Temat: Zasady zastosowania przecinka w zdaniu pojedynczym.

Przecinek – użyty pojedynczo oddziela części wypowiedzenia; podwójnie – wydziela wyraz lub grupę.

• Przecinek oddziela takie same części zdania (przydawki, podmioty, okoliczniki) tworzące szereg:
  • Polacy, Niemcy, Węgrzy i Czesi spotkali się… (podmiot szeregowy)
  • Ona jest kobietą fantastyczną, piękną, intrygującą. (przydawki przymiotne)
  • Wrócił do szkoły zdrowy, wypoczęty, pełen sił i ochoty do nauki.
  • Rzecz dzieje się na Litwie, w powiecie nowogródzkim, w okolicach Soplicowa i Dobrzynia w latach 1811-1812.
  • Efektem jest „Pan Tadeusz”, pełen nostalgii poemat narodowy o raju utraconym.

Uwaga! Nie oddzielamy przecinkiem przydawek nierównorzędnych:
Kolejny czarny płaszcz kupiłam w Rzymie.

(pierwsza przydawka określa całe połączenie – drugą przydawkę i określany rzeczownik).

Zapamiętaj prostą zasadę: czasowniki w zdaniu muszą być oddzielone albo spójnikiem, albo przecinkiem, np.
Mama ugotowała wczoraj zupę, ulepiła pierogi i upiekła ciasto.

Przecinek występuje między elementami powtórzonymi:

• Długo, długo o tym myślał.

Poprzedza spójniki o funkcji przeciwstawnej i wynikowej: ale, lecz, a, więc, toteż, zatem, jednak:

• Mówił szybko, ale wyraźnie.

• Poprzedza konstrukcje dopełniające, precyzujące:
  • Pociąg do stolicy, czyli Warszawy.

• Przecinkiem oddziela się wyrażenia porównawcze, jeśli mają charakter dopowiedzenia:
  • Dziś, podobnie jak wczoraj, nie położę się spać.

Zwykle umieszcza się przecinek w porównaniach paralelnych:

• zarówno…, jak (i);

Gdy zastosujemy wtrącenie, dodatkowe uzupełnienie treści składające się z kilku słów, imiesłowów, wyrażeń przyimkowych, musimy oddzielić je przecinkiem:

• Lubił czytać książki, głównie przygodowe, od początku nauki w szkole.

Oddziela się przecinkiem wyrazy w wołaczu, zwykle poza związkami składniowymi:

• Pani Ewo, proszę wejść!

• Po wykrzyknieniach typu: och, ach, ech, oj, stojących na początku zdania, umieszcza się przecinek, np.:
  • Ach, gdyby to można było przewidzieć.

Wyrazy stojące poza zdaniem: ściśle, słowem, innymi słowy, rzeczywiście ujmuje się przecinkiem, np.:

• Słowem, jest to coś, co mogłoby się stać tematem najbardziej wstrząsającego dramatu.

W zdaniu pojedynczym nie stosujemy

Nie ma przecinka przed spójnikami o charakterze łącznym, rozłącznym i wyłączającym:   i, oraz, albo, lub, tudzież, a, bądź, czy, ani, jakby, niż, ni.

Uwaga! Gdy te spójniki są powtórzone, oddziela się je przecinkami: Lubił i komedie, i horrory, i melodramaty.

Jeśli porównanie składa się tylko z wyrazu porównującego (jak, jakby, jako) i słowa – skojarzenia, przecinka nie ma: Ma zęby jak koń.

 

Przejdźmy do ćwiczeń:

https://epodreczniki.pl/a/do-czego-sluzy-przecinek/DD6pLo7Ra

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Budowa zdania - rozbiór zdania pojedynczego.

Celem naszych zajęć będzie powtórzenie wiadomości dotyczących rozbioru zdania pojedynczego.

Przypomnijmy. Rozbiór zdania polega na:

Na dokładnym określeniu wszystkich jego części, czyli:

• części zdania (wykonujemy tzw. rozbiór logiczny)
• części mowy (wykonujemy tzw. rozbiór gramatyczny)

Uwaga! Podczas analizy nie wolno Ci pomylić tych dwóch rozbiorów!

Czym jest analiza logiczna zdania pojedynczego

To podział na części zdania, czyli na podmiot, orzeczenie i ich określenia.

Wczoraj gorliwy Michał przeczytał książkę.
. ↑ ↑ ↑ ↑ ↑
okolicznik przydawka podmiot orzeczenie dopełnienie

Grupa orzeczenia to orzeczenie oraz jego określenia:

Orzeczenie: przeczytał
Dopełnienie: książkę
Okolicznik: wczoraj

Grupa podmiotu to podmiot i jego określenia:

Podmiot: Michał
Przydawka: gorliwy

Czym jest analiza gramatyczna zdania pojedynczego?

Analiza gramatyczna zdania pojedynczego to podział na części mowy, czyli określenie form gramatycznych wszystkich występujących w zdaniu elementów.

Rozbiór gramatyczny

• hałas – rzeczownik;
• przeszkadzał – czasownik;
• w klasie – wyrażenie przyimkowe;
• skutecznie – przysłówek;
• nauczycielce – rzeczownik;
• zdenerwowanej – imiesłów przymiotnikowy bierny;
• trochę – przysłówek.

Przejdźmy do ćwiczeń:

https://epodreczniki.pl/a/opis-zdania-pojedynczego---cwiczenia/DZbaw9DDf

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Ćwiczenia w poprawnym tworzeniu i użyciu form trybu orzekającego oraz rozkazującego.

Celem naszych zajęć będzie powtórzenie i utrwalenie wiadomości o trybie orzekającym i rozkazującym czaswonika.

Przypomnijmy:

• tryb orzekający, bo orzeka, informuje o czynnościach (lub stanach), które mają miejsce w teraźniejszości, zaistniały w przeszłości lub dopiero zostaną wykonane;

Marek pomaga siostrze w odrabianiu lekcji.
Wszyscy uczniowie wyszli z klasy.
Dziewczęta pójdą na zakupy do centrum handlowego.

• tryb rozkazujący – służy do wyrażania rozkazów, poleceń, życzeń, próśb, nie rozróżniamy w nim czasów, nie posiada formy 1 osoby liczby pojedynczej, a w 3 osobie liczby pojedynczej i mnogiej występuje partykuła niech;

Wyjdź z psem na spacer!
Nie podejmuj decyzji bez konsultacji z prawnikiem!
Niech ktoś zadzwoni po pogotowie!

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/w-trybach-trybow/Dylrqm4n0

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Nazwy pospolite i własne.

Celem naszych zajęć będzie powtórzenie i utrwalenie wiadomości o nazwach pospolitych i własnych.

Podział rzeczowników na własne i pospolite jest banalnie prosty. Rzeczowniki pospolite odnoszą się do wielu rzeczy – są to nazwy ogólne. Jest ich w języku mnóstwo – to stół, pies, kobieta, książka, gazeta, chomik, samochód, hotel.

Jeśli jednak chcemy z grupy rzeczowników pospolitych wyróżnić niektóre wyrazy, uczynić je szczególnymi i indywidualnymi, stworzymy rzeczowniki własne. Jest wiele psów, ale Twój ma na imię Supeł. Mieszkasz nie w jakimś mieście, ale w Gdańsku, nad Bałtykiem. Rzeczowniki własne to po prostu nazwy własne ludzi, zwierząt, miast, rzek, gór, utworów literackich itp. Jakieś przykłady? Bardzo proszę: mieszkasz w Polsce, twoje imiona to Anna Maria. Masz brata Marcina i siostrę Ewę. W czasie wakacji byłaś w Tatrach i wspięłaś się na Giewont.

Zapamiętaj!
Rzeczowniki pospolite piszemy małą literą, natomiast rzeczowniki własne – zawsze wielką!

Rzeczowniki własne, ale pospolite

W języku polskim możesz się także spotkać z rzeczownikami własnymi, których zaczęto używać jako nazw pospolitych – i w związku z tym piszemy je małą literą. Najczęściej są to nazwy osobowe

• imiona biblijnych, mitologicznych i literackich postaci. Np. goliat oznacza osiłka, herkules to dziś atleta, siłacz, a donżuan to uwodziciel.
• Wiele nazw przedmiotów wywodzi się od nazwisk właścicieli fabryk i nazw firm: kałasznikow (Kałasznikow), kolt (Colt), ford (Ford), renault (Renault), parker (Parker).
• Nazwami pospolitymi są też jednostki fizyczne utworzone od nazwisk uczonych: farad (Faraday), niuton (Newton), om (Ohm).

W teście możesz się spotkać z podziałem wyrazów na wyrazy konkretne i abstrakcyjne. Ten podział nie powinien sprawiać Ci kłopotów. Nazwy abstrakcyjne to pojęcia ogólne, oderwane od konkretnych przedmiotów. Łatwiej zrozumiesz to na przykładach: wyrazami abstrakcyjnymi są miłość, przyjaźń, nienawiść, niewola. Wyrazy konkretne to: kochanek, przyjaciel, wróg, niewolnik.

W teście możesz spotkać się z prośbą o dopasowanie pojęć konkretnych do abstrakcyjnych lub wytłumaczenie któregoś z abstrakcyjnych wyrazów. Poćwicz, bo wcale nie tak łatwo wyjaśnić znaczenie wyrazu ból czy szczęście!

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/wielka-czy-mala-litera/DmxNyYE01

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Mam to w małym paluszku – związki frazeologiczne w naszym języku – ćwiczenia utrwalające.

Celem naszych zajęć będzie kształcenie umiejętności poprawnego stosowania frazeologizmów.

Zacznijmy od dokonania podziału frazeologizmów ze względu na typ –  ćwiczenia na platformie Learning Apps:

• https://learningapps.org/display?v=pwsi7a0fn16 
•  https://learningapps.org/display?v=ps3gh8ab501

 

Przejdźmy do tworzenia związków frazeologicznych z podanych wyrazów.

https://learningapps.org/1794982

Przed nami uzupełnianie podanych związków frazeologicznych odpowiednimi wyrazami – ćwiczenia na platformie Learning Apps:

•  https://learningapps.org/display?v=p77sdpc7j17

 

Powodzenia!

 

Temat: Błędy w użyciu wyrazów obcych.

Celem naszych zajęć będzie poznanie najczęstszych błędów w użyciu wyrazów obcych.

Jakie są najczęstsze błędy w użyciu wyrazów obcych?

Błędy w używaniu wyrazów obcego pochodzenia mogą być bardzo różne: nieprawidłowa odmiana, błędna wymowa, zła pisownia bądź niewłaściwe użycie zapożyczenia, wynikające z nieznajomości dokładnego znaczenia obco brzmiącego wyrazu.

Błędy w odmianie

• Wyraz obcy chcemy podporządkować odmianie rzeczowników rodzimych na podstawie podobieństwa brzmieniowego.
  I tak np. „kakao” często nieprawidłowo odmieniamy jak „działo”. Często więc słyszymy: „wymieszałem cukier z kakałem”. Tymczasem jest to wyraz nieodmienny i powiemy „cukier z kakao”.

• Częstym błędem jest także nieodmienianie rzeczownika „gram”.
  Tymczasem odmienia się on tak jak i rzeczownik „kilogram”. W sklepie prosimy więc o sto gramów rodzynek (a nie o sto gram!). Ale uwaga! Wyraz „deka” – jest nieodmienny. Mówimy więc 5 deka, 10 deka, a nie: deko.

• W ogóle nie należy próbować odmieniać wyrazów, które odmieniać się po prostu nie dają.
  I tak na przykład: angielski rzeczownik „derby” jest nieodmienny i jest rodzaju nijakiego (tak jak: to jury). Należałoby wiec mówić: odbyło się derby, derby było interesujące itp., gdy tymczasem powszechnie słyszymy: odbyły się derby, derbom przyglądało się wiele osób.

Mylenie wyrazów podobnych brzmieniowo

Istnieją takie pary wyrazów, które choć mają podobne brzmienie, różnią się jednak zasadniczo znaczeniem. Dlaczego je mylimy? To proste: budowa takiego obcego wyrazu nic nie mówi osobom, które się nim posługują.

• Recepcja i recesja
  Recepcja to przyswajanie poglądów, zwyczajów (np. recepcja myśli humanistycznej w XVI-wiecznej Polsce). Recesja to natomiast „kryzys, depresja gospodarcza”. Nie należy więc mówić o recesji.

Przekręcanie wyrazów obcych

Wyrazy obcego pochodzenia są szczególnie podatne na różnego rodzaju zniekształcenia, doprowadzające do przedziwnych pomyłek.

Dlaczego tak się dzieje?

• Po pierwsze, dlatego że większość z nich jest dla nas całkowicie „nieprzejrzysta”, ich znaczenie w ogóle nie wynika z budowy.
• Po drugie, ponieważ występują w nich połączenia takich głosek, które są dla języka polskiego dość nietypowe i ani nasze oczy, ani nasze uszy nie są do nich przyzwyczajone.

Jeżeli zapożyczenie funkcjonuje już w polszczyźnie, powinniśmy zrezygnować z pisowni oryginalnej i zastosować polską. Piszemy więc „bajroniczny”, a nie „byroniczny”, „hol”, a nie „hall”, pływajmy „kraulem” a nie „crawlem”.

Pleonazmy czyli „masło maślane”

Nieznajomość znaczenia wyrazu obcego może spowodować, że użyjemy go w sąsiedztwie polskiego odpowiednika, oznaczającego dokładnie to samo.

• Adres zamieszkania – zamiast: miejsce zamieszkania lub: adres

 

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://learningapps.org/1583246

Powodzenia!

 

Temat: Rodzaje wypowiedzeń.

  Celem naszych zajęć będzie przypomnienie i utrwalenie wiadomości o rodzajach wypowiedzeń.

Przypomnijmy:

Rodzaje wypowiedzeń

Ze względu na cel wypowiedzi:

Wypowiedzenie oznajmujące (orzekające)

Przy ich pomocy:

• oznajmiajmy nasz sąd o czymś lub o kimś
  – Janek jest zdolnym uczniem.
  – Ładną pogodę mamy tej wiosny.

• opowiadamy o tym, co się dzieje
  – Chłopcy grają w piłkę.
  – Samochód skręcił w boczną uliczkę.

• przekazujemy informacje
  – W roku mamy 365 dni.
  – Pociąg do Łodzi odchodzi z drugiego peronu.

• Zawsze w trakcie mówienia obniżamy ton głosu na końcu takiego wypowiedzenia.
  – Nie pojadę więcej do Jolki.

 

Wypowiedzenie pytające

Rozpoznajemy je po znaku graficznym (?) umieszczanym na końcu zdania.
Tego typu wypowiedzeń używamy zwracając się do kogoś z pytaniem i oczekując odpowiedzi:

– Dokąd idziesz?
– O której jest mecz?
– Kiedy jedziesz na ferie?

• W tego typu zdaniach obowiązuje intonacja wznosząca.
  – Masz zamiar mnie okłamać?

 

Wypowiedzenie rozkazujące

Przy ich pomocy formułujemy:

• prośby
  – Zrób to dla mnie!
• propozycje
  – Odwiedzimy go w niedzielę!
• rozkazy
  – Posprzątaj szybko swój pokój!
• życzenie
  – Oby tak się stało!

Pamiętaj, że zdania oznajmujące, rozkazujące, pytające, które mają silne zabarwienie uczuciowe – nazywamy wykrzyknikowymi.

– Dlaczego nie zamknąłeś drzwi?!
– Czemu nie chcesz pójść z nami do kina?!

Ze względu na obecność określeń

• Zdanie nierozwinięte
  zawiera jedynie orzeczenie i podmiot lub tylko orzeczenie
  – Pada.
  – Pada deszcz.

• zdanie rozwinięte
  oprócz orzeczenia i podmiotu zawiera także ich określenia (przydawki, dopełnienia, okoliczniki)
  – Dzisiaj od samego rana pada ulewny deszcz.
  – Ostre podejście na sam szczyt było niezwykle wyczerpujące.

 

Ze względu na liczbę orzeczeń

• zdanie pojedyncze
  zawiera tylko jedno orzeczenie:
  – Matka prasuje koszulę.
  – Niech zostanie!
  – Nie jest ci głupio?

• zdanie złożone
  zawiera więcej niż jedno orzeczenie (składa się z dwóch lub więcej zdań składowych):
  – Dostałem od ojca trochę kasy, więc jutro pójdziemy do kina.
  – Chodzę po pokoju i myślę.
  – Zmywam naczynia, a Magda jak zwykle siedzi przed komputerem.

• zdanie wielokrotnie złożone
  zawiera trzy lub więcej orzeczeń:
  – Za to, że wczoraj umyłem samochód ojca, dostałem od niego trochę kasy, więc jutro możemy pójść do kina na film, o którym tyle opowiadała nam Kinga.
  – W soboty zawsze sprzątam swój pokój, robię zakupy na cały tydzień oraz robię zaległe pranie.

 

Ze względu na obecność podmiotu

• zdanie podmiotowe
  zawiera podmiot
  – Magda uczy się do testów.

• zdanie z podmiotem domyślnym
  podmiotu domyślamy się dzięki końcówce czasownika lub kontekstowi
  – Magda uczy się do testów. Ma nadzieję, że napisze najlepiej z całej klasy. (kto? – Magda)
  – W zeszłym tygodniu Janek był na klasowej wycieczce. Właśnie o niej opowiada. (kto? – Janek)
  – Dzwoniłem do ciebie wczoraj, ale nikt nie odbierał telefonu. (kto dzwonił? – ja)
  – Mówiła nam o tym z wielkim przejęciem. (kto? – ona)

• zdanie bezpodmiotowe
  nie zawiera żadnego podmiotu, nawet domyślnego:
  – W tym roku zebrano najwięcej pieniędzy.
  – W nocy chwycił mróz i ulice są śliskie. Trzeba uważać, żeby nie upaść.
  – Można się do tego przyzwyczaić.

 

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/wypowiedzenia-i-ich-rodzaje/DkmVVm6ja

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

 

Temat: Pisownia wyrazów z ą, ę.

Celem naszych zajęć będzie przypomnienie i utrwalenie wiadomości o pisowni wyrazów z ą, ę.

Przypomnijmy:

Literę ą oraz ę piszemy:

• na końcu form wielu rzeczowników w liczbie pojedynczej, np.: imię, kocię, pisklę, prosię, źrebię; bajką, bajkę, lalką, lalkę, poetą, poetę;
• na końcu wielu czasowników w czasie teraźniejszym i przyszłym, np.: ćwiczą, ćwiczę, grają, wiozą, wiozę, zrobią, zrobię;
• w formach czasu przeszłego wielu czasowników (przed literami l, ł), np.: ciąłem, cięty, wzięli,
• w zakończeniach innych form czasowników, np.: biegnąć, biegnący, ciąć, cięty, odpocząć, przyjąć, przyjęty.

Zapamiętaj!

Na końcu wielu rzeczowników w liczbie mnogiej piszemy -om, np.: dzieciom, kociętom, oknom, paniom, żołnierzom.

W zakończeniach form odmiany niektórych czasowników piszemy -em, np.: powiem, rozumiem, wiem, umiem, zjem.

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/staw-czolo-roznym-gloskom/DpUwMzrJE

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Ćwiczenia w pisowni wyrazów z ż.

Celem naszych zajęć będzie przypomnienie i utrwalenie wiadomości o pisowni wyrazów z ż.

Przypomnijmy:

Literę ż piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na:

 

• g:  dróżka - bo: droga, ,
• z:  liżę - bo: lizać,
• s:  mężczyzna - bo: męski, męstwo,
• dz:  pieniążek - bo: pieniądz,
• h:  drużyna - bo: druh, druhna,
• ź:  grożę - bo: groźba, groźnie.

 

Zapamiętaj!

W wielu wyrazach piszemy ż, choć nie wymienia się na żadną z podanych liter, np.: ciężki, pożar, różowy, żaba, żałować.

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/slonce-prazy-zolw-na-plazy/DgtmJ4pVk

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!

 

Temat: Ćwiczenia w pisowni wyrazów z „ó” wymiennym i niewymiennym

 

 

Celem naszych zajęć będzie przypomnienie i utrwalenie wiadomość o pisowni wyrazów z „ó” wymiennym i niewymiennym.

Pisownia wyrazów z ó

Literę ó piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na o, e, a:

• dróżka - bo: droga, drogowy,
• pióro - bo: pierze, pierzyna,
• skrócić - bo: skracać, skracanie.

Zapamiętaj!

Jest wiele wyrazów, w których piszemy ó, choć nie wymienia się na o, e lub a.
Jest to ó niewymienne.

Literę ó piszemy w zakończeniach wyrazów:

- ówka: główka, klasówka, stołówka,
- ówna: cesarzówna, Czubówna, Kossakówna;
- ów: w nazwach miejscowości: Kraków, Piastów oraz w zakończeniach form liczby mnogiej większości rzeczowników rodzaju męskiego: butów, chłopców, psów.

wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka

 

Zapamiętaj!

• Litera ó nigdy nie występuje na końcu wyrazu.
• Tylko kilka słów zaczyna się od ó:
  ósemka, ósmoklasista, ósmoklasistka, ósmy, ów, ówczesny, ówcześnie, ówdzie.

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/proba-krolewskiej-corki/D1CGOe60k

Spróbujcie wykonać ćwiczenia 2,3,4,5.

Powodzenia!

 

Temat: Ćwiczenia w pisowni wyrazów z rz.

Celem naszych zajęć będzie przypomnienie i utrwalenie wiadomości o pisowni wyrazów z rz.

Przypomnijmy:

Pisownia wyrazów z rz

Dwuznak rz piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na r.

Zapamiętaj!

• piłkarz - bo: piłkarski, piłkarstwo,
• mądrzy - bo: mądry, mądrość,
• W wielu wyrazach piszemy rz, choć nie wymienia się na r.
  Jest to rz niewymienne

  Wyrazy z rz niewymiennym

  Rz piszemy zwykle po literach:

  • p: pieprz, przecinek, przygoda, sprzedać,
  • b: brzmieć, brzoza, dobrze, olbrzym,
  • t: ostrzeżenie, potrzeba, wewnątrz, wietrzny,
  • d: drzemka, drzwi, modrzew, nadrzędny,
  • k: krzak, krzyżyk, pokrzywa, skrzydło,
  • g: grzejnik, grzmot, igrzyska, pielgrzym,
  • ch: chrząszcz, chrzciny, chrząknąć, zwichrzyć.
  • j: dojrzały, rozejrzeć się, spojrzenie, ujrzeć,
  • w: nawrzucać, wrzask, wrzosowisko,
  ZAPAMIĘTAJ!

  W niektórych wyrazach po literach k, p, w wyjątkowo piszemy sz: kształcić, kształt, kształtny, wykształcenie, pszczoła, pszczelarstwo, pszczeli, pszczółka, pszenica, pszeniczny, pszenny, Pszczyna, pierwszy, wszędzie, wszyscy, wszystko.

  Sz piszemy również w formach przymiotników zakończonych na -szy, -sza, -sze, bez względu na literę poprzedzającą to zakończenie, np.: grubszy, krótszy, lepszy, większy, najgrubszy, najlepszy, najkrótszy, największy.

  Dwuznak rz piszemy w zakończeniach rzeczowników:

  • - mierz: gazomierz, kątomierz, wodomierz,
    - mistrz: burmistrz, kapelmistrz, zegarmistrz,
    - arz: kucharz, malarz, piłkarz, rzeźbiarz,
    - erz: fałszerz, harcerz, pasterz, rycerz.
  Pisownię wyrazów o zakończeniach: "-arz" i "-erz" zawsze trzeba sprawdzać w słowniku, gdyż
  w polszczyźnie występują też wyrazy zakończone na "-aż", np.: bandaż, masaż, pejzaż, witraż oraz "-eż", np.: kradzież, młodzież, odzież, papież.

 

Przejdźmy do ćwiczeń!

Odwiedźcie stronę

https://epodreczniki.pl/a/porzadki-na-warzywnych-grzadkach/D1EDrZJM1

Znajdziecie tu wiele zadań, które pomogą Wam utrwalić wiadomości.

Powodzenia!