---

 

25.06.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Jak bezpiecznie i wesoło odpoczywać podczas wakacji.

 

Wakacje to dla dzieci i młodzieży okres wypoczynku, zabawy, poznawania nowych ludzi. Bardzo ważne, aby ten czas wspominany był z radością po powrocie do szkoły. Wszyscy cieszymy się z możliwości korzystania z letniego wypoczynku tymczasem zapominamy
o rozmaitych zagrożeniach czyhających w różnych miejscach i sytuacjach.

 

BEZPIECZEŃSTWO NAD WODĄ

 

Najczęstszymi przyczynami utonięć są:

 

• brak umiejętności pływania

• pływanie w stanie nietrzeźwym

• niedocenianie niebezpieczeństwa w wodzie

• pływanie w miejscach zabronionych

• skoki "na główkę" do wody w nieznanym miejscu

• pływanie obok statków, barek i łodzi motorowych, w pobliżu śluz i zapór wodnych

• siadanie na rufie kajaku lub na burcie łodzi

• nieumiejętność postępowania w przypadku wywrócenia się kajaku lub łodzi

• lekkomyślna zabawa polegająca na wrzucaniu innych do wody oraz zanurzaniu osób pływających

• pływanie w miejscach zarośniętych wodorostami

   

  Zasady bezpiecznej kąpieli:

   

• pływaj tylko w miejscach strzeżonych, czyli tam gdzie jest ratownik WOPR. Bardzo lekkomyślne jest pływanie w miejscach, gdzie kąpiel jest zakazana. Informują o tym znaki i tablice. Nie wolno pływać na odcinkach szlaków żeglugowych oraz w pobliżu urządzeń
  i budowli wodnych. W przypadku wejścia do niestrzeżonych zbiorników każdorazowo należy sprawdzić głębokość i strukturę dna

• przestrzegaj regulaminu kąpieliska, na którym przebywasz; stosuj się do uwag i zaleceń ratownika

• nie pływaj w wodzie o temperaturze poniżej 14 stopni (optymalna temperatura 22-25 stopni)

• nie pływaj w czasie burzy, mgły ( kiedy widoczność jest poniżej 50m), gdy wieje porywisty wiatr

• nie skacz rozgrzany do wody; przed wejściem do wody ochlap nią klatkę piersiową, szyję
  i nogi unikniesz wstrząsu termicznego, którego nasz organizm bardzo nie lubi

• nie pływaj w miejscach gdzie jest dużo wodorostów

• nie skacz do wody w miejscach nieznanych; absolutnie zabronione są w takich miejscach skoki "na główkę"

• nie baw się w przytapianie innych osób korzystających z wody, spychanie do wody
  z pomostów, z materacy; zabawy w wodzie powinny być dostosowane do Twoich umiejętności pływackich, wykluczające ryzyko i eskalację niebezpiecznych zachowań.

• pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
  i nadmuchiwane koło

• nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

• kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
  w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

• nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

• nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

• nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

• intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść

• pamiętaj, że materac dmuchany nie służy do wypływania na głęboką wodę, podobnie jak
  i nadmuchiwane koło

• nigdy nie pływaj po spożyciu alkoholu

• kąpiąc się na kąpieliskach zwracaj uwagę na osoby obok nas. Może się okazać, że ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy. Jeżeli będziesz w stanie mu pomóc to uczyń to, ale
  w granicach swoich możliwości - jeżeli nie będziesz się czuł na siłach to zawiadom inne osoby

• nie przystępuj do pływania na czczo - wzmożona przemiana materii osłabia Twój organizm

• nie pływaj również bezpośrednio po posiłku - zimna woda może doprowadzić do bolesnego skurczu żołądka, co może ponieść za sobą bardzo poważne konsekwencje

• nie przeceniaj swoich umiejętności pływackich. Jeżeli chcesz wybrać się na dłuższą trasę pływacką, płyń asekurowany przez łódź lub przynajmniej w towarzystwie jeszcze jednej osoby. Na głowie powinieneś mieć założony czepek abyś był widoczny dla innych w wodzie

• intensywny wysiłek wzmaga łaknienie i dlatego po ukończeniu pływania należy zjeść posiłek - dzieci powinny coś zjeść obowiązkowo

• nie wypływaj za daleko od brzegu po zapadnięciu zmroku - pływanie po zachodzie słońca jest niebezpieczne

• jeśli nie chcesz się przeziębić to po skończonej kąpieli przebierz się w suche ubranie, nie przebywaj w mokrych rzeczach na wietrze - możesz doprowadzić do znacznego oziębienia organizmu

• dbaj o czystość wody, w której pływamy

   

  BEZPIECZEŃSTWO NA SŁOŃCU

   

  Zasady bezpiecznego przebywania na słońcu:

• zachowaj umiar w przebywaniu na słońcu

• noś nakrycia głowy i okulary słoneczne

• unikaj wysiłku w pełnym słońcu

• chroń się w cieniu w godzinach południowych

• jeśli musisz przebywać na słońcu, stosuj filtry ochronne

   

  Oparzenia słoneczne

W razie znacznego bólu lub wystąpienia pęcherzy, trzeba zwrócić się do lekarza.
Z naturalnych sposobów łagodzenia oparzeń słonecznych można polecić okłady z kefiru lub jogurtu. Nie wolno wychodzić na słońce, dopóki nie ustąpi zaczerwienienie i wrażliwość na ucisk.

 

Udar słoneczny

Pierwszym jego objawem jest zmęczenie, osłabienie, bladość skóry, silne pocenie, płytki
i szybki oddech, bóle głowy, wysoka temperatura ciała, mdłości a nawet wymioty. W tym wypadku chory powinien być natychmiast przeniesiony w zacienione, przewiewne miejsce. Kładziemy go w pozycji półleżącej, kładziemy zimny kompres lub owijamy ciało zmoczonym w zimnej wodzie ręcznikiem. Podajemy (tylko osobie przytomnej) napoje, najlepiej wodę, sok owocowy lub pomidorowy. Osoba ta powinna być zbadana przez lekarza.

 

BEZPIECZEŃSTWO NA ROWERZE

Przyczyny wypadków

Dzieci nie posiadają wyuczonej oceny odległości. Większość nie zdaje sobie sprawy, że samochód jadący z dozwoloną w terenie zabudowanym prędkością w ciągu sekundy zbliża się do nich o około 16,5 metra, czyli więcej niż mierzy pięciopiętrowy blok mieszkalny. Dziecko widząc samochód w pewnej, jak mu się zdaje, bezpiecznej odległości, przecenia swoje siły potrzebne do wprawienia w ruch stojącego przy jezdni roweru. Nim zdąży przejechać na drugą stronę jezdni lub skrzyżowania może znaleźć się na drodze jadącego samochodu.

Zasady bezpiecznej jazdy na rowerze:

• używaj sprawnego i w pełni wyposażonego roweru

• w czasie jazdy używaj kasku

• dokładnie rozejrzyj się zanim ruszysz

• w miarę możliwości korzystaj z drogi dla rowerów

• przestrzegaj przepisów drogowych

• przed skrzyżowaniami, wyjazdami z podwórek i bocznych ulic trzymaj zawsze dłoń na hamulcu

• nie wymuszaj pierwszeństwa przejazdu

• sygnalizuj odpowiednio wcześnie wszystkie skręty

• w czasie jazdy zawsze uważaj!

   

  BEZPIECZEŃSTWO W DOMU I NA PLACU ZABAW

   

  Zabawa w domu

  Mieszkanie jest wspaniałym miejscem do organizowania ciekawych, bezpiecznych zabaw. Pamiętaj jednak, że są rzeczy, których musisz się bezwzględnie wystrzegać w swoich zabawach.

   

• gaz - możesz się nim zatruć lub spowodować wybuch,

• prąd elektryczny - może Cię porazić,

• woda - możesz zalać mieszkanie,

• ostre przedmioty - grożą zranieniem,

• lekarstwa - możesz się nimi zatruć.

   

  Ktoś puka do drzwi

  Zawsze, gdy usłyszysz dzwonek lub pukanie do drzwi sprawdź: kto to? Wyjrzyj przez okno lub spójrz przez wizjer w drzwiach. Jeżeli jest to osoba, której nie znasz: Nie Otwieraj Drzwi!!! Nie wierz obcemu, że jest urzędnikiem, panem z gazowni, listonoszem, hydraulikiem. Jeżeli masz w domu telefon - wykorzystaj go - zadzwoń do rodziców lub na Policję. Jeżeli nie masz w domu telefonu, a coś Ci zagraża - zaalarmuj sąsiadów!

   

  Na placu zabaw

   

  Place zabaw, podwórka to znakomite miejsca na zorganizowanie zabawy. Miejsce to powinno być położone z daleka od jezdni, ruin, wykopów. Bawiąc się na podwórku nie rozmawiaj
  z obcymi i nie pozwól, aby wypytywali się o mieszkanie i Twoich rodziców. W razie potrzeby zaalarmuj dorosłych.

   

  WAŻNE TELEFONY

   

  112 - telefon alarmowy służb ratowniczych
  997 - telefon alarmowy Policji
  998 - telefon alarmowy Straży Pożarnej
  999 - telefon alarmowy Pogotowia Ratunkowego
   

   

  Wyjeżdżając, PAMIĘTAJ pozostaw informację, gdzie i z kim będziesz spędzać czas. Zostaw wszystkie możliwe numery telefonów (swoje, przyjaciół). Może umów się na określone hasło, które wypowiedziane przez Ciebie będzie oznaczało, że potrzebujesz natychmiastowej pomocy. To nie przesada - to podstawowe zasady bezpieczeństwa!

---

---

24.06.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Zabawy koordynacyjne nóg.

Proste ćwiczenia koordynacyjne na nogi. Przemieszczanie się drobnymi krokami do przodu i do tyłu. Zawsze warto pracować nad koordynacją. Życzę miłych wrażeń. Powodzenia! Kliknij! Ćwiczymy!

https://ewf.h1.pl/student/?token=s8G9SVGfJpQMTBD5UEQJCjc4gBPtt52LsONNbcnfBrOqXNRGuK

 

Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

 Traktowane będzie jako obecność na lekcji i jej zalicznie

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Ćwiczenia rozwijające siłe mięśni rąk i nóg.

 

Rozgrzewka:

1. Swobodny bieg, trucht w miejscu – 1 min.

2. Krążenia ramion oburącz – 10 x przód, 10 x tył

3. Krążenia bioder – 10 x w lewą stronę, 10 x w prawą stronę

4. Bieg w miejscu ze skipem C – 20 sekund

5. Bieg w miejscu ze skipem A – 20 sekund

6. Pajacyki – 15 powtórzeń

Po rozgrzewce proszę przejść pod poniższy adres i wykonać ćwiczenia właściwe.

https://www.youtube.com/watch?v=J7Evuks9Fos

Po wykonanych ćwiczeniach 1 minuta marszu w celu schłodzenia organizmu. Jeżeli któreś ćwiczenie jest niejasne lub nie wiecie jak je wykonać, to proszę o kontakt na maila lub messangera.

Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem i wykonałeś ćwiczenia.

np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

 Traktowane będzie jako obecność na lekcji i jej zalicznie

---

---

10.06.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Pomiar i omówienie tętna.

 Co to jest tętno spoczynkowe

Tętno spoczynkowe to puls mierzony po odpoczynku nie krótszym niż 10 minut. Najbardziej wiarygodny wynik tętna spoczynkowego otrzymasz zaraz po przebudzeniu. Tętno informuje o częstotliwości bicia serca. Mierzy sie je licząc wyczuwalne uderzenia serca w ciągu minuty. Tętno spoczynkowe, u zdrowego człowieka waha się w granicach od 60 do 80 uderzeń na minutę. Pomiaru można dokonać z żyły powierzchniowej, znajdującej się na szyi czy przedramieniu. Tętno jest zależne od grubości ścian tętniczych, od wieku badanego oraz od jego trybu życia.

 

Tętno spoczynkowe można mierzyć kilkoma sposobami, po pierwsze można je wyczuć z głównych tętnic, znajdujących się na nadgarstku, szyi czy udzie. Po drugie do mierzenia tętna spoczynkowego służą specjalne urządzenia - pulsoksymetry. Trzecim sposób mierzenia tętna spoczynkowego, to badanie ciśnieniomierzem elektrycznym, dzięki niemu dowiemy się także, ile wynosi nasze ciśnienie krwi.

 Jak mierzyć tętno spoczynkowe

Aby dokładnie określić, ile wynosi nasze tętno spoczynkowe, należy wiedzieć jak precyzyjnie wykonać pomiar. Do jednej z głównych tętnic przykładamy koniec palca wskazującego i środkowego i mocniej przyciskamy punkt, w taki sposób, aby poczuć puls.

Pomiar tętna spoczynkowego to liczba drgań tętnicy, jaka wyjdzie nam podczas minutowego pomiaru – uciskania tętnicy. Najlepsze do pomiaru są profesjonalne przyrządy, dlatego dobrze jest się w taki zaopatrzyć. Są niedrogie, a zawsze dowiemy się, czy nasze ciśnienie i puls nie są za wysokie albo za niskie.

Po zapoznaniu się z informacjami powyżej proszę o obejrzenie filmu edukacyjnego:

https://ewf.h1.pl/student/?token=khXaHZ9dUkzO5kh3jEb5B6p8IsOUpw57iqVE8EDnbuDzVsF5rs

Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

Brak odpowiedzi będzie traktowany jako nieobecność na lekcji wychowania fizycznego!!!!

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Definicja i przyczyny występowania kolki wysiłkowej.

 Jako, że widzę coraz większą liczbę moich uczniów aktywnie spędzających czas (rolki, rower, piłka, a nawet bieganie) podsyłam dziś kilka porad na temat, który wszyscy znają ale nie zawsze potrafią sobie z nim poradzić.

KOLKA!

Każdy z nas miał, każdy wie, że nie jest to przyjemne uczucie ale nie każdy wie jak sobie z nią radzić.

Najczęściej za przyczyny kolki wysiłkowej uznaje się:

• nieprawidłową dietę (tłustą, ciężką),
• brak odpowiednio długiej (od 1 h do 3h) przerwy między posiłkiem a wysiłkiem,
• przyczyny związane z urazami (mechaniczne uszkodzenie błony śluzowej, jelit),
• wzdęcia, skurcze ścian brzucha, napięcie mięśni brzucha,
• stany chorobowe – owrzodzenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy,
• stres,
• płytki, nieprawidłowy oddech,
• niedostosowanie organizmu do przeprowadzanego wysiłku,
• przerost mięśni przewodu pokarmowego, anomalie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, wrodzone lub pooperacyjne zrosty w jamie brzusznej.

Aby jej się pozbyć albo chociaż ograniczyć należy:

1. Zwolnić.
2. Uciskać palcami bolesne miejsce.
3. Rytmicznie wciągać i wyciągać brzuch (mimo odczuwanego przy tym bólu, szybko powinien przejść).
4. Jeśli ból nie przechodzi, należy przejść do spokojnego marszu albo się zatrzymać.
5. Nie wolno siadać ani kucać. Jeśli ból jest “nie do wytrzymania”, należy się pochylić, tak aby głowa była blisko kolan. Następnie należy powoli i równomiernie oddychać.
6. Można się zatrzymać, wyciągnąć ręce do góry i nabrać powietrza. Następnie należy je powoli wypuszczać, zginając się w stronę bolesnego miejsca.

Znając już przyczyny i sposoby radzenia sobie z tą mało komfortową sytuacją proponuję aby uczniowie spróbowali dziś przebiec dystans około 800 – 1000m i w przypadku kolki zastosować którąś z powyższych metod. Zadanie należy wykonać pod opieką osoby dorosłej, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i aktualnych możliwości zdrowotnych organizmu.

Drogi Uczniu wystarczy wyslać mi maila , że zapoznałeś się z tematem.

np. data , nazwa tematu , zapoznałem się ....imię i nazwisko

Brak odpowiedzi będzie traktowany jako nieobecność na lekcji wychowania fizycznego!!!!

---

---

04.06.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Doskonalimy rzuty piłką do kosza z różnych pozycji i po kozłowaniu.

Wykonaj krótką rozgrzewkę z dowolna piłką ( jeżeli nie posiadasz piłki koszykowej)

W truchcie : trucht  wymachy prawa i lewa ręka w górę; odrzuty prawa i lewa ręka w bok z klaśnięciem z tyłu; krok odstawno – dostawny przodem i tyłem  skip A i skip C, wyskoki prawa ręka lewa noga w górę i zmiana.

 Nadal w truchcie z piłką podrzuty piłki w górę - chwyt;  przerzucanie piłki nad głową z PR do LR i z powrotem;  toczenie piłki PR i LR;

Proszę obejrzeć techniki podań piłki koszykowej: youtube.com/watch?v=vMdCVxokZxc

Dwutakt

Dwutakt – sposób wykończenia akcji w koszykówce, której celem jest zdobycie punktów. Polega na zrobieniu dwóch ostatnich kroków przed oddaniem rzutu w specyficzny sposób - w trakcie pierwszego (długiego) łapie się piłkę w ręce, a w trakcie drugiego (o połowę krótszego) już się nie kozłuje. Po drugim kroku następuje wybicie i oddanie rzutu spod kosza.

Prawidłowy dwutakt powinien zaczynać się:

• z prawej strony kosza: od prawej nogi, a wybicie z lewej, rzut oddany prawą ręką.
• z lewej strony kosza: od lewej nogi, a wybicie z prawej, rzut oddany lewą ręką.

Dwutakt jest możliwy do zrobienia po zaprzestaniu kozłowania lub po otrzymaniu podania.

a

Koszykarz wykonujący dwutakt.

Akcja zakończona dwutaktem

Wykonaj ćwiczenia z filmiku:

Technika rzutu

KOZŁOWANIE I RZUTY

1. Kozłowanie piłki z różnych kierunków zakończone dowolnym rzutem do kosza.
2. Kozłowanie piłki po określonej trasie zakończone rzutem do kosza.
3. Kozłowanie piłki dowolną ręką zakończone rzutem do kosza.
4. Kozłowaniem piłki z określonego miejsca w miejsce wyznaczone i rzut do kosza.
5. Kozłowanie piłki z połowy boiska, zmiana kierunku., zmiana ręki kozłującej, zakończone rzutem.
6. Własny podrzut piłki, zatrzymanie i chwyt, rozpoczęcie kozłowania i rzut do kosza.
7. Zebranie piłki z tablicy, kozłowanie w określone miejsce, zmiana kierunku z powrotem do kosza i rzut do kosza.
8. Kozłowanie poruszając się krokiem odstawno-dostawnym, z różnych kierunków, zakończone rzutem.
9. Zabawy:
- wszyscy biegniemy do kosza i staramy się trafić /zabawę można przeprowadzić
- w grupach i rozpoczynać w dowolnych miejscach /.
- zabawa jak wyżej, ale rozpoczyna się z ustawienie tyłem do kosza.
- zabawa jak wyżej, ale rozpoczyna się na sygnał lub podrzutem piłki.
- zabawa w okręgi - każda drużyna musi okrążyć koło na boisku i wykonać rzut do kosza.
- zabawa w 3 okręgi - każda drużyna musi okrążyć wszystkie koła na boisku i wykonać rzut, itp.
10. Sztafety z różnych miejsc i różnych odległości od kosza, zakończone rzutem.
11. Ćwiczenia w formie ścisłej rozpoczynane z różnych miejsc i odległości od kosza:
- kozłowanie piłki slalomem, zatrzymanie i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki po wyznaczonej trasie, zatrzymanie i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki, zatrzymanie i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki, zatrzymanie, piwot i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki, piwot i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki ze zmianą ręki kozłującej, zatrzymanie i rzut do kosza,
- kozłowanie piłki jak wyżej, ale rozpoczęte po podrzucie lub toczeniu piłki,
- kozłowanie piłki jak wyżej ale rozpoczęte z siadu, klęku, leżenia, po obrocie, po podskoku itp.
- zbiórka piłki z tablicy, kozłowanie piłki, zatrzymanie i rzut do kosza,
- chwyt piłki po podaniu w dowolnym miejscu boiska, kozłowanie, zatrzymanie i rzut do kosza,
12. Nauka techniki rzutów po przeskoku /dwutakt /.
13. Ćwiczenia w formie ścisłej rozpoczynane z różnych miejsc i odległości od kosza:
Można wykonywać wszystkie ćwiczenia z pkt. 10 z tą różnicą, że wszystkie rzuty wykonane są po przeskoku.
14. Nauka rzutów po przeskoku z własnego kozłowania.
15. Nauka rzutów po przeskoku po podaniu.
Naukę rzutu po przeskoku prowadzimy zarówno z prawej jak i z lewej strony kosza.
Metodę i sposób nauczania tego rzutu należy dostosować do wieku i umiejętności ćwiczących.
 

Proszę o wysłanie maila do końca dnia w którym mamy lekcje!!!

( Brak odpowiedzi to nieobecność na lekcji wf)

Pozdrawiam i zachęcam do aktywności fizycznej na świeżym powietrzu

---

---

03.06.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Rola rozgrzewkiw sporcie.

Bardzo proszę o zapoznanie się z poniższym artykułem w celu przypomnienia sobie oraz usystematyzowania wiadomości dotyczących rozgrzewki.

 

Rozgrzewka - zalety - etapy. 

 

Drogi Uczniu następnie odpowiedz sobie na poniższe pytania:

 

1.Czy chętnie wykonywałeś rozgrzewkę podczas zajęć wf?

2.Czy rozgrzewkę powinno się wykonywać przed treningiem lub grą zespołową?

3.Dlaczego rozgrzewka jest tak ważna dla każdego sportowca? Jaka jest jej rola?

 

Na koniec lekcji przeprowadź dowolną rozgrzewkę ogólnorozwojową

4 minutową ( przypomnij sobie rozgrzewkę jaką  przeprowadzałaś przed każda lekcją wf i ćwicz)

Proszę o wysłanie maila do końca dnia w którym mamy lekcje!!!

( Brak odpowiedzi to nieobecność na lekcji wf)

Wychowanie Fizyczne  Klasa VII a,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Wykonujemy rzuty na bramkę po wyminięciu obrońcy.

Rozgrzewka:

-bieg przodem + kozłowanie PR

 -bieg przodem + kozłowanie LR

-bieg tyłem + kozłowanie PR

-bieg tyłem + kozłowanie LR 

- kozłowanie oburącz PR, LR

-przeplatanka + chwyt piłki przy kl. p

-skip A + chwyt piłki przed sobą

-skip C + chwyt piłki z tyłu

Dzisiaj bierzemy się za kolejny element dotyczący piłki ręcznej. Mianowicie przeanalizujemy wspólnie RZUTY. Nie muszę nikomu udowadniać, jak ważna jest nauka, a następnie doskonalenie rzutów.

Nie ma rzutów, nie ma bramek. Nie ma bramek, nie ma zwycięstw.
O to w tej grze chodzi – żeby wykonać rzut na bramkę- najlepiej rzecz jasna celny .

 

Gdy wykonujesz rzut na bramkę, angażujesz niemal wszystkie mięśnie – nóg, rąk, bioder, brzucha, pleców.

Rzuty są praktycznie odpowiednikami podań, z tym że są zwykle silniejsze i podparte większą i mocniejszą pracą rąk i tułowia. To czas i droga działania ręki na trzymaną piłkę decyduje najbardziej o sile wykonywanego rzutu. Siła rzutu będzie wtedy większa, gdy w określonym czasie, ręka wraz z piłką pokona dłuższą drogę, co oznacza, że piłka po prostu osiągnie dużo większą prędkość.

Rzuty w piłce ręcznej:

– rzut w miejscu,
– rzut z przeskokiem,
– rzut z odchyleniem

- rzut z padem
– rzuty sytuacyjne.

Nazwy wyżej wymienionych rzutów pochodzą od sposobu jakim porusza się zawodnik po boisku, jak również od tego jak układa swoje ciało w stosunku do podłoża.

Rzut w miejscu:

W tym przypadku można wyróżnić:

a) rzuty z gry,
b) rzuty karne,
c) rzuty wolne.

W rzutach z miejsca kończyny górne i dolne wykonują pracę tzw. różnoimienną. Oznacza to, że wykonując rzut, ustawiasz nogę przeciwną (w wykroku) do rzucającej ręki. Odrywasz nogę dopiero wtedy, gdy przenosisz piłkę do przodu, natomiast po wypuszczeniu piłki, postaw nogę z przodu, tak zachowasz równowagę.

Rzut z przeskokiem:

Taki rzut wykonują przede wszystkim rozgrywający. Zwykle Ci zawodnicy rzucają w ten sposób przeprowadzając atak pozycyjny. Technika, odpowiednie ułożenie ciała, koordynacja ramion oraz nóg, sprawia, że ten rzut zaliczamy do najsilniejszych.

 Rzut z odchyleniem

Odchylenie następuje w stronę przeciwną do rzucającej ręki. Odstaw LN w bok i wykonaj ekspresowy skłon tułowia w lewą stronę. Dla utrudnienia danej interwencji obrońcy, ręka z piłką poprowadzona jest nad głową. Zazwyczaj wygląda to tak, że rzucając kierujesz piłkę w przeciwną stronę do kierunku odchylenia.

Rzut z padem

Zastosowanie:
– podczas gry,
– przy wykonywaniu rzutów karnych.

Kto wykonuje rzut z padem?:
- przede wszystkim skrzydłowi i obrotowi.

Obrotowy:
Rzuca w stronę bramki:
a) z ustawienia przodem,
b) tyłem,
c) prawym bokiem,
d) lewym bokiem.

 RZUTY SYTUACYJNE

Jak najlepiej określić te rzuty?. Po prostu, dana sytuacja na boisku, zmusza zawodnika do określonej próby rzutu. Wydaje mi się, że zawodnik właśnie wtedy może pokazać, na co go stać i czy jest sprytny, zwinny, pomysłowy, kreatywny i myślący.

Do rzutów sytuacyjnych należą:

– rzut w biegu,
– rzut w tył jednorącz,
– oburącz między nogami,
– dobitka,
– przerzut,
– z obrotem.

Jak dobrze strzelać bramki w piłce ręcznej?

 

Wielu z nas zadaje sobie pytanie... Jak trafić bramkę? Otóż to jest bardzo proste.

1. KONCENTRACJA

Koncentracja. Bardzo ważny element oddawania celnych bramek. Nie możesz myśleć o niczym innym.
Tylko myśleć co zrobić, jak trafić bramkę.

2. OPANOWANIE

Bo otrzymaniu piłki z podania staraj się chwycić, jak ci się uda opanować piłkę, biegnij na bramkę, broń swojej piłki, gdy zbliżasz się do swojego celu, SPOKOJNIE oddaj strzał, najlepiej na bramkę.

3. AGRESJA, ODBIÓR PIŁKI

Żeby odbierać piłkę należy grać agresywnie, trzeba atakować, po odbiorze graj BEZPIECZNIE nie daj odebrać sobie piłki, podawajcie sobie piłki(najlepiej ze środka na skrzydła i na odwrót) przesuwajcie się POMAŁU do bramki i oddajcie mylący strzał

-Kto strzeli? - Zastanawia się bramkarz. Będzie strzał ze skrzydła czy ze środka? Oto jest pytanie!

4. SPRYT

Tak jak w piłce nożnej, piłkarze się kiwają. Tak samo jest w przypadku piłki ręcznej! Jeśli twoi koledzy są w tyle, a obrońcy są gotowi do obrony, wykorzystaj swój wrodzony spryt. Przeniknij do umysłu przeciwnika, pomyśl, co byś zrobił gdybyś to ty miałbyś pomóc bramkarzowi. Odrobina sprytu i sukces gotowy.

5. CELNOŚĆ

Celność jest prawie najważniejsza. Co ci z tego że zrobisz to co wyżej, skoro nie trafisz na bramkę? Trenuj rzucanie jeśli masz taką możliwość. Musisz nauczyć swoją rękę rzucać tam, gdzie tego chcesz. Nawet gdy jest tylu obrońców, a nie pomoże to co przed chwilą napisałem, wystarczy celność. Nawet z połowy boiska można trafić jeśli się umie i jeśli się CHCE!

6. SIŁA

Siła również jest ważna, gdy WYCELUJESZ w bramkę to dobrze, ale musisz też trafić mocno, bo przecież jak rzucisz lekko, bramkarz tą piłkę złapie. Jeśli masz ciężarki, trenuj kilka razy dziennie, nawet gdy czujesz że nie możesz już dłużej trenować. Pomagaj rodzicom nosić ciężkie rzeczy, a zobaczysz, że ci się uda.

7. BRAMKARZ

Przed tobą może być niski i wysoki bramkarz. Gdy jest niski, jest łatwiej. Wysoki też nie sprawia większego problemu. Dostosuj się do powyższych odpowiedzi, a zobaczysz, że uda Ci się go pokonać.

 

---

---

28.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Start niski i wysoki bieg na dystansie 60m.

Biegi w konkurencjach lekkoatletycznych dzielą się na:

• sprinty (biegi krótkie),
• biegi średnie,
• biegi długie,
• biegi przez płotki.

 

Start wysoki

• sprinty (biegi krótkie),
• biegi średnie,
• biegi długie,
• biegi przez płotki.
•  

Sprint to bieg na krótkich dystansach: 60 metrów (hala), 100 metrów, 200 metrów, 400 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Każdy zawodnik biegnie po swoim torze (przed zawodami odbywa się losowanie torów albo też numer toru przydzielonego zawodnikowi wynika z miejsca, które zajął on w biegu eliminacyjnym). O kolejności na mecie decyduje pierś zawodnika.

W biegach sztafetowych biorą udział zespoły czteroosobowe, konkurencja polega na biegu z pałeczką sztafetową trzymaną w dłoni. Zawodnicy podczas zmian przekazują sobie pałeczkę w wyznaczonej strefie zmian. Zgubienie pałeczki lub przekroczenie strefy zmian równoznaczne jest z dyskwalifikacją sztafety.

Bieg sztafetowy 4 × 100 m odbywa się po torach. W biegu 4 × 400 m pierwsza zmiana biegnie po torach, druga biegnie po torach tylko pierwszy wiraż (100 m), po czym zawodnicy mogą biec po wewnętrznym torze.

Bieg średniodystansowy odbywa się na dystansach 800 m i 1500 metrów oraz na dystansach: jednej mili i 1000 metrów (konkurencje nieolimpijskie występujące na niektórych mityngach).

• Bieg na 800 m (dwa okrążenia bieżni) – start odbywa się bez bloków startowych, zawodnicy biegną po torach pierwszy wiraż (100 m), po czym mogą biec po wewnętrznym torze.
• Bieg na 1500 m – zawodnicy startują z linii startu wyznaczonej na początku przeciwległej prostej z pozycji stojącej. Tuż po starcie zawodnicy mogą zająć pozycje na wewnętrznym torze.

Bieg długodystansowy odbywa się na dystansach 3000 metrów (konkurencja nieolimpijska), 3000 metrów z przeszkodami, 5000 metrów, 10 000 metrów, półmaraton (21 097 metrów, konkurencja nieolimpijska) i maraton (42 195 metrów).

Wszystkie biegi lekkoatletyczne do 10 000 m odbywają się na 400-metrowej bieżni stadionu, start i meta biegu maratońskiego (oraz półmaratonu) mogą znajdować się na stadionie, a trasa może wieść przez ulice i okolice wielkich aglomeracji. Organizowane są też okolicznościowe i pokazowe biegi uliczne na dystansach od 1500 m do 100 km (ultramaratony).

Bieg ultramaratoński odbywa się na dystansach większych od maratonu. Odbywa się w dwóch formach: na dystans (bieg na 50 kilometrów, bieg na 100 kilometrów) oraz na czas (bieg 12-godzinny, bieg 24-godzinny, bieg 48-godzinny, bieg 72-godzinny, bieg 6-dniowy). Są to konkurencje nieolimpijskie.

Biegi płotkarskie obejmują konkurencje 60 metrów (hala), 100 metrów (kobiety), 110 metrów (mężczyźni), 400 metrów (kobiety i mężczyźni). Na dystansie 60 m płotków ustawionych jest pięć, a na pozostałych dystansach po dziesięć.

Poza tymi podstawowymi konkurencjami biegowymi odbywają się również nieolimpijskie konkurencje biegowe takie jak: biegi górskie, biegi przełajowe i biegi po schodach.

Po przeczytaniu tekstu  proszę skopiować link i obejrzeć film demonstracyjny technikę startu wysokiego

oraz metodyczne ćwiczenia doskonalące.

https://ewf.h1.pl/student/?token=3KghUCEURJUUL8kSt3sdXAIAwFoSmrX3y9gBrwuu64ZdDrILD2

pozdrawiam

 

 

 

---

---

27.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Prowadzenie piłki w trójkach.

 

Rozgrzewka:

– bieg przodem do środka, przybicie piątki z partnerem, powrót tyłem

– bieg przodem + krążenie PR, przybicie piątki LR, powrót trucht

– j.w ale zmiana rąk

– bieg tyłem, przybicie piątki na głowami tyłem do siebie, powrót bieg przodem

– podskoki naprzemienne, na środku przysiad + wyskok w górę i przybicie piątki,

   powrót skip C

– krok odstawno-dostawny, przybicie piątki jedną dłonią, powrót przeplatanka

– j.w ale zmiana boku

– podskoki na PN, przybicie piątki stopą, trucht

– podskoki na LN, przybicie piątki stopą, trucht

– w dwójkach, jedna osoba za drugą, osoba z tyłu trzyma kolegę za ręce i stwarza opór dla
   jego skipu A (zmiana)

– j.w, ale dwójki stoją do siebie przodem i jeden z ćwiczących wykonuje bieg do przodu,   
   drugi zaś trzyma ręce na jego barkach i stwarza opór (zmiana)

– taczka

 

Prowadzenie po linii prostej

Prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy

Stosowanie: Chcąc prowadzić piłkę jak najszybciej w kierunku zamierzonego celu, ćwiczący będzie starał się przemieszczać drogą najbardziej zbliżoną do linii prostej. Do takiego sposobu należy prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy. Wykorzystuje się je najczęściej w bliskiej odległości od przeciwnika, zachowując precyzję kontaktu z piłką, zwolnienie tempa, przy atakowaniu pozycyjnym.

Technika
Ustawienie stopy prowadzącej piłkę takie same, jak przy uderzeniu wewnętrzną częścią stopy. Zetknięcia stopy z piłką, w zależności od szybkości prowadzenia, przypominają przesuwanie jej po podłożu (w wolnym tempie) lub lekkie uderzenia (przy szybkim tempie). Piłka cały czas ma być kontrolowana (nie powinna zbyt daleko oddalać się od stopy). Wzrok: piłka – przeciwnik – partner (widzenie centralne, obwodowe). Piłkę można prowadzić albo w kontakcie po każdym kroku lub co dwa, trzy kroki (w zależności od miejsca przeciwnika).

Błędy:
– zbyt silne uderzenia piłki;
– wzrok skierowany wyłącznie na piłce.

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie piłki prostym podbiciem
Stosowanie: Jest to najczęściej stosowany i naturalny sposób prowadzenia piłki po linii prostej, chętnie wykorzystywany przez zawodników o małych stopach, szybkich, szczególnie środkiem boiska.

Technika Stopa nogi prowadzącej, mimo lekkiego usztywnienia, musi zachować konieczną ruchliwość w stawie skokowym. Kolano „nakrywa” piłkę, tułów pochylony w przód, wzrok naprzemiennie raz spoczywa na piłce, raz kontroluje sytuację na boisku. W zależności od odległości od przeciwnika piłkę należy prowadzić blisko stopy lub lekko uderzać ją i prowadzić szybciej.

Nauczanie:
– dowolne prowadzenie piłki prostym podbiciem;
– prowadzenie z przyśpieszeniem, zwalnianiem tempa;
– prowadzenie zmieniając na zmianę nogę prowadzącą (prawa, lewa);
– prowadzenie ze wzrokiem skierowanym na boisko (widzenie obwodowe).

Błędy:
– uderzenia piłki zamiast toczenia;
– wzrok skierowany tylko na piłkę (widzenie centralne);
– skręcanie stopy do wewnątrz lub na zewnątrz;
– prowadzenie piłki bez pochylenia tułowia.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie po linii łamanej

Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem

Stosowanie: Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem jest charakterystyczne dla zmiany kierunku poruszania się zawodnika. Daje szerokie możliwości utrzymania się przy piłce w bok od przeciwnika i mijania go przy atakowaniu przodem. Jest najczęściej stosowaną formą w stylu slalomowym, pozwalającym niekiedy na minięcie więcej niż jednego przeciwnika.

Technika
W przeciwieństwie do innych sposobów, prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem wymaga stałego kontaktu obu nóg z piłką (z nogi na nogę). W chwili prowadzenia obie nogi ugięte w kolanach, stopy zwrócone do wewnątrz przetaczają dynamicznie i szybko piłkę po linii łamanej, tułów zdecydowanie pochylony w przód, przygotowany do zmian środka ciężkości przy przetaczaniu piłki z nogi na nogę.

Nauczanie:
– prowadzenie piłki do przodu, co kilka kroków zmiana kierunku w prawo, w lewo przetaczając ją wewnętrznym podbiciem;
– prowadzenie piłki na wprost z przetaczaniem piłki z nogi na nogę.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem
Stosowanie: Chociaż prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem zaliczono do grupy przemieszczanie się z piłką po linii prostej, to jednak jest ono bardziej uniwersalnie aniżeli dwa omówione wyżej i może być wykorzystane właściwie we wszystkich kierunkach. Podobnie, jak przy uderzeniach piłki, z prowadzenia zewnętrznym podbiciem korzystają zawodnicy o długich stopach.

Technika
Stopa nogi prowadzącej mocno skręcona do wewnątrz, kolano skierowane w kierunku nogi podporowej. Tak ustawiona stopa popycha piłkę do przodu. Nauczanie. Ponieważ prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem nie należy do trudnych, po pokazie i objaśnieniach można przystąpić od razu do właściwej formy ruchu.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Prowadzenie po linii krzywej
Stosowanie: Prowadzenie piłki po linii krzywej jest najbardziej uniwersalnym sposobem występującym w grze, a więc i w nauczaniu techniki prowadzenia piłki po łuku, po kole, po drodze łączącej wszystkie kierunki. O ile w prowadzeniu piłki po linii prostej i łamanej występują wyraźnie i zauważalne kontakty piłki z określoną częścią stopy, to prowadzenie po linii krzywej wykonywane jest na przemian kilkoma sposobami kontaktu stopy z piłką, m.in. wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym i zewnętrznym podbiciem, np. w charakterystycznym prowadzeniu piłki "ósemką". Praktycznie prowadzenie to wykonywane jest we fragmentach gry, gdy zachodzi potrzeba zmiany kierunku do przodu, w bok, do tyłu. Charakterystyczne jest tutaj występowanie częstych, szybkich kontaktów stopy z piłką (zmiana kierunku prowadzenia).

Technika
Wynika tu z konieczności zmian sposobu prowadzenia ze względu na kierunek oraz z sytuacji, gdzie znajduje się przeciwnik (noga dalsza). Ponieważ przy tym rodzaju prowadzenia piłki nie ma charakterystycznych kierunków, jak np. przy prowadzeniu piłki prostym podbiciem (po linii prostej) czy wewnętrznym podbiciem (po linii łamanej), stosowane są zmiennie sposoby jej prowadzenia raz wewnętrznym, raz zewnętrznym podbiciem, a innym razem wewnętrzną częścią stopy.

Błędy:
– zbyt mało dynamiczna praca nóg przy zmianach kierunku;
– byt mały skręt stopy przy kontakcie z piłką;
– zbyt słabe wykorzystanie zmian środka ciężkości tułowia w momencie zmiany kierunku
    ruchu z piłką.

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Alfabet sportowy.

 Tematem dzisiejszej lekcji jest Sportowy Alfabet. Proszę, abyście wybrali i wykonali  ćwiczenia odpowiadające pierwszej literze: imienia, nazwiska, miejscowości w której mieszkacie oraz pierwszej literze imienia i nazwiska wychowawcy

Przykład:

Dziecko: Jan Kowalski

Miejscowość:  Borkowo

Wychowawca: Ewa Miłek

Wybieramy więc litery : J, K, B, E, M i wykonujemy zadanie.

A – atleta – weź do ręki butelkę wody (prawa i lewa) i zrób z nią 20 przysiadów

B – brzuszki x 20

C – cukier – do końca dnia powstrzymaj się od spożywania słodyczy

D – dwie minuty biegu

E – ekran telefonu – do końca dnia nie używaj telefonu do celów innych niż nauka

F – faza spoczynku - wyjdź na dwór i pospaceruj głeboko oddychając przez 3 minuty

G – gwiazda - https://www.youtube.com/watch?v=1ISoQz5wPMg

H – hop hop hop – dziesięć podskoków na prawej i lewej nodze

I – intensywny wysiłek – przez dwie minuty biegaj jak najszybciej wokół własnego domu

J – jazda na rowerze minimum 15 minut

K – krążenie bioder – 30 sekund

L – leżenie na brzuchu z unoszeniem kończyn - https://www.youtube.com/watch?v=H5NmwM4B2nQ

Ł – łapanie piłki lub innego przyboru– w ramach aktywności wyjdz na dwór i wykonaj chwyt piłki wyrzuconej do góry 20 razy

M –mięśnie nóg – czyli przysiady x 20 lub spięcia łydek 30 razy

N – nawadnianie – wypij szklankę wody

O – odbijaj piłkę od podłoża przez minutę prawą i lewą reką na przemian

P – pajacyki x 30

R – rzut – rzuć piłkę nad głowę i postaraj się ją złapać – 10 razy

S –  siła - podnieś około kilogramowy przedmiot dziesięć razy prawą i lewą ręką

T – trucht w miejscu z klaskaniem pod kolanami – 45 sekund

U – uginanie ramion leżąc – czyli pompki x 20

W – wyskok – podskocz najwyżej jak potrafisz x 10

Z –zjedz owoc lub warzywo

Ż – żwawy bieg wokół własnego domu przez 2 minuty

Proszę o wykonanie dwóch serii ćwiczeń.

 

 

---

---

21.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Prowadzimy piłkę w dwójkach, trójkach ze zmianą kierunku.

 

Rozgrzewka:

– bieg przodem do środka, przybicie piątki z partnerem, powrót tyłem

– bieg przodem + krążenie PR, przybicie piątki LR, powrót trucht

– j.w ale zmiana rąk

– bieg tyłem, przybicie piątki na głowami tyłem do siebie, powrót bieg przodem

– podskoki naprzemienne, na środku przysiad + wyskok w górę i przybicie piątki,

   powrót skip C

– krok odstawno-dostawny, przybicie piątki jedną dłonią, powrót przeplatanka

– j.w ale zmiana boku

– podskoki na PN, przybicie piątki stopą, trucht

– podskoki na LN, przybicie piątki stopą, trucht

– w dwójkach, jedna osoba za drugą, osoba z tyłu trzyma kolegę za ręce i stwarza opór dla
   jego skipu A (zmiana)

– j.w, ale dwójki stoją do siebie przodem i jeden z ćwiczących wykonuje bieg do przodu,   
   drugi zaś trzyma ręce na jego barkach i stwarza opór (zmiana)

– taczka

 

Prowadzenie po linii prostej

Prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy

Stosowanie: Chcąc prowadzić piłkę jak najszybciej w kierunku zamierzonego celu, ćwiczący będzie starał się przemieszczać drogą najbardziej zbliżoną do linii prostej. Do takiego sposobu należy prowadzenie piłki wewnętrzną częścią stopy. Wykorzystuje się je najczęściej w bliskiej odległości od przeciwnika, zachowując precyzję kontaktu z piłką, zwolnienie tempa, przy atakowaniu pozycyjnym.

Technika
Ustawienie stopy prowadzącej piłkę takie same, jak przy uderzeniu wewnętrzną częścią stopy. Zetknięcia stopy z piłką, w zależności od szybkości prowadzenia, przypominają przesuwanie jej po podłożu (w wolnym tempie) lub lekkie uderzenia (przy szybkim tempie). Piłka cały czas ma być kontrolowana (nie powinna zbyt daleko oddalać się od stopy). Wzrok: piłka – przeciwnik – partner (widzenie centralne, obwodowe). Piłkę można prowadzić albo w kontakcie po każdym kroku lub co dwa, trzy kroki (w zależności od miejsca przeciwnika).

Błędy:
– zbyt silne uderzenia piłki;
– wzrok skierowany wyłącznie na piłce.

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie piłki prostym podbiciem
Stosowanie: Jest to najczęściej stosowany i naturalny sposób prowadzenia piłki po linii prostej, chętnie wykorzystywany przez zawodników o małych stopach, szybkich, szczególnie środkiem boiska.

Technika Stopa nogi prowadzącej, mimo lekkiego usztywnienia, musi zachować konieczną ruchliwość w stawie skokowym. Kolano „nakrywa” piłkę, tułów pochylony w przód, wzrok naprzemiennie raz spoczywa na piłce, raz kontroluje sytuację na boisku. W zależności od odległości od przeciwnika piłkę należy prowadzić blisko stopy lub lekko uderzać ją i prowadzić szybciej.

Nauczanie:
– dowolne prowadzenie piłki prostym podbiciem;
– prowadzenie z przyśpieszeniem, zwalnianiem tempa;
– prowadzenie zmieniając na zmianę nogę prowadzącą (prawa, lewa);
– prowadzenie ze wzrokiem skierowanym na boisko (widzenie obwodowe).

Błędy:
– uderzenia piłki zamiast toczenia;
– wzrok skierowany tylko na piłkę (widzenie centralne);
– skręcanie stopy do wewnątrz lub na zewnątrz;
– prowadzenie piłki bez pochylenia tułowia.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie po linii łamanej

Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem

Stosowanie: Prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem jest charakterystyczne dla zmiany kierunku poruszania się zawodnika. Daje szerokie możliwości utrzymania się przy piłce w bok od przeciwnika i mijania go przy atakowaniu przodem. Jest najczęściej stosowaną formą w stylu slalomowym, pozwalającym niekiedy na minięcie więcej niż jednego przeciwnika.

Technika
W przeciwieństwie do innych sposobów, prowadzenie piłki wewnętrznym podbiciem wymaga stałego kontaktu obu nóg z piłką (z nogi na nogę). W chwili prowadzenia obie nogi ugięte w kolanach, stopy zwrócone do wewnątrz przetaczają dynamicznie i szybko piłkę po linii łamanej, tułów zdecydowanie pochylony w przód, przygotowany do zmian środka ciężkości przy przetaczaniu piłki z nogi na nogę.

Nauczanie:
– prowadzenie piłki do przodu, co kilka kroków zmiana kierunku w prawo, w lewo przetaczając ją wewnętrznym podbiciem;
– prowadzenie piłki na wprost z przetaczaniem piłki z nogi na nogę.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

Prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem
Stosowanie: Chociaż prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem zaliczono do grupy przemieszczanie się z piłką po linii prostej, to jednak jest ono bardziej uniwersalnie aniżeli dwa omówione wyżej i może być wykorzystane właściwie we wszystkich kierunkach. Podobnie, jak przy uderzeniach piłki, z prowadzenia zewnętrznym podbiciem korzystają zawodnicy o długich stopach.

Technika
Stopa nogi prowadzącej mocno skręcona do wewnątrz, kolano skierowane w kierunku nogi podporowej. Tak ustawiona stopa popycha piłkę do przodu. Nauczanie. Ponieważ prowadzenie piłki zewnętrznym podbiciem nie należy do trudnych, po pokazie i objaśnieniach można przystąpić od razu do właściwej formy ruchu.

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Prowadzenie po linii krzywej
Stosowanie: Prowadzenie piłki po linii krzywej jest najbardziej uniwersalnym sposobem występującym w grze, a więc i w nauczaniu techniki prowadzenia piłki po łuku, po kole, po drodze łączącej wszystkie kierunki. O ile w prowadzeniu piłki po linii prostej i łamanej występują wyraźnie i zauważalne kontakty piłki z określoną częścią stopy, to prowadzenie po linii krzywej wykonywane jest na przemian kilkoma sposobami kontaktu stopy z piłką, m.in. wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym i zewnętrznym podbiciem, np. w charakterystycznym prowadzeniu piłki "ósemką". Praktycznie prowadzenie to wykonywane jest we fragmentach gry, gdy zachodzi potrzeba zmiany kierunku do przodu, w bok, do tyłu. Charakterystyczne jest tutaj występowanie częstych, szybkich kontaktów stopy z piłką (zmiana kierunku prowadzenia).

Technika
Wynika tu z konieczności zmian sposobu prowadzenia ze względu na kierunek oraz z sytuacji, gdzie znajduje się przeciwnik (noga dalsza). Ponieważ przy tym rodzaju prowadzenia piłki nie ma charakterystycznych kierunków, jak np. przy prowadzeniu piłki prostym podbiciem (po linii prostej) czy wewnętrznym podbiciem (po linii łamanej), stosowane są zmiennie sposoby jej prowadzenia raz wewnętrznym, raz zewnętrznym podbiciem, a innym razem wewnętrzną częścią stopy.

Błędy:
– zbyt mało dynamiczna praca nóg przy zmianach kierunku;
– byt mały skręt stopy przy kontakcie z piłką;
– zbyt słabe wykorzystanie zmian środka ciężkości tułowia w momencie zmiany kierunku
    ruchu z piłką.

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

 

---

---

---

20.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Podania piłki w parach.

 

Rozgrzewka 5 minut : Prowadzenie piłki NP i L z naprzemianstronnym krążeniem RR w przód i tył.

Ćwiczenia w parach: Stojąc tyłem do siebie: podania piłki górą nad głową do partnera - odbiór dołem między nogami po skłonie Pw jak wyżej: podanie piłki przez skręt T w bok

Pw jak wyżej: skłony boczne – piłka nad ćwiczącymi

Pw jak wyżej: Przysiady z piłką między ćwiczącymi na odcinku lędżwiowym

Pw :stojąc przodem ćwiczący trzymają piłkę oburącz i wykonują obroty w prawo i lewo W siadzie prostym : skłony w przód i podanie piłki do partnera(brzuszki) Ćwiczący w odległości 3,4 m piłka m. kostkami NN podskokiem podanie do partnera

 

Doskonalenie techniki piłki nożnej : W parach: doskonalenie podań i przyjęć piłki w miejscu

Jw. Podania bez przyjęcia Odległość w parach 6-8m W parach: 1 rzuca piłkę do boku , 2- odgrywa ją wewnętrzną cześcia stopy NP i L

Jw., odegranie prostym podbiciem. W parach:1- rzuca na klatkę piersiową, 2 –przyjęcie i odegranie prostym podbiciem,

Jw., ale odegranie czołem Żonglerka w parach głową w formie rywalizacji- która para dłużej?

Wyścigi rzędów: przyjęciem i podaniem piłki, bez przyjęcia .

Wyścigi rzędów : z prowadzeniem piłki slalomem m. pachołkami.

Obejrzyj filmiki pomocnicze: 

Prowadzenie pilki 1

Prowadzenie piłki 2

Prowadzenie piłki 3

 

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Rzucamy piłkę na bramkę z biegu i z wyskoku.

 

Rozgrzewka:

- wyrzut piłki w górę + klaśnięcia w dłonie - krążenie tułowia + chwyt piłki - krążenie piłki wokół bioder - przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, piłka na podłodze - 10 przysiadów + chwyt piłki przed sobą - siad prosty- skłon - siad rozkroczny – skłony do PN, do LN i do środka - 5 x leżenie przewrotne - rozciąganie łydki i uda - rozgrzanie stawów skokowych, nadgarstkowych   Obejrzyj filmik i wykonaj ćwiczenia:

Rzut z wyskoku

Dzisiaj bierzemy się za kolejny element dotyczący piłki ręcznej. Mianowicie przeanalizujemy wspólnie RZUTY. Nie muszę nikomu udowadniać, jak ważna jest nauka, a następnie doskonalenie rzutów.

Nie ma rzutów, nie ma bramek. Nie ma bramek, nie ma zwycięstw.
O to w tej grze chodzi – żeby wykonać rzut na bramkę- najlepiej rzecz jasna celny .

 

Gdy wykonujesz rzut na bramkę, angażujesz niemal wszystkie mięśnie – nóg, rąk, bioder, brzucha, pleców.

Rzuty są praktycznie odpowiednikami podań, z tym że są zwykle silniejsze i podparte większą i mocniejszą pracą rąk i tułowia. To czas i droga działania ręki na trzymaną piłkę decyduje najbardziej o sile wykonywanego rzutu. Siła rzutu będzie wtedy większa, gdy w określonym czasie, ręka wraz z piłką pokona dłuższą drogę, co oznacza, że piłka po prostu osiągnie dużo większą prędkość.

Rzuty w piłce ręcznej:

– rzut w miejscu,
– rzut z przeskokiem,
– rzut z odchyleniem

- rzut z padem
– rzuty sytuacyjne.

Nazwy wyżej wymienionych rzutów pochodzą od sposobu jakim porusza się zawodnik po boisku, jak również od tego jak układa swoje ciało w stosunku do podłoża.

Rzut w miejscu:

W tym przypadku można wyróżnić:

a) rzuty z gry,
b) rzuty karne,
c) rzuty wolne.

W rzutach z miejsca kończyny górne i dolne wykonują pracę tzw. różnoimienną. Oznacza to, że wykonując rzut, ustawiasz nogę przeciwną (w wykroku) do rzucającej ręki. Odrywasz nogę dopiero wtedy, gdy przenosisz piłkę do przodu, natomiast po wypuszczeniu piłki, postaw nogę z przodu, tak zachowasz równowagę.

Rzut z przeskokiem:

Taki rzut wykonują przede wszystkim rozgrywający. Zwykle Ci zawodnicy rzucają w ten sposób przeprowadzając atak pozycyjny. Technika, odpowiednie ułożenie ciała, koordynacja ramion oraz nóg, sprawia, że ten rzut zaliczamy do najsilniejszych.

 Rzut z odchyleniem

Odchylenie następuje w stronę przeciwną do rzucającej ręki. Odstaw LN w bok i wykonaj ekspresowy skłon tułowia w lewą stronę. Dla utrudnienia danej interwencji obrońcy, ręka z piłką poprowadzona jest nad głową. Zazwyczaj wygląda to tak, że rzucając kierujesz piłkę w przeciwną stronę do kierunku odchylenia.

RZUT Z PADEM

Zastosowanie:
– podczas gry,
– przy wykonywaniu rzutów karnych.

Kto wykonuje rzut z padem?:
- przede wszystkim skrzydłowi i obrotowi.

Obrotowy:
Rzuca w stronę bramki:
a) z ustawienia przodem,
b) tyłem,
c) prawym bokiem,
d) lewym bokiem.

 RZUTY SYTUACYJNE

Jak najlepiej określić te rzuty?. Po prostu, dana sytuacja na boisku, zmusza zawodnika do określonej próby rzutu. Wydaje mi się, że zawodnik właśnie wtedy może pokazać, na co go stać i czy jest sprytny, zwinny, pomysłowy, kreatywny i myślący.

Do rzutów sytuacyjnych należą:

– rzut w biegu,
– rzut w tył jednorącz,
– oburącz między nogami,
– dobitka,
– przerzut,
– z obrotem.

Jak dobrze strzelać bramki w piłce ręcznej?

 

Wielu z nas zadaje sobie pytanie... Jak trafić bramkę? Otóż to jest bardzo proste.

1. KONCENTRACJA

Koncentracja. Bardzo ważny element oddawania celnych bramek. Nie możesz myśleć o niczym innym.
Tylko myśleć co zrobić, jak trafić bramkę.

2. OPANOWANIE

Bo otrzymaniu piłki z podania staraj się chwycić, jak ci się uda opanować piłkę, biegnij na bramkę, broń swojej piłki, gdy zbliżasz się do swojego celu, SPOKOJNIE oddaj strzał, najlepiej na bramkę.

3. AGRESJA, ODBIÓR PIŁKI

Żeby odbierać piłkę należy grać agresywnie, trzeba atakować, po odbiorze graj BEZPIECZNIE nie daj odebrać sobie piłki, podawajcie sobie piłki(najlepiej ze środka na skrzydła i na odwrót) przesuwajcie się POMAŁU do bramki i oddajcie mylący strzał

-Kto strzeli? - Zastanawia się bramkarz. Będzie strzał ze skrzydła czy ze środka? Oto jest pytanie!

4. SPRYT

Tak jak w piłce nożnej, piłkarze się kiwają. Tak samo jest w przypadku piłki ręcznej! Jeśli twoi koledzy są w tyle, a obrońcy są gotowi do obrony, wykorzystaj swój wrodzony spryt. Przeniknij do umysłu przeciwnika, pomyśl, co byś zrobił gdybyś to ty miałbyś pomóc bramkarzowi. Odrobina sprytu i sukces gotowy.

5. CELNOŚĆ

Celność jest prawie najważniejsza. Co ci z tego że zrobisz to co wyżej, skoro nie trafisz na bramkę? Trenuj rzucanie jeśli masz taką możliwość. Musisz nauczyć swoją rękę rzucać tam, gdzie tego chcesz. Nawet gdy jest tylu obrońców, a nie pomoże to co przed chwilą napisałem, wystarczy celność. Nawet z połowy boiska można trafić jeśli się umie i jeśli się CHCE!

6. SIŁA

Siła również jest ważna, gdy WYCELUJESZ w bramkę to dobrze, ale musisz też trafić mocno, bo przecież jak rzucisz lekko, bramkarz tą piłkę złapie. Jeśli masz ciężarki, trenuj kilka razy dziennie, nawet gdy czujesz że nie możesz już dłużej trenować. Pomagaj rodzicom nosić ciężkie rzeczy, a zobaczysz, że ci się uda.

7. BRAMKARZ

Przed tobą może być niski i wysoki bramkarz. Gdy jest niski, jest łatwiej. Wysoki też nie sprawia większego problemu. Dostosuj się do powyższych odpowiedzi, a zobaczysz, że uda Ci się go pokonać.

 

ZAPAMIĘTAJ!!

 

1. Czy podczas zawodów szkolnych, czas gry może być skracany przez nauczycieli wf, w zależności od ilości zespołów ?

 

Teraz zachęcam do obejrzenia filmików :

SZKOLENIE BRAMKARZY - 1.

SZKOŁA BRAMKARZY - 2.

RZUT W BIEGU.

PODSTAWY TECHNIKI GRY BRAMKARZA W PIŁCE RĘCZNEJ.

RZUT PO PRZESKOKU NA BRAMKĘ.

 

 

 

---

---

---

14.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Uczymy się ataku szybkiego.

Rozgrzewka:

• trucht – (2 minuty)
• bieg tyłem (1 metr)
• krok dostawny(0,5 metra)
• krążenie ramion ( 10 razy)
• skip A  ( 10 razy)
• skip c  ( 10  razy)
• podskoki obunóż ( 10 )
• podskoki jednonóż ( 10 )

 

Drogi Uczniu:

Przeczytaj poniższe informacje.

 

UPROSZCZONE PRZEPISY GRY

     Unihokej rozgrywany jest w formie meczu między dwoma drużynami i polega na zdobyciu większej liczby bramek niż drużyna przeciwna. Gra powinna być prowadzona
w sali o otwartej i równej nawierzchni .

 SPRZĘT I BOISKO

Kije

     Kij wykonany jest z plastiku, zakończony korkiem. Dolna część kija (łopatka, blenda) nie może posiadać żadnych umocnień, powinna być w takim stanie technicznym, aby nie zagrażała bezpieczeństwu zawodników. Dla dzieci zalecana jest gra kijem o prostej łopatce.

 Bramki

     Wymiary bramek: 45 x 60 cm, 60 x 90 cm, 105 x 140 cm.

 Piłka

     Biła plastikowa o średnicy 72 mm (kształcie kuli) posiada 26 otworków o średnicy 10 mm.
    Jej ciężar nie może przekroczyć 23 g.

 Boisko

     Powinno mieć wymiary 40 x 20 m i być ograniczone bandą o wysokości 50 cm z zaokrąglonymi narożnikami. Najmniejsze dozwolone wymiary wynoszą 16 x 8 m (dla trzech zawodników) największe 44 x 22 m. Oznakowanie boiska powinno wykonane być liniami o szerokości 4 – 5 cm w dobrze widocznym kolorze. Pole bramkowe wyznacza prostokąt 3 x 1,5 m i oddalone jest od linii końcowej w odległości 1,5 m.

 Strefa wymiany

     Jest to miejsce, gdzie można dokonywać zmiany zawodników i gdzie znajdują się ławki drużyn. Zaznacza się ją na bandzie, na dłuższych bokach boiska w odległości 5m od linii środkowej boiska. Długość strefy wymiany powinna wynosić 10 m.

 ZAWODNICY

Skład zespołu

     W meczu biorą udział dwie drużyny, każda składa się z 5, 4 lub 3 zawodników (w zależności od wielkości boiska) i 2 – 4 zawodników rezerwowych. Drużyny mogą być jednorodne lub mieszane.
W drużynie mieszanej 5 – osobowych występuje 3 chłopców i 2 dziewczynki.
 

Wymiana zawodników

     Wymiany zawodników można dokonywać w dowolnej chwili i nieograniczoną liczbę razy podczas meczu. Wszystkie wymiany muszą się odbywać we właściwej strefie wymiany. Zawodnik opuszczający boisko powinien przekraczać bandę, zanim jego zmiennik wejdzie na boisko.

SĘDZIOWIE

     Mecz jest prowadzony przez dwóch sędziów równouprawnionych Sędziowie używają określonych przepisami sygnałów i znaków. Mają prawo przerwać mecz, jeżeli zaistnieje ryzyko, że nie może być doprowadzony do końca w ramach określonych przepisami gry.

CZAS GRY

     W rozgrywkach szkolnych czas gry może wynosić od 2 x 5 minut do 3 x 20 minut gry
z przerwą, która zależy od czasu gry i może wynosić od 1 do 10 minut. Czas gry ustala organizator
i podaje wcześniej informacje zainteresowanym zespołom. W zależności od czasu gry ostatnia minuta
(3 minuty) meczu, zatrzymywana jest na każdy gwizdek sędziego.

 

                                    

 

 KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI TECHNICZNO - TAKTYCZNYCH

1.W atakowaniu

Poruszanie się bez piłki:

• zmiana szybkości

• zmiany kierunków

• zatrzymanie się i zwody

Poruszanie się z piłką:

• rozpoczęcie prowadzenie piłeczki kijem

2. W obronie:

krycie przeciwnika bez piłki:

• daleko od bramki,

• pod bramką

naprzeciw przeciwnika z piłką:

• daleko od bramki

• pod bramką

3. Technika specjalistyczna:

przechwytywanie i wygarnianie piłki

zatrzymania się z piłką

obroty

zwody, wprowadzenie przeciwnika w błąd

podanie piłki

strzały na bramkę po podłożu i górne przez podniesienie

wyminięcie przeciwnika

zasłony

walka pod bramką

obrona piłek strzelonych po podłożu

walka przy wznowieniach

ustawianie się przy rzutach sędziowskich i wolnych

rozegranie wolnych poprzez strzał lub wrzutkę na pole bramkowe

---

---

---

13.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Zwinnościowy tor przeszkód z prowadzeniem piłki nogą.

Jak często na treningach zdarza Wam się organizować różnorodne tory przeszkód? Czy taka forma zajęć jest w ogóle potrzebna? Poniżej w punktach wymieniam zalety stosowania tego rodzaju ćwiczeń. Pragnę zaznaczyć, że piłka jest nieodłącznym elementem podczas pokonywania przeszkód.

Szybkość i dokładność

Doskonalenie poznanych elementów piłkarskiego rzemiosła

Podczas budowania naszego toru możemy wyznaczyć w nim pole zadań (bazę), w której uczniowie mają do wykonania określone zadanie techniczne (uderzenia wewnętrzna do wewnętrznej, naskoki na piłkę z dotknięciem jej podeszwami itp.). Jeżeli natomiast zależy nam na doskonaleniu uderzeń wewnętrzną częścią stopy to możemy umieścić w torze ławki przewrócone bokiem.

Bramki!!!

W zasadzie im więcej tym lepiej. Strzelanie goli daje uczniom wiele frajdy, dlatego umieszczenie 2, 3 lub nawet 4 bramek jest świetnym rozwiązaniem. W końcu aby móc oddać strzał należy najpierw poprawnie pokonać ustawione przed bramką przeszkody.  Przecież na możliwość oddania strzału trzeba sobie zasłużyć ;). Oczywiście doskonalimy tutaj również element uderzeń na bramkę.

Mam nadzieję, że zachęciłam Ciebie do stosowania torów przeszkód podczas treningów. Jeżeli masz jakiś ciekawe pomysły, gotowe tory, ciekawe przeszkody lub uwagi związane z tego typu ćwiczeniami, to proszę dodaj swoją propozycję.

Poniżej sprawdzony tor przeszkód, który z powodzeniem można stosować do pracy z piłką:

Obejrzyj poniższe filmiki i wykonaj ćwiczenia: 

Piłkarski tor przeszkód

Trening

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Ćwiczymy w rytmie disco.

Przygotuj :

ulubioną muzykę, wykonaj ćwiczenia w rytmie disco , możesz przygotować własny układ taneczny.

wykonaj 4serie po 20sekund dowolnego ćwiczenia 

Na lekcjach wychowania fizycznego wykorzystujemy nowoczesną technologię. Przykładami jej wykorzystania na zajęciach są np.

• zabawy taneczne przy wykorzystaniu układów z programu „Just Dance” umieszczonych na YouTube;
• ćwiczenia ze stepami z wykorzystaniem treningów umieszczonych na YouTube;
• ćwiczenia z wykorzystaniem aplikacji ściągniętych na telefonach np. endomondo.
• ćwiczenia z wykorzystaniem telefonów, słuchawek oraz muzyki – np.program Spotify;

Dzięki wykorzystaniu nowoczesnej technologii na zajęciach świetnie się bawimy i rozwijamy umiejętności (głównie) taneczne oraz gimnastyczne. Lekcje dzięki temu są ciekawsze i zachęcają nas do uprawiania sportu i zdrowego trybu życia. Na takich lekcjach mamy możliwość korzystania z różnych nowoczesnych urządzeń takich jak: telefon, słuchawki, tablice interaktywne itp.

TIK NA LEKCJI WF

Silent Disco Trening

Ostatnio na lekcji wychowania fizycznego miałyśmy zajęcia z wykorzystaniem nowoczesnej technologii. Wykonywałyśmy ćwiczenia z wykorzystaniem telefonów, słuchowek oraz wcześniej pobranej muzyki np. wykorzystując program Spotyfi. Każda z nas miała dobrać się w pary oraz w domu wybrać wspólnie z koleżanką utwór muzyczny,przy którym będzie ćwiczyłą na lekcji. Na następnej lekcji zaczęłyśmy zajęcia z użyciem telefonów, pobranej ulubionej muzyki oraz słuchawek. Każda para zaczęła wykonywać ćwiczenia w rytm wybranej przez siebie muzyki, naśladujac swoje ruchy – ćwiczenia na przemian. Pod koniec lekcji pani poprosiła aby każda para zaprezentowała przykładowy zestaw ćwiczeń wybrany przez siebie i omówiła dlaczego akurat ten zestaw cwiczeń wybrałą. Następnie odbyło się wspólne podsumowanie lekcji, wszystkie pary po kolei prezentowały muzykę do której wykonywały dziś ćwiczenia. Lekcja bardzo nam się podobała.

 

 

---

---

07.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne  Klasa VIIa,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Kształtujemy wybrane zdolności motoryczne – przygotowanie do próby gibkości - Test Zuchory.

Wykonaj  rozgrzewkę :

A) lekki trucht w miejscu 2minuty

B) skip A w miejscu 3x20 sekund

C) skip C 3x 20 sekund

D) pajacyki 2x20 sekund

E) Przysiad podskok 20 powtórzeń

Następnie wykonaj rozciąganie zgodnie z własnymi możliwościami 
Poniżej link do ćwiczeń:
Zestaw ćwiczeń rozciągających
Później przećwicz kilka razy próbę gibkości wg Testu Zuchory.

NIC NA SIŁĘ !!!!!!!

Pozycja Wyjściowa:

Stań w pozycji na baczność, nie zginając nóg w kolanach wykonaj ruchem ciągłym powolny skłon w przód.

1pkt – chwyć oburącz za kostki
2 pkt – palcami obu rąk dotknij palców stóp
3 pkt – palcami obu rąk dotknij podłoża
4 pkt – wszystkimi palcami obu rąk dotknij podłoża
5 pkt – dotknij dłońmi podłoża
6 pkt – dotknij głową kolan

 

Uzyskany wynik  próby gibkości przeslij mi na maila, smsem lub na messangera

 imię nazwisko -  liczba punktów 

Pozdrawiam

---

---

---

06.05.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: PN- Doskonalenie rzutu z autu, rzutu rożnego i wolnego.

Uczeń:

- uczeń w grze doskonali prowadzenie piłki nogą, doskonali rzut z rogu i rzut wolny,

- organizuje w gronie rówieśniczej grę w piłkę nożna.

Rozgrzewka:

 

Na odcinku około 15m, przez około 3min., każdy zawodnik prowadzi luźny ogólnorozwój indywidualnie.

Skip A / luźny powrót – na odcinku 1

Skip A / luźny powrót – na odcinku 1

Wahadełko / luźny powrót – na odcinku 1

Skip A (tyłem) / luźny powrót – na odcinku 1

Bieg tyłem cały dystans / powrót skip A – na odcinku 1,2

Bieg przodem / skip A (tyłem) – na odcinku 1,2

Wahadełko (tyłem) / luźny powrót - na odcinku 1

Skip A / luźny powrót – na odcinku 2

Bieg tyłem / luźny powrót – na odcinku 2

Skip A (slalom 6 tyczek) / luźny powrót – na odcinku 2

 

Rzut rożny

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Jeśli piłka wychodzi za linię końcową, a ostatni dotykali jej obrońcy, to nie ma autu, tylko rzut rożny. Z rogu boiska zamiast wyrzucać rękoma, piłkę się kopie. Dlatego to bardzo duża szansa na zdobycie bramki.

Przy "rogu" (zwanym także "kornerem") najwyżsi gracze zespołu (a więc na ogół środkowi obrońcy) wędrują przed bramkę rywala, licząc na zdobycie gola głową. W polu karnym dochodzi do wielu przepychanek i sędziowie często odgwizdują faule.

 

Rzut karny

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Sędzia dyktuje go za faul lub zagranie ręką w polu karnym. Piłka stoi na punkcie 11 m od bramki, bramkarz
 strzelec naprzeciwko siebie. Piłkę mogą dobijać wszyscy piłkarze po tym, jak odbije ją bramkarz, a jeśli odbiła się od słupka lub poprzeczki - nie może jej dobijać strzelec karnego (mogą jego koledzy).

Rzut wolny bezpośredni

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Po faulu lub zagraniu ręką sędzia daje piłkę zespołowi, który z miejsca przewinienia ma prawo wykopać ją w dowolny sposób i w dowolnym kierunku. Żaden zawodnik rywala nie może być w tym momencie bliżej niż 9,15 m od piłki. Z rzutu wolnego można strzelać prosto na bramkę i zdobyć gola.

Rzut wolny pośredni

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Za niebezpieczne zagranie, które nie było faulem (np. podniesienie za wysoko nogi), spalonego lub błąd bramkarza (nielegalne łapanie piłki, za długie przytrzymywanie piłki) sędzia dyktuje rzut wolny, z którego nie można zdobyć bezpośrednio gola (muszą być dwa dotknięcia piłki, żeby ewentualny gol został uznany). Rzut wolny pośredni może być nawet wykonywany tuż sprzed bramki i wtedy cały zespół broniący ustawia na ogół mur w bramce. A atakujący starają się wykonać szybko jedno podanie i strzał.

Mur

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Najdziwniejsza piłkarska figura. Dorośli mężczyźni z własnej woli stają naprzeciwko lecącej z dużą prędkością piłki i - co ciekawsze - nawet chcą, żeby ta mordercza kula ich trafiła!
Na rysunku: klasyczna sytuacja przy rzucie wolnym bezpośrednim rozgrywanym niedaleko od bramki. Obrońcy ustawiają mur, a z lewej jego strony piłkarz ataku najpierw zasłania,
a potem robi miejsce na strzał. Z lewej bramkarz, który interweniuje tylko z jednej strony bramki.

 

Zasady gry w skrócie ( przypomnienie )

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Boisko

Ma 100-110 m długości i 64-75 m szerokości. Narożniki boiska wyznaczają wbite w ziemię chorągiewki, które - podobnie jak słupki i poprzeczki w bramkach - mogą pomóc w powrocie do gry piłki wychodzącej na aut. Odbita od chorągiewki piłka pozostaje bowiem nadal w grze.

Bramka

Jak mawiał kiedyś jeden z komentatorów: "ten magiczny prostokąt o wymiarach 244 cm na 732 cm". Siatka w niej nie jest po to, by piłka nie uciekała za boisko, ale by przy mocnych strzałach uniknąć kłótni, czy był gol. Ten dylemat zna każdy, kto grał w piłkę na podwórku.

Koło środkowe

Ma znaczenie tylko przy rozpoczynaniu gry. Wtedy poza dwoma piłkarzami, którzy wykonują pierwsze kopnięcie, wszyscy inni muszą być poza nim.

Pole karne

Zwane jest także "szesnastką", bo linia kończąca pole karne jest 16 metrów od linii końcowej. Tutaj bramkarz może łapać piłkę rękoma, a każdy faul jest karany rzutem karnym (a nie wolnym, jak na reszcie boiska). Półkole zwieńczające to pole ma znaczenie tylko przy rzucie karnym - wtedy wszyscy zawodnicy poza strzelcem
i bramkarzem muszą być poza nim.

 

Spalony

 

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Najbardziej skomplikowany piłkarski przepis. Mówiąc ogólnie, chodzi o to, żeby wyeliminować z gry "sępów", którym nie chce się biegać i wolą wystawać pod bramką rywala. Sędzia odgwizduje spalonego, jeśli zawodnik ataku (1) dotknie podanej do niego piłki już za linią, jaką tworzy ostatni obrońca drużyny przeciwnej (2). Inaczej: jeśli piłkarz jest bliżej bramki (linii końcowej) niż wszyscy obrońcy z drużyny przeciwnej i do niego jest zagrywana piłka - jest spalony. Piłkarski spalony jest także ważną częścią procesu prowadzącego do małżeństwa. Jeśli twoja kobieta jest w stanie zrozumieć istotę spalonego, najlepiej od razu się z nią ożenić.

Aut

Proszę kliknąć na zdjęcie prawym przyciskiem myszy, a potem wybrać opcje - otwórz grafikę w nowej karcie.

Jeśli cała piłka jest za linią boczną, wtedy jest aut. Piłkę wybija rywal zespołu, którego zawodnik ostatni dotykał piłki. Wybija ją rękami - i to koniecznie trzymając piłkę obiema dłońmi za głową, z obiema nogami na ziemi. Jeśli te warunki nie są spełnione, sędzia odbiera piłkę zespołowi.

Z autu nie można zdobyć gola, przy autach nie ma też spalonego.

 

Żółta kartka

Jeśli sędzia podbiega do zawodnika i pokazuje mu żółty kartonik, oznacza to, że upomina go za ostry faul, za faul taktyczny, celowe zatrzymanie piłki ręką, łapanie rywala za koszulkę, niesportowe zachowanie lub opóźnianie gry. Dwie żółte kartki w jednym meczu oznaczają kartkę czerwoną i wyrzucenie z boiska. Na mundialu dwie żółte kartki w różnych meczach oznaczają pauzę w następnym spotkaniu.

Czerwona kartka

 

Oznacza wykluczenie z gry. Delikwent schodzi z boiska (nikt nie może go zastąpić), idzie do szatni (nie może zostać na ławce) i nie zagra w kilku kolejnych spotkaniach. Za co? Za wyjątkowo brutalne zagranie, faul na zawodniku wychodzącym na czystą pozycję, wybicie piłki z bramki ręką (oczywiście nie przez bramkarza), wybitnie niesportowe zachowanie lub drugą żółtą kartkę.

 

Teraz zachęcam do obejrzenia filmików :

 

RZUT Z AUTU !

RZUT ROŻNY!

RZUT WOLNY!

 

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: PS- Kierujemy piłkę w określony punkt na pole przeciwnika.

 

Taktyka indywidualna w zagrywce
Zagrywka jest pierwszym elementem gry służącym do zdobywania punktów. Z tego wynika wniosek, że:
1) Należy zagrać tak, aby zdobyć punkt.
2) Zagrywka powinna spowodować utrudnienie w wyprowadzeniu przeciwnikowi ataku w I tempo.
3) Zapewnić skuteczniejszą grę blokiem swojej drużyny.

Podczas gry istnieją sytuacje, w których pod żadnym względem nie wolno popełnić błędu przy zagrywaniu. Należą do nich:
1) Zagrywka rozpoczynająca mecz oraz każdą partię, gdyż powodzenie w pierwszej akcji sprzyja zwiększeniu poczucia pewności siebie.
2) Zagrywka po popełnieniu błędu przez poprzednio zagrywającego partnera - należy unikać nakładania się popełnianych błędów.
3) Zagrywka wykonywana przez zawodnika wprowadzonego do gry -podobnie jak w pkt. 1 sprzyja uzyskaniu większej pewności siebie.
4) Zagrywka po przerwie własnej lub przeciwnika - jedną z podstawowych przyczyn korzystania z przerwy dla odpoczynku jest chęć wybicia przeciwnika z tzw. uderzenia.
5) Ostatnia zagrywka w meczu lub partii gry - korzystne jest szybkie zakończenie gry.
6) Zagrywka w końcówce partii przy równowadze punktowej, gdyż strata zagrywki powoduje uzyskanie przewagi punktowej i psychicznej przez przeciwnika.

Zawodnik powinien kierować piłkę na stronę przeciwnika kierując się następującymi zasadami:
1) Kieruj zagrywkę w wolne pole.
2) Kieruj zagrywkę w końcową strefę boiska (wprowadza stan niepewności co do celności zagrywki).
3) Kieruj zagrywkę w rogi boiska (na styku linii bocznych i końcowej).
4) Kieruj zagrywkę tuż za siatkę.
5) Kieruj zagrywkę w rozgrywającego (uniemożliwisz mu rozegranie piłki).
6) Zagrywaj w najsłabiej przyjmującego przeciwnika.
7) Zagrywaj w zawodnika, który w poprzedniej akcji popełnił błąd (jest w stresie i popełni następny błąd).
8) Zagrywaj w zawodnika wprowadzonego na boisko po zmianie (jest nierozgrzany, brakuje mu pewności siebie).
9) Zagrywaj w zawodnika pierwszego tempa ataku (utrudnisz wprowadzenie ataku w pierwszym tempie).
10) Zagrywaj w zawodnika linii ataku.
11) Zagrywaj pomiędzy dwóch przyjmujących (będą mieli problem, który ma przyjąć zagrywkę).
12) Zmuś przyjmującego do wykonania przemieszczenia (najlepiej w bok, do linii bocznej) przed przyjęciem zagrywki (utrudni mu to dokładne przyjęcie).

 

---

---

30.04.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: PS- Wystawiamy piłkę partnerowi i próbujemy dokonać zbicia piłki.

Rozgrzewka:

Poruszają się krokiem dostawnym po obwodzie koła, na jednej połowie sali rozpoczynając lewą nogą, a na drugiej prawą.

Stają wzdłuż sali w rozkroku – skręty tułowia w lewo i w prawo.

Skłony oburącz do lewej i prawej nogi.

Skaczą na skakance na – na lewej i prawej nodze oraz obunóż.

Stojąc parami podają i chwytają piłkę lekarską znad głowy.

Stojąc parami wzdłuż sali podają do siebie piłkę siatkową kozłem.

Stojąc w parach wzdłuż sali odbijają piłkę oburącz w wysokiej postawie siatkarskiej, w siadzie i w leżeniu.

Odbijają piłki nad sobą a potem do partnera tyłem.

Odbijają piłki oburącz górne przodem i tyłem w trójkach ze zmianą zawodnika w środku.

Odbijają piłki w dwójkach przez siatkę.

Odbijają piłki przez siatkę w rzędach ze zmianą pozycji (osoba, która odbiła piłkę biegnie na koniec rzędu).

 Wykonaj Ćwiczenia:

 

Wystawiają  piłki oburącz górne w przód i wykonują przebicie atakujące starając się aby piłka spadła w wyznaczone materacem miejsce na połowie przeciwnika.

Wystawiają piłki oburącz górne w tył i wykonują przebicie atakujące starając się aby piłka upadła w wyznaczone miejsce na połowie przeciwnika.

Zbijają piłki wystawiane oburącz górne w przód z lewego i prawego ataku.

Zbijają piłki wystawiane oburącz górne w tył z lewego i prawego ataku. 

Zbijają piłki ze środka.

Zbijają piłki starając się, aby upadły w wyznaczone materacem miejsca na połowie przeciwnika.

Stosują ćwiczone elementy w grze szkolnej.

 

---

---

---

29.04.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Żonglerka piłki stopą i udem.

Opis ćwiczeń:
W pierwszej fazie podrzuć nogą leżącą na murawie piłkę. Zrób to w taki sposób, żeby móc złapać ją w ręce.

W kolejnym etapie podrzuć piłkę i pozwól jej skozłować. Zacznij podbijać futbolówkę używając do tego obu stóp. Następnie zagrywaj dwa razy prawą stopą, dwa razy lewą i tak dalej...

Kiedy już będzie Ci dobrze szło, wejdź na kolejny stopień trudności. Zacznij od podbicia np. prawą stopą. Potem podbij futbolówkę jednym z ud i znów stopą, ale tym razem lewą i następnie znów udem.

Ćwicz także rozpoczynanie żonglerki od zagrań udem. Zacznij od jednego podbicia i złap piłkę w ręce. Za drugim razem spróbuj odbić piłkę dwa razy udem i tak stopniowo zwiększaj liczbę odbić. Potem zacznij używać stóp. Zwróć uwagę, żeby nie zadzierać palców do góry. Następnie przejdź do żonglerki obiema stopami. Uderzaj piłkę raz prawą, raz lewą stopą.

Ćwicz także żonglerkę głową. Trenerzy powinni zapewnić, żeby do ćwiczeń używać miękkich lub nawet bardzo miękkich piłek.

Pamiętaj, że aby dobrze opanować sztukę żonglerki, ważne jest wypracowanie systematyczności. Stopniowo zwiększaj liczbę odbić. Nie trać cierpliwości – efekty z pewnością przyjdą.

 

Wykonaj ćwiczenia z linku:

5 sposobów żonglerki

 

  Żonglowanie piłką bez odbijania jej o podłoże

Kolejny etap to już normalna żonglerka.

Podrzuć piłkę, niech odbije się od ziemi i zacznij żonglować obiema nogami na zmianę. Dla urozmaicenia i poprawienia techniki do jakiś czas odbij piłkę kilka razy z rzędu jedną nogą, po czym wróć do naprzemiennych podbić.

A na koniec kilka zasad ułatwiających żonglowanie piłką:

• skup wzrok na piłce, nie rozpraszaj się

• staraj się podbijać piłkę środkową częścią stopy

• nie podbijaj piłki zbyt wysoko

• staraj się podbijać ją prosto, by nie uciekała na boki

• w kolejnych etapach próbuj odbijać piłkę kolanem, głową, barkiem czy klatką piersiową

• trenuj, trenuj, trenuj!

 

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Odbieramy piłkę po wykonaniu zagrywki.

Atak

Atak jest to skierowanie piłki na stronę przeciwnika. Celem ataku jest takie oddziaływanie na piłkę, aby uniemożliwić drużynie przeciwnej jej obronę, względnie w najwyższym stopniu utrudnienie jej przyjęcia. Realizacja skuteczności w atakowaniu może być wykonana jednym z poniższych sposobów:

- zbiciem
- plasingiem
- "kiwnięciem".

ZBICIE jest bardzo skuteczną i efektowną formą ataku. Najczęściej jest ono wykonywane sposobem tenisowym, tj. w ustawieniu frontalnym do siatki. Przy zbiciu tenisowym powinniśmy dążyć do sytuacji, w której uderzona piłka będzie się znajdowała między atakującym a siatką. Wykonanie takiego elementu wymaga od zawodnika wyskoku w górę z miejsca lub z rozbiegu.

PLASING stosowany jest w sytuacjach, kiedy piłkę chcemy skierować z niedużą siłą w zamierzone miejsce i ominąć blok lub kiedy nie ma możliwości zbicia dynamicznego. "KIWNIĘCIE" umożliwia dokładne skierowanie piłki bardzo stromym torem lotu w określone nie bronione miejsce na polu gry przeciwnika. Markowanie uderzenia dynamicznego przed wykonaniem kiwnięcia do końca uniemożliwia przeciwnikowi zorientowanie się co do formy i miejsca skierowania piłki. Technika kiwnięcia sprowadza się do opanowania odbicia piłki jednorącz w wyskoku z odpowiednim jej ukierunkowaniem.

Obrona - blok

Blokowanie jest to akcja obronna, która ma na celu uniemożliwienie skierowania atakowanej piłki na stronę drużyny broniącej. Technika blokowania - podobnie jak inne elementy gry - jest podporządkowana określonym zadaniom i musi się zmieniać zależnie od sposobu walki narzuconego przez przeciwnika. W blokowaniu wyróżniamy cztery fazy ruchu:

1. dojście w miejsce wyskoku do bloku
2. fazę wyskoku
3. fazę bloku właściwego
4. fazę lądowania.

Blokowanie może być pojedyncze lub grupowe. Zawodnik może blokować w swojej strefie działania, względnie przenieść się do innej strefy, najczęściej w celu wykonana bloku grupowego. Blokowanie, poza uniemożliwieniem przelotu piłki na stronę drużyny broniącej, ma również na celu zasłonięcie określonego pola gry, względnie kierunku, co wiąże się ściśle z założeniami taktyki gry w obronie. Taktyka gry określa, jaki powinien być blok przeciwko stosowanemu przez przeciwnika systemowi ataku, jak również zaleca odpowiednie ułożenie dłoni w celu zasłonięcia niebronionego pola

 

 

---

---

---

23.04.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Bieg terenowy z elementami biegu na orientację.

Bieg na orientację to wyjątkowa forma aktywności ruchowej. To jedyny sport, który w tak unikalny sposób łączy wysiłek fizyczny i myślenie. Od zawodników wymaga wytrzymałości, siły, szybkości, a przy tym koncentracji, szybkiego podejmowania decyzji i ciągłego planowania, a przy tym jest sportem rodzinnym, sportem dla każdego i sportem nieodłącznie związanym z ruchem na świeżym powietrzu i w bliskim kontakcie z naturą.

Czym jest bieg na orientację

Bieg na orientację wywodzi się z krajów skandynawskich. Na początku (koniec XIX wieku) był praktykowany tylko w wojsku, jako sprawdzian umiejętności orientacji i poruszania się w obcym terenie, ale szybko –  bo zaledwie w ciągu kilku lat – przeniósł się także do cywila. Z krajów skandynawskich, które do dziś pozostają największym centrum biegu na orientację, sport ten rozprzestrzenił się na całą Europę, a także za ocean.

Idea tego sportu jest prosta: zadaniem zawodnika jest odszukanie po kolei wszystkich punktów, które ma oznaczone na mapie. Ten kto zrobi to w najkrótszym czasie – wygrywa. Oprócz mapy zawodnik może korzystać jeszcze z kompasu. Odnalezienie punktu potwierdzane jest elektronicznym chipem. Dla kogoś kto potrafi posługiwać się mapą, choćby samochodową, może się wydawać, że to w gruncie rzeczy prosta sprawa, ale jak zwykle diabeł tkwi w szczegółach.

Jednym z najważniejszych elementów BnO jest bliskość natury. Pomimo iż na orientację można biegać wszędzie gdzie tylko jest dostępna odpowiednia mapa i coraz więcej startów odbywa się w mieście, na osiedlach i w parkach, to jednak orientacja leśna dostarcza najlepszych wrażeń i najbardziej zapada w pamięć. Doświadczony orientalista wie, że nic nie daje takiej przyjemności jak bieg w leśnej scenerii, delektowanie się zapachem drzew i podziwianie widoków jakie serwuje nam natura.

Wykonaj rozgrzewkę 10minut , a potem wykonaj bieg na terenie lasu.

 

---

---

---

22.04.2020 r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: PR -  Doskonalimy kozłowanie piłki ze zmianą kierunku i ręki kozłującej .

Kozłowanie jest elementem technicznym, który niewątpliwie ułatwia poruszanie się po boisku. Należy zwrócić uwagę, aby uczniowie nie nadużywali go w czasie gry, gdyż wiąże się to z opóźnieniem przeprowadzania akcji ofensywnych. W nowoczesnej piłce ręcznej kozłowanie stosowane jest tylko w sytuacjach niezbędnych.

Kozłowanie możemy rozpocząć bezpośrednio po chwycie piłki lub po wykonaniu jednego, dwóch lub trzech kroków. W czasie kozłowania możemy dowolnie zmieniać rękę kozłującą.

Kiedy najczęściej stosujemy kozłowanie piłki?

• gdy ćwiczący otrzymał piłkę, wychodząc do ataku szybkiego, ma wolną drogę do bramki, ale znajduje się zbyt daleko od niej, aby wykonać rzut,

• w sytuacji, kiedy wszyscy partnerzy z zespołu są pokryci i nie ma, komu podać piłki,

• przy zagraniu taktycznym, które bez kozłowania nie może być przeprowadzone.

  Pamiętaj!

  Nawet najszybsze kozłowanie jest wolniejsze od podania i opóźnia przeprowadzenie szybkiej akcji.

  Jakie są najczęściej pojawiające się błędy podczas kozłowania?

1.    przechodzenie do kozłowania po chwycie piłki jednorącz

2.    brak obserwacji pola gry w czasie kozłowania

3.    uderzania piłki dłonią

Jaka jest prawidłowa technika kozłowania piłki?

Piłkę kozłujemy na wysokości bioder, wpychanie piłki w podłoże odbywa się poprzez wyprost ręki w stawie łokciowym i nadgarstkowym. Gdy przeciwnik się zbliży należy zastosować dość znaczne obniżenie postawy połączone z nikim kozłowaniem.

 

 przykładowe ćwiczenia:

Kozłowanie piłki w miejscu prawą i lewą ręką
Kozłowanie piłki w wolnym i szybkim biegu
Kozłowanie piłki ze zmianą kierunku

 

Kozłowanie slalomem między pachołkami

 

 Wykonaj rozgrzewkę z piłką 10 min

Wykonaj poniższe zabawy , tym razem w pojedynkę.

 Wyścig sztafet z kozłowaniem
Na sygnał prowadzącego pierwsi z rzędów biegną, prowadząc piłkę kozłowaniem, obiegają swoją chorągiewkę, kozłując wracają i z odległości 3 m podają piłkę następnym w rzędzie. Wygrywa rząd, który jako pierwszy ukończy wyścig.

 

Zabawa “Berek z piłką”

Uczniowie dowolnie kozłując poruszają się, uciekając przed “berkiem”, który bez przerywania kozłowania stara się dotknąć dowolnego zawodnika. Złapany ćwiczący powiększa liczbę berków. Wygrywa uczeń, który zostanie złapany. jako ostatni.

Zabawa “Wywoływanie do kozłowania”.

Nauczyciel wywołuje dowolny numer zawodników. Ćwiczący z obu drużyn oznaczeni tym samym numerem biegną po piłkę, następnie kozłują ją w ustalonym kierunku, omijają swoje drużyny. Układają piłkę w kole i wracają na swoje miejsce. Kto szybciej wykona zadanie, otrzymuje punkt. Prowadzący wywołuje kolejno inne pary. Wygrywa zespół, którego zawodnicy zdobędą więcej punktów.

Zabawa “Kto pierwszy do koła”

Na sygnał prowadzącego startują pierwsi z rzędów i kozłując piłkę biegną do swoich kół. W kole każdy z nich wykonuje określoną liczbę kozłów, następnie wraca również kozłując piłkę, podaje ją następnemu i biegnie na koniec rzędu. Zwycięża rząd, który jako pierwszy ukończy wyścig.

 

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 7 lekcja )

Temat: Przeprowadzamy test sprawności fizycznej K. Zuchory.

Wykonaj rozgrzewkę:
Rozgrzewka
Następnie do próby mięśni brzucha uczeń przygotowuje się poprzez wykonanie ćwiczeń, które znajdziecie wchodząc na stronę – link poniżej: Ćwiczenia na mięśnie brzucha

Wykonajcie ćwiczenia wzmacniające mięsień prosty brzucha:

A)unoszenie klatki piersiowej – 10 razy
B)unoszenie bioder – 10 razy
C)deska przodem – licz do 10
Całość powtórz 2 razy.

Na koniec zajęć połóżcie się na plecach , wykonajcie nożyce poziome/poprzeczne tak długo jak Wam się uda.

 rysunek do ćwiczenia

Uzyskany wynik wyślijcie smsem na mój numer telefonu: Imie Nazwisko- ile sekund robiliście nożyce poziome/poprzeczne.

---

---

16.04.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Ch ( 8 lekcja )

Temat: Doskonalimy zagrywkę dolną.

 

Wykonaj rozgrzewkę z linku - rozgrzewka

Wykonaj ćwiczenia zawarte w filmiku:

Zagrywka dolna

---

---

15.04.2020r.

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Chłopcy ( 8 lekcja )

Temat: Wykonywanie podstawowych elementów piłki ręcznej.

 

Wykonaj rozgrzewkę z piłką ok 7 minut

Następnie wykonaj ćwiczenia zawarte w linkach:

Chwyty piłki

Podania

Rzut z wyskoku

 

Wychowanie Fizyczne Klasa VII a,b Chłopcy ( 7 lekcja )

Temat: Wykonujemy zagrywkę górną ( tenisową).

 

Rozgrzewka z piłką 10 minut .

Wykonaj ćwiczenia zawarte w linku:

Zagrywka tenisowa - technika