Święto 1 Maja ma swoją długą historię. Dzień ten został wybrany jako święto robotnicze przez kongres założycielski II Międzynarodówki, obradujący w Paryżu w 1890 roku. Wybór tej daty miał związek z wydarzeniami roku 1886, kiedy to odbył się strajk robotników w Chicago, brutalnie stłumiony przez policję.
Wielka Brytania, Niemcy, Belgia, Francja to kraje, które jako pierwsze celebrowały Święto Pracy. Pierwszomajowe demonstracje i strajki przyczyniły się do radykalizacji ruchów robotniczych w tych państwach. Z czasem, w wielu krajach, nielegalne początkowo demonstracje zostały oficjalnie uznane.
W Polsce, głównie na terenach zaboru rosyjskiego, pierwsze pochody i strajki organizował II Proletariat i Związek Robotników Polskich. Szczególne nasilenie obchodów Święta Pracy miały miejsce podczas rewolucji 1905 - 1907 r. oraz 1917 – 1919 r. W Polsce Święto Pracy kojarzone jest przede wszystkim z minionym ustrojem. Weszło ono do tradycji polskiego ruchu socjalistycznego, ale szczególnie celebrowane było właśnie w okresie PRL. W końcu świętem państwowym dzień 1 maja jest od roku 1950 r. Jest jednocześnie dniem wolnym od pracy.
Warto wspomnieć, iż alternatywą dla Święta Pracy jest w dniu 1 maja wspomnienie Świętego Józefa Rzemieślnika (od 1955 r.). W tym dniu Kościół katolicki zwraca uwagę na pracę ludzką, zarówno w aspekcie wartości chrześcijańskich, jak i społecznych, ogólnoludzkich i narodowych.