          Wychowanie Fizyczne - Klasa VIII a

          Temat: PN- Prowadzenie piłki slalomem.

          Wykonaj rozgrzewkę:

          Ćwiczenia rozpoczynamy od nauki swobodnego operowania piłką:
          -prowadzenie ze zmianą kierunku
          -j.w w szybszym tempie
          -podbijanie piłki prostym podbiciem LN i PN
          -podbijanie piłki udem LN i PN
          -toczenie piłki podeszwą tyłem
          -toczenie piłki podeszwą przodem
          -przetaczanie piłki podeszwą do wewnątrz LN i PN
          -w wolnym truchcie, prowadzenie piłki dowolnym sposobem
          -wyrzut piłki oburącz w przód, chwyt piłki przed sobą

          Wykonaj poniższe ćwiczenia:

          Prowadzenie piłki slalomem
          Uczniowie ustawieni w rzędzie. Na gwizdek-prowadzenie piłki (wskazanym przez trenera sposobem) slalomem. Kładziemy nacisk na poprawną technikę prowadzenia a nie na szybkość wykonania zadania.
          trening-piłki-nożnej-prowadzenie-piłki-różnymi-częsciami-ciała51-300x219

          Prowadzenie piłki między pachołkami
          Uczniowie ustawieni w rzędzie. Prowadzenie piłki sposobem wskazanym przez trenera między pachołkami.
          trening-piłki-nożnej-prowadzenie-piłki-różnymi-częsciami-ciała11-300x219
          WSKAZÓWKA
          Należy zwrócić uwagę, aby dziecko nie omijało pachołków. Przestrzeń pomiędzy pachołkami zmniejszamy po kilku powtórzeniach.

           

           

          15.04.2020r.

          Nauczanie Indywidualne Klasa VIII a

          Temat: Wzmacniamy swoje zdrowie spacerując po okolicy.

          Zachęcam do systematycznych spacerów na świeżym powietrzu. Usprawniają one pracę układu sercowo-naczyniowego, poprawiają wentylację płuc, regulują przemianę materii, hartują.

          Ten rodzaj sportu można uprawiać bez względu na wiek. Należy zacząć od jednego spaceru dziennie, po równej drodze, na dystansie 1–1,5 km w ciągu 20 minut. Co pół kilometra można 2–3 minuty odpocząć. W czasie marszu nie powinno się rozmawiać, bo rozmowa utrudnia prawidłowe oddychanie.

          Podczas chodzenia spalamy tyle samo kalorii co przy innych, z pozoru trudniejszych, ćwiczeniach. Nastawione są one na zwiększenie wydolności oddechowej i rozbudowę masy mięśniowej.